به گزارش ایسنا، مهرداد کاشی فرد از گروه داخلی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل، پژوهشی را با هدف بررسی رابطه احتمالی خطوط انگشتان دست با اختلالات ژنتیكی شایع و ناتوان كننده دو قطبی نوع یك و روان گسیختگی انجام داده است.
در این پژوهش مورد شاهدی اثر انگشتان دست 100 بیمار مبتلا به روان گسیختگی و 100 بیمار مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یك و 100 فرد بدون سابقه اختلال روانی در خود و بستگان درجه یك ثبت شد و بدون اطلاع از تشخیص، كدگذاری شدند.
یافتهها حاکی از آن بود که در بیماران «دو قطبی»، اثر انگشت نوع «گردبادی» به شکل معنیداری بیشتر، و در بیماران مبتلا به «روانگسیختگی» اثر انگشت نوع «كمانی» به طور معنیداری كمتر از گروه شاهد سالم بود.
بیماران دو قطبی، فقط در دو انگشت نشانه و میانه چپ (به ترتیب p كوچكتر از 0.02 و 0.01) و بیماران مبتلا به روان گسیختگی در انگشت شست راست، حلقه راست و چپ (به ترتیب p كوچكتر از 0.04، 0.04و 0.02) با گروه شاهد تفاوت داشتند. بیماران مبتلا به روان گسیختگی با مبتلایان به اختلال دو قطبی تفاوت مهمی نداشتند.
نتایج بدست آمده از دادههای حاصل نشان داد که داشتن اثر انگشت نوع گردبادی در دو انگشت نشانه و میانه چپ و كمتر بودن اثر انگشت نوع كمانی در انگشت شست راست، حلقه راست و چپ به ترتیب مرتبط با اختلال دوقطبی نوع یك و روان گسیختگی هستند. اما نمیتوان مبتلایان به روان گسیختگی را بر اساس اثر انگشتها از مبتلایان به اختلال دو قطبی تفكیك كرد.
نظر شما