وی در ادامه افزود: كاشت حلزون با ایجاد قابلیت شنیدن صدا، آغازی برای سازماندهی مجدد نظام ادراكی، روند جدیدی از پردازش اطلاعات و تغییری در نگرش بیماران نسبت به محیط و خود است.
قربانی تأكید كرد: محرك شنیداری برای كودكی كه با ماهیت صدا آشنا نیست عاملی مرموز، مبهم و گیج كننده است و اگر خانواده در چنین وضعیتی به كودك كمك كند او دچار وحشت می شود كه در این صورت توانبخشی در وی بی تأثیر است.
*پس از توانبخشی شنیداری، درجاتی از ناتوانی گفتاری در بیمار باقی می ماند
عضو هیئت علمی گروه گفتاری درمانی دانشگاه علوم پزشكی تهران در ادامه افزود: محیط ارتباطی كودك و همچنین نوع ارتباط عاطفی كه با خانواده دارد در میزان تأثیر توانبخشی شنوایی در وی تأثیر دارد.
وی گفت: همچنین ویژگی های فردی كودك، مهارت های شناختی و زبان كودك، سندرم های نافذ دوران رشد و میزان توانایی در فراگیری گفتار و زبان از جمله موضوعات مهمی است كه باید هنگام كاشت حلزون توسط متخصص مورد توجه قرار گیرد و در بعضی موارد، درجاتی از ناتوانی در گفتار و زبان كودك پس از توانبخشی و كاشت حلزون باقی می ماند.
قربانی با بیان اینكه پیش از كاشت حلزون، خانواده و كودك باید با این عمل آشنا شوند؛ تأكید كرد: آشنایی خانواده و كودك با عمل كاشت حلزون و مسائل مرتبط با آن ضروری بوده و بهتر است آنها با وضعیت كودكان و بیمارانی كه عمل كاشت حلزون را انجام داده اند،آشنا شوند.
عضو هیئت علمی گروه شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشكی تهران، در پایان خاطرنشان كرد: آموزش و جلب مشاركت خانواده در تمام مراحل توانبخشی كودكان توسط متخصص شنوایی شناس مورد نیاز است و متخصصان باید پیش از انجام عمل كاشت حلزون به بررسی و ارزیابی دقیق و همه جانبه بیمار بپردازند.
نظر شما