سلامت نیوز :بر اساس نتایج یك پژوهش، بیماران دیابتی که دارای بالاترین سطح سدیم در ادرار خود بودند، کمترین خطرمرگ در یک دوره ده ساله را داشتند.

به گزارش ایسنا، منطقه علوم پزشكی تهران، محققان 638 فرد مبتلا به دیابت نوع دوم که اغلب دچار بیماری‌های قلبی و فشار خون بودند را مورد بررسی قرار دادند. همه شرکت کنندگان در آغاز کار این پژوهش، در دهه ششم زندگی خود به سر می‌بردند و حدود نیمی از آن‌ها چاق بودند.

همه بیماران در یک کلینیک مشخص درمان شده و پژوهشگران مقدار روزانه سدیم در ادرار آن‌ها را از زمان آغاز بررسی مشخص کردند، این اندازه گیری به دلیل این‌که به مصرف غذای بیمار و مقدار نمک موجود آن وابسته نیست، استانداردترین نوع تعیین مصرف نمک است.

بر اساس این پژوهش، میانگین مقدار سدیم در ادرار بیماران، 4.2 گرم در روز بود که با مطالعات جهانی گذشته نیز هماهنگی داشت، طی این بررسی که بیش از یک دهه به طول انجامید، 175بیمار و اکثرا به علت بیماری‌های قلبی جان خود را از دست دادند.

محققان دریافتند بیمارانی که دارای بالاترین سطح سدیم در ادرار خود بودند، کمترین خطر در خصوص مرگ در یک دوره ده ساله را داشتند.

دکتر الیف ای اکینسی از دانشگاه ملبورن اظهار كرد: این نتایج اطلاعات توصیه‌ای پزشکی سالانه که خواستار کاهش دادن نمک مصرفی بزرگسالان است را زیر سوال می‌برد.

به هر حال این اولین باری نیست که یافته‌های مشابه به دست می‌آید و محققان استرالیایی تنها به مشاهدات اکتفا می‌کنند و به انجام یک آزمایش مستقیم در خصوص اثرات مصرف کم یا زیاد نمک اقدام نمی‌کنند.

به گزارش ایسنا، بیش از 23 میلیون امریکایی به دیابت نوع دوم مبتلا هستند و طبق دستورالعمل‌های رژیمی سال 2010 برای این افراد، آنها نباید بیش از 1.5 گرم سدیم - حدود دو سوم یک قاشق چای خوری- در روز نمک مصرف کنند.

با وجود این نتایج، هیچ کس توصیه‌ای به تغییر نوع برنامه رژیم غذایی جاری نمی‌کند، چرا که این پژوهش جدید، عمر طولانی‌تر افراد دیابتی با استفاده از نمک بیشتر را اثبات نکرده، البته نکته قابل تامل اینجاست که مشکل اصلی، بیمارانی هستند که به دلیل سطوح پایین سدیم در ادرارشان بیمارترند.