سلامت نیوز:زندگی زیر دکلهای فشار قوی برق همراه با بوی تعفن زباله و فاضلاب، همجواری با چربی سوزان در میان گرد و خاک ناشی از تولید کارخانه سیمان تنها بخشی از گرفتاریهای ساکنان جنوب پایتخت در شهرستان ری به شمار میرود که به محل تجمع و سرریز واحدهای صنعتی کلانشهر تهران تبدیل شده است. تراژدی تاسف بار استقرار واحدهای آلاینده انتقالی از کلانشهر تهران و سرازیر شدن معضلات زیست محیطی به ری سالهاست وجود دارد و انگار قرار نیست جمعیت حدود یکمیلیوننفری شهرستان از آن خلاصی یابند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا، شبها صدای ویز ویز جریان برق را به راحتی میشنویم. «حالا تنها کاری که از دستمان بر میآید این است که بنشینیم و دعا کنیم باران نیاید چون خطر واقعی آن موقع است، بارها هم گلایه کرده ایم، رسانهها نوشتهاند اما هنوز اتفاقی نیفتاده است»
این جملهها واقعی و بخشی از درد دلهای ساکنان برخی محلههای جنوبی پایتخت است که در کنار دکلهای فشار قوی برق زندگی میکنند. سابقه حضور ساکنان این محدوده به بیش از ۴۰ سال گذشته بر میگردد و طی این سالها بر تعداد ساکنان اضافه شده است؛ اهالی از اقشار کم درآمد هستند و براساس آمار، اینک زندگی بیش از چهار هزار نفر از مردم با خطرات ناشی از برق گرفتگی، مشکلات و بیماریهای زیادی در نتیجه زندگی زیر دکلهای فشار قوی برق جریان دارد.
مدیر شرکت توزیع نیروی برق شهرستان ری در این مورد توضیح داد: «اکنون یکهزار و ۱۵۵ واحد مسکونی در محدودهای به طول ۳.۵ کیلومتر در نزدیکی کابلهای برق فشار قوی واقع شده است.» داود رحیمی اظهار داشت: «۴۵۰ واحد مسکونی در محله ملک آباد به طول ۶۰۰ متر، ۶۱۰ واحد در شهرک علائین به طول ۱.۵ کیلومتر، ۴۰ واحد در میدان خالقی به طول ۲۰۰ متر، ۵۰ واحد در بلوار قدس به طول ۵۰۰متر و پنج واحد در خیابان نوبهار به طول ۲۰۰ متر در حریم این کابلهای فشار قوی قرار دارند. بیش از چهار هزار نفر از ساکنان این محلات درگیر خطرات و مشکلات ناشی از کابلهای برق قرار دارند، این ساکنان در حریم خطوط ۶۳ کیلوولت و ۲۳۰کیلو ولت قرار دارند. ۲۳۰ کیلوولت برق موجب بروز بیماریهای خطرناکی میشود که بی تاثیر در سلامت انسانها نیست.»
زندگی با تعفن زباله
بوی نامطبوعی که در مسیر عوارضی تهران - قم تا فرودگاه بینالمللی امام خمینی (ره) به ویژه در ماههای گرم سال به مشام میرسد، موضوع تازهای نیست بلکه طی چند سال اخیر همواره خبرساز بوده و حل نشده باقی مانده است.
بوی بد متصاعد شدن گازهای پسماند زباله در مجتمع آرادکوه به همراه بوی بد چربی سوزان، دامداریهای بدون تصفیه خانه و کارگاههای صنعتی تنفس مردم شهرهای باقرشهر، کهریزک در جنوب شهرری و مسیر اطراف فرودگاه امام خمینی (ره) را مختل کرده است و حل این معضل نیاز به سرمایه گذاری زیاد و یک عزم ملی دارد.
مجتمع پردازش و بازیافت زباله آرادکوه کهریزک در کیلومتر ۲۳ جاده قدیم تهران – قم و در جنوب کهریزک واقع شده است. این مرکز روزانه به طور متوسط هشت هزار تن انواع پسماندهای مختلف از منابع مختلف تولیدی همچون مناطق ۲۲ گانه پایتخت، شهرکها و شهرهای اطراف، مراکز بهداشتی و درمانی، لجن، سرشاخه و غیره را برای امحا و دفع میپذیرد.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور اسفند سال گذشته در جریان بازدید از محل تصفیه خانه واحدهای صنعتی مستقر در جنوب غرب استان تهران، مجتمع پردارش و بازیافت زباله آرادکوه در کهریزک را از کانونهای اصلی بوی نامطبوع جنوب پایتخت برشمرد و گفت:«رئیس جمهوری به شهرداری تهران دستور داده این مجتمع به مکانی مناسب منتقل شود.»
عیسی کلانتری تصریح کرد: «به احتمال زیاد این مجتمع به ۱۰۰ کیلومتر پایینتر و به مناطق کویری جنوب پایتخت انتقال مییابد. تمامی کانونهای انتشار بوی نامطبوع در مسیر فرودگاه امام خمینی (ره) شناسایی و بر اساس برنامه ریزیهای انجام شده تا پایان سال ۱۳۹۹ این مشکل زیست محیطی در جنوب پایتخت رفع میشود.
بر اساس بررسیهای لازم ۱۰۰ نقطه از منابع آلوده کننده شامل فاضلاب، کارخانجات، کشتارگاهها، دامداریها و مراکز جمعآوری پسماند شناسایی شدهاند و تمهیدات لازم برای اصلاح و انتقال این مراکز اندیشیده شده است.»
باتوجه به صراحت سخنان متولیان مبنی بر ضرورت انتقال مجتمع آرادکوه اما هنوز معلوم نیست که عملیات جابه جایی آن چطور و تا چه زمانی قرار است انجام شود.
زندگی در گرد و غبار کارخانه سیمان
کارخانه سیمان تهران در شهرستان ری با قدمتی طولانی در کنار مناطق مسکونی امینآباد، حاجیآباد و غنی آباد واقع شده که به دلیل ایجاد آلودگی هوا زمینه ساز معضلات و مشکلات فراوانی برای مردم این اهالی شده است.
امینآباد نزدیکترین روستا به فاصله ۲ کیلومتری کارخانه محسوب میشود؛ گرچه روستاهای غنی آباد با جمعیت ۸۸۰ نفر، اشرف آباد (اسلام آباد سیمان تهران) چهار هزار و ۸۲۰ نفر، تقی آباد ۸۱۹ نفر و زمان آباد ۲ هزار و ۳۰۰ نفر جمعیت در همین محدوده قرار گرفتهاند اما فاصله آنها تا کارخانه به اندازه روستای امینآباد نیست.
این کارخانه میتوانست دستاوردهای مادی برای مردم این روستاها داشته باشد اما آنطور که اهالی همسایه این واحد تولیدی میگویند جز آلودگی و معضلات زیست محیطی ثمره دیگری برایشان نداشته و موجب ایجاد مشکلات زیست محیطی در منطقه شده است.
این اظهارات ساکنان البته در حالی است که مدیران کارخانه ادعاهای اهالی را قبول ندارند و میگویند بخش قابل ملاحظهای از استخدامها را به اهالی بومی اختصاص دادهاند.
اکنون ساکنان امینآباد با مشکلات زیست محیطی ناشی از این کارخانه دست و پنجه نرم میکنند، ساکنانی که به امید زندگی بهتر و کار در کلانشهر تهران در حاشیه این مناطق زندگی میکنند.
آلودگی صوتی ناشی از تردد کامیونهای حمل سیمان نیز بر آلودگی هوا افزوده، گرچه این منطقه برابر گزارشها از آلودگیهای ناشی از سرازیر شدن سالانه ۴۰۰ میلیارد مترمکعب آب آلوده به جنوب تهران بی بهره نبوده است. با این حال سوانح رانندگی و ترافیک در محور امینآباد - شهرری، گرد و خاک نشسته روی وسایل منازل مردم و مبارزه با بیماریهای ریوی تنها بخشی از مشکلات این منطقه گزارش میشود که زندگی را به کام مردم تلخ کرده است.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان ری نیز با تایید آلودگی هوا ناشی از کارخانه سیمان اظهار داشت: سیستمهای کارخانه به دلیل قدیمی بودن موجب ایجاد آلودگیهای زیست محیطی برای مردم منطقه امینآباد شده است.
زهره عبادتی افزود: کارخانه دارای ۶ واحد قدیمی بود که سه واحد آن به دلیل جایگزین شدن واحدهای جدید از مدار خارج شد و یک واحد هم بدون مشکل و در حال فعالیت است. ۲و احد کارخانه سیمان به دلیل ایجاد معضلات زیست محیطی برای مردم منطقه امینآباد مشکل ساز هستند.
نظر شما