رضا ریش پور،روان شناس درگفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت:سال های اولیه كودكی برای رشد شخصیت انسان اهمیت زیادی دارد و والدین باید با احترام گذاشتن و ایجاد توازن بین امنیت و مسئولیت،بیشترین فرصت را برای رشد مثبت شخصیت كودك فراهم آورند و محبت دو طرفه مطلوبترین شكل تعامل كودك و والدینش است.
وی افزود:خانواده به عنوان نماینده جامعه با كودك برخورد میكند و از طریق تعامل های خانوادگی است كه كودك،منش و شیوه های سازگارشدن با جامعه را فرا میگیرد.در فرآیند رشد شخصیت،كودك در رابطه ی خود با والدین وابستگی خاصی را تجربه میكند كه این وابستگی زمینه ای را برای دلبستگی های آینده كودك در دوران های بعدی زندگی به خصوص اوایل بزرگسالی ایجاد میكند.
ریش پور خاطرنشان كرد:نیاز به دلبستگی و پیوستن به فردی دیگر،از طبیعت ما ناشی میشود و والدین با تقویت محبت بارور و ارضای به موقع نیازهای كودك،میتوانند در سلامت روان امر در دوران های بعدی زندگی نقش آفرینی كنند.
وی در پایان گفت:كیفیت ارتباط كودك و والد در دوران اولیه كودكی به اندازه ای با اهمیت است كه ناتوانی در ایجاد یك رابطه ی مطلوب،عواقب خطرناكی را برای فرد به دنبال دارد؛به گونه ای كه وی نمیتواند دنیا را در شرایط عینی درك كند و تنها برخود تمركز میكند و نمیتواند با دیگران رابطه برقرار كند.
نظر شما