سلامت نیوز-*سردا سعید منتظر المهدی: اهمیت مبارزه فراگیر، جهانشمول و همهجانبه با هیولای ویرانگر و مفسده هزارسر مواد مخدر و قاچاق آن موجب شد تا سرانجام سازمان ملل متحد در سال ۱۹۸۷(۳۲سال پیش) روز ۲۶ژوئن برابر با ۵تیرماه را روز جهانی مبارزه با قاچاق و سوءمصرف مواد مخدراعلام کند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ،هرساله شعار ویژهای برای این روز انتخاب میشود تا اقدامات و کنشهای مقابله با این پدیده شوم در سال پیشرو؛ درچارچوب آن شعار سمتوسو داده شوند. شعار امسال «سلامت توأم با عدالت و عدالت توأم با سلامت » است.
از همین روی، در سطور زیر به اختصار نکاتی چند پیرامون این شعار و ضرورت تلاش و اهتمام همگانی برای پیراستن جامعه از بلای اعتیاد و پدیده تخریبگر مواد مخدر، یادآور میشود.
همانگونه که پیداست شعار دارای دو مفهوم کلیدی است: سلامت (health ) و عدالت (justice ). این دو مفهوم کلیدی نیز همگام و در پیوند با هم در شعار ظاهر شدهاند.
بنابراین، از کل شعار چنین میتوان استنباط کرد که سلامت، بهویژه در قلمرو مواد مخدر (و عدم گرایش به آن) زمانی پسندیده و مطلوب است که به صورت عادلانه در بین همگان، صرفنظر از ملیت، مذهب، زبان، جنسیت و قومیت به صورت برابر و عادلانه توزیع شده باشد.
یا به تعبیر دیگر، سلامت وقتی رضایتبخش و خوشایند است که همگان از آن برخوردار باشند و کسی از آن محروم نشده باشد. بخش دوم شعار (یعنی عدالت همگام و توأم با سلامت) نیز ریشه در یک باور ژرف و عمیق دارد.
آن باور این است که برای مبارزه با قاچاق و سوءاستفاده از مواد مخدر ناگزیر باید وسیله و روش آن همچون هدفش که از میان راندن اعتیاد و عرضه و قاچاق مواد است، نیز پاکیزه و عادلانه باشد، چرا اینکه بهرهگیری از روشهای ناسالم و غیرعادلانه در ترویج سلامت گرچه شاید در کوتاهمدت اثرات مثبتی برجای بگذارد اما مطمئنا در بلندمدت از آن «مفسدهای دیگر برمیخیزد» پس اگر به تطهیر سیمای جامعه از مواد افیونی میاندیشیم که قطعا میاندیشیم، ضرورتا باید به بسط عادلانه و پاکیزه سلامت درجامعه نیز بیندیشیم.
بسط عادلانه و فراگیر سلامت بیگمان زمانی میسر و میسور میگردد که «همگان» اعم از دولتها و نهادهای مردمی و یکایک شهروندان، عزم خود را برای مبارزه با این بلای قرن و پدیده شوم مواد مخدر جزم نمایند و در این مسیر از هیچ تلاش مشروع و عادلانهای دریغ نورزند. همانگونه که تجارب گذشته نشان داده است تنها با تلاشهای «همافزایانه» (سینرژیک) است که میتوان یک پدیده بیمارگونه (پاتولوژیک) همچون اعتیاد را چاره نمود و جامعه را در برابر خطرات پرشمول آن مصون نمود.
بینیاز به هیچ گفتوگویی وقتی سخن از «مبارزه با مواد مخدر»است منظور صرفا «روشهای مقابلهای» نیست بلکه مهمتر از آن روشهای پیشگیرانه نیز مطمح نظر است چرا اینکه مطمئنا با بهکاربستن روشهای پیشگیرانه است که میتوان گروههای کمسنوسال و آسیبپذیر را در برابر هیولای تخریبگر اعتیاد مراقبت نمود و مانع از فروافتادن آنان در باتلاق وابستگی به مواد شد.
روشهای پیشگیری پرشمارند. لیکن، همانگونه که مداقه در شعارهای سالهای گذشته نشان میدهد، از آن میان چند روش سودمندترند. یکی از اولین آن روشها «حمایت عاطفی»از کودکان و نوجوانان است.
چنین حمایتی آنان را در برابر بسیاری از آسیبهای فردی و روانی و اجتماعی واکسینه میسازد. عامل دوم «آگاهیبخشی»عمومی است. این رسالت مهم را هم نهادهای آموزشی باید انجام دهند و هم رسانههای جمعی. عامل پیشگیرانه سوم «مراقبت از فضاهای آسیبپذیر» بهویژه اماکن حاشیهای است.
این اقدام، که از آن باعنوان «پیشگیری وضعی» نیز یاد میشود، مانع از آن میگردد که ویروس ویرانگر اعتیاد شهروندان جامعه، اعم از حاشیهنشین و غیرحاشیهنشین را در کام آلودگی خود فروبلعد.
اما در بهکاربستن روشهای پیشگیری نیز هرگز نباید جانب عدالت را فروگذاشت. درواقع همسوبودنِ دو بال سلامت و عدالت است که پرواز به سوی شکوفایی و پاکیزگی را میسر میکند.
سرانجام این نکته را باید به یاد داشت که با «اراده جمعی» و با بهکاربستن دقیق روشهای علمی هم در «مبارزه» وهم در «پیشگیری»، و توأم ساختن سلامت و عدالت، میتوان امیدوار بود که در سالهای پیشرو دامن جامعه ما از آلودگی به ویروس اعتیاد تطهیر شود.
*سخنگوی ستاد مبارزه با موادمخدر
نظر شما