مجید معتمدزاده در گفتوگو با فارس اظهار داشت: در حال حاضر صنایع موجود در كشور ارگونومی( یا اصول پیشگیری از آسیبهای اسكلتی و عضلانی ناشی از كار) را میشناسند اما وضعیت آنها اجازه اجرای این اصول را نمیدهد.
وی افزود: در كشورهایی كه ارگونومی رشد كرده است این موضوع همزمان با رشد اقتصادی آنها بوده است به عبارت دیگر اگر كشوری توسعه یافته باشد ارگونومی را نیز اجرا میكند.
معتمدزاده تصریح كرد: دولت، تصمیمگیران و صاحبان صنایع ارگونومی را به خوبی میشناسند اما امكان پرداختن به آنها را ندارند و این كارها هزینهها و تبعاتی دارد.
وی ادامه داد: 40 سال است كه ارگونومی در دانشگاهها مطرح میشود اما هنوز آنچه را كه امروز داریم متناسب با شأن این 40 سال نیست. البته این موضوع خاص ارگونومی هم نیست.
دبیر انجمن ارگونومی ایران با بیان اینكه در حال حاضر با پدیدهای به نام كمردرد مواجه هستیم گفت: آسیبهای اسكلتی و عضلانی در صدر بیماریهای ناشی از محیط كار قرار دارد به طوری كه به عنوان مثال یك كمردرد در آمریكا براساس برآوردها بیش از 100 هزار دلار خسارت در پی دارد.
وی اضافه كرد: این موضوع نشان میدهد در ارگونومی دستور كار، پیشگیری از آسیبهای ناشی از كار و محیط كار است و در حال حاضر اكثر بیمهگزاران دنیا در حال ورشكستگی هستند چرا كه پول بیمهای كه میگیرند جبران هزینهها را نمیكند.
معتمدزاده یادآور شد: در همه جای دنیا آسیبهای اسكلتی و عضلانی در صدر خسارات و آسیبهای ناشی از كار است و در كشور ما نیز نام ارگونومی در برنامه سوم، چهارم و در حال حاضر پنجم هنوز نیامده است. در حالی كه این موضوع در صدر سیاستگذاریهای محیط كار قرار دارد.
نظر شما