یکشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۴:۴۹
کد خبر: 277177

برای فردی از جامعه كه تا دیروز فعال بوده و همه وظایفش را در زندگی شخصی و اجتماعی مستقلا انجام می‌داده، وارد شدن به مرحله‌ای از زندگی همراه با ناتوانی و وابستگی كه مدت آن نامعلوم است یك آسیب جدی محسوب می‌شود.

زندگــــــی با نیمه فعال بدن!

سلامت نیوز:برای فردی از جامعه كه تا دیروز فعال بوده و همه وظایفش را در زندگی شخصی و اجتماعی مستقلا انجام می‌داده، وارد شدن به مرحله‌ای از زندگی همراه با ناتوانی و وابستگی كه مدت آن نامعلوم است یك آسیب جدی محسوب می‌شود.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه  جام جم ،فلج شدن یك نیمه از بدن كه گاه درچهره بیمار نیز نمایان می‌شود و بلع و تكلم و كنترل ادرار و مدفوع او را مختل می‌سازد، چالشی بزرگ در تمام عمر وی محسوب می‌شود .

اقدامات اولیه در بهره‌مندی سریع از خدمات اورژانس و پیشگیری از وسعت ضایعه در سیستم عصبی و رسیدن بیمار به وضعیتی پایدار در بخش مراقبت‌های ویژه نقش مهمی در تسهیل مراقبت‌های بعدی و بازگرداندن وی به زندگی مستقل دارد، چنان‌كه هرچه این خدمات با تأخیر بیشتر و با امكانات كمتر ارائه گردد، میزان صدمه به سلول‌های عصبی بیشتر و سطح ناتوانی بالاتر خواهد بود.


در زمان حضور بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه، فیزیوتراپی قلبی -‌ ریوی برای پیشگیری از اختلالات تنفسی به علت بی حركتی مطلق آغاز می‌شود .
فیزیوتراپیست با آگاهی از نقش اندام‌های درگیر در تحمل وزن، تعادل و جابه‌جایی به بیمار سكته مغزی می‌آموزد كه چگونه با استفاده از اندام‌های سمت سالم و وسایل ارتوپدی كمكی به‌تدریج عملكردهای برخاستن، نشستن، ایستادن و راه رفتن را بازیابد.

این بیمار كه با فلج یك نیمه از بدن «همی پلژی» نامیده می‌شود در فیزیوتراپی می‌آموزد كه چگونه جابه‌جا شود كه شانه و لگن طرف مبتلا دچار دررفتگی نشود و بعد از برگشت عملكرد عضلات، بدشكلی، محدودیت و نقص در حركات طبیعی آنها باقی نماند.

به‌تدریج تمرین‌های درمانی پیشرفت می‌یابند تا بیمار بتواند مستقلا و بدون كمك درمانگر و همراهان به زندگی بازگردد. در این مراحل نیز متخصص فیزیوتراپی نگران سفتی بیش از حد عضلات اندام‌های فوقانی و تحتانی است، چنان‌كه در صورت قصور منجر به جمع شدن انگشتان و آرنج و همچنین انگشتان و مچ پا به طرف پایین می‌شود.

تجویز بریس‌های ارتوپدی در این مرحله در كنار تمرین‌های كششی و تحمل وزن در فیزیوتراپی می‌تواند بیمار را با حداقل عوارض به زندگی عادی بازگرداند. در مرحله نهایی نیز تمرین‌هایی شبیه وظایف شغلی و مهارت‌های بیمار طراحی شده و زمینه حضور وی در خارج از منزل و میان افراد جامعه فراهم می‌شود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha