جمیل صادقیفر، كارشناس ارشد بهداشت در گفتوگو با فارس، در خصوص وجود رابطه مالی بین پزشك و بیمار كه به گفته برخیها موجب عدم رعایت اخلاق پزشكی میشود اظهار داشت: در این جنبه مكانیزمهای سیاستگذاری و برنامهریزی تاثیر زیادی دارند و كشورهایی كه توانستند ارتباط بین بیمار و پزشك را مدیریت كنند و سیاستگذاری دقیقی داشتند از یكسری اهرمهای كنترل استفاده كردند كه با آن توانستند هم برای پزشك و هم برای بیمار این موضوع را بقبولانند.
وی افزود: به عنوان مثال در بحث ویزیت پزشك عمومی دنیا استاندارد مشخص كرده است كه هر پزشكی باید هر 10 دقیقه یك بیمار را ویزیت كند و این در حالی است كه در كشور ما در مطب پزشكان آنقدر بیمار نشستهاند كه یك صف بیرون مطب داریم و یك صف داخل مطب.
صادقیفر تصریح كرد: در حوزه دیگر مانند دارو مصرف غیرمنطقی دارو را شاهد هستیم كه منشاء آن را باید پیگیری كرد. یكی از دلایل آن است است كه تا بیماری مقداری آبریزش بینی میگیرد پزشك به سرعت آنتیبیوتیك و استامینوفن برای فرد مینویسد در حالی كه در دنیا مشخص است تا سه روز اول نباید دارو تجویز شود و استراحت در منزل به همراه نوشیدن مایعات گرم توصیه میشود.
وی گفت: در ایران اگر بیمار بیمه داشته باشد منجر به این میشود كه داروهای زیادی برایش نوشته شود از طرفی باید در نظر داشت بیمار اطلاع زیادی در مورد بیماری خود ندارد و فكر میكند پزشك درست تصمیم گرفته است. در حالی كه گزارشهای رسمی نشان میدهد 3 سال گذشته 80 درصد نسخههای تامین اجتماعی دارای داروی استامینوفن بود.
صادقیفر گفت: مهمترین موضوع این است كه افراد دخیل در سیاستگذاری سلامت نباید در حوزه اجرا نفع داشته باشند چرا كه اگر اجرای سیاست درست لطمه به اجرای فرد بزند مطمئناً كار در اجرا لنگ خواهد ماند.
نظر شما