سلامت نیوز-*شکیب الحق:خبر انتشار ویروسی ناشناخته در یکی از روستا های ایران واقع در استان چهار محال و بختیاری و ابتلای برخی از شهروندان این روستا به ویروس HIV پس از ازمایش دیابت و پاسخ های نیمه شفاف مسئولین وزارت بهداشت در خصوص علت و چگونگی گسترش این ویروس بار دیگر ضرورت شکل گیری نظام مراقبت کارامد کشوری در خصوص بیماری های عفونی و پاسخگویی شفاف به مردم را یاد اور می شود.
وجود شبکه اطلاع رسانی دقیق و کارامد بدون شک در مدیریت بحران های ناشی از شیوع بیماری های عفونی می تواند بسیار کمک کننده باشد. در صورت شکل گیری شبکه ارتباطی سازنده میان مردم و مسئولین می تواند منجر به پاسخ رفتاری مناسب از سوی جامعه و ارتقا نظام مراقبت کشوری در مقابل بیماری های عفونی نوپدید و بازپدید باشد که در نهایت باعث کاهش سردرگمی میان افراد و مسئولین و استفاده بهتر از منابع بهداشتی و نیروی انسانی درمانی جهت پاسخگویی و ارتقا همبستگی ملی در رویارویی با بحران های موجود در حوزه بهداشت عمومی می شود.
طغیان ویروس سارس در سال 2003 میلادی نمونه بارزی از عدم ارتباط سازنده و وجود شبکه ارتباطی کارامد میان مسئولین و مردم بود. تردید در تایید خبر وجود ویروس و عدم ارتباط شفاف با مردم در ابتدای شیوع ویروس منجر به گسترش جهانی ویروس گردید و پس از شکل گیری پاندمی ویروس سارس با قطع به موقع چرخه انتقال و کنترل و نظارت بین المللی در نهایت منجر به ارتقا اگاهی عمومی به همراه نظام مراقبت محلی و تغییر رفتار های پرخطر در ارتباط با گسترش ویروس شد که همه این موارد تنها از طریق اطلاع رسانی صحیح و علمی به ثمر نشست .
بحران مواد غذایی در کنار تهدیدات بیوترورسیم و ویروس های جدید نوظهور نیز تنها با داشتن شبکه ارتباطی پویا و اصولی قابل پیشگیری و پاسخگویی خواهد بود .
اطلاعات در ارتباط با بیماری های عفونی باید کاملا شفاف و دقیق و در زمان مناسب به اطلاع عموم مردم برسد . طغیان ویروس سارس به خوبی نشان داد که در صورت شکل گیری شبکه ارتباطی کارامد می توان در کنترل طغیان و تشکیل استراتژی های مناسب به منظور کاهش اثرات روانی و اقتصادی و بهداشتی بسیاری از بیماری های عفونی نوپدید اقدامات مفیدی از سوی وزارت بهداشت و درمان و شبکه های بهداشت محلی صورت گیرد.
با وجود تاکید مکرر سازمان بهداشت جهانی مبنی بر شفافیت در اطلاعات بهداشتی به ویژه در ارتباط با بیماری های عفونی و تشکیل شبکه ارتباطی کارامد میان مردم و مسئولین ولی متاسفانه با توجه به حوادث اخیر می توان نتیجه گرفت که مقامات بهداشتی ایران و شبکه های بهداشت محلی هنوز راهی طولانی تا رسیدن به ایده ال سازمان بهداشت جهانی در پیش دارند.
در برخی از موارد بحرانی مقامات بهداشتی به دلیل ملاحظات امنیتی و اقتصادی کشور از اطلاع رسانی شفاف در خصوص بیماری های عفونی با تاخیر مواجه می شود که در نهایت می تواند منجر به گسترش عامل بیماری زا و افزایش نگرانی در میان مردم شود.
همه کشور های عضو سازمان بهداشت جهانی باید در جهت شفافیت اطلاعات بهداشتی و تشکیل شبکه های ارتباطی کارامد محلی و منطقه ای و در نهایت جهانی کوشا باشند.
بدون شک تشکیل شبکه های ارتباطی بهداشتی کارامد نیازمند زمان و نیروهای متخصص در حوزه بهداشت عمومی و فناوری اطلاعات است که با سیاست گذاری و تعیین اهداف اطلاع رسانی به مردم در هنگام بروز طغیان ها و ارائه راهکار های جدید مقابله و پیشگیری با بهره گیری از شبکه های اجتماعی و پلات فورم های اطلاع رسانی عمومی می توانیم در اینده نه چندان دور شاهد کاهش قابل توجه بیماری های عفونی نوپدید و ارائه نظام مراقبت مطلوب به مردم باشیم .
*دکترای میکروبیولوژی بالینی از دانشگاه ناتینگهام انگلستان
*عضو انجمن بیماری های عفونی و گرمسیری
نظر شما