سلامت نیوز :در طول سالهای اخیر به دلیل ارتقای آگاهی والدین و مراقبت های خوب و به موقع جنینی و نوزادی، بروز موارد شدید عقب ماندگی ذهنی حدود 50 درصد كاهش یافته است.
مهدی شفیعی روانپزشك در گفتگو با باشگاه خبرنگاران افزود: عقب ماندگی ذهنی یكی از مشكلات مهم در دوران كودكی و پس از آن است كه موجب كاهش عملكرد اجتماعی و افت كیفیت زندگی فرد مبتلا می شود.

وی با بیان اینكه درجات عقب ماندگی ذهنی افراد مبتلا بسیار متفاوت است تصریح كرد: حدود 80 درصد موارد عقب ماندگی ذهنی خفیف، 12 درصد متوسط و 8 درصد شدید است كه البته علایم و عوارض این نوع عقب ماندگی ها در برخی از موارد مشابه و البته در مواردی هم بسیار متفاوت است.

شفیعی ادامه داد:عقب ماندگی های خفیف، مشكل یا مشكلات زیادی را برای كودك یا سایر افراد مبتلا به وجود نمی آورد و در واقع نقایص حسی و حركتی مبتلایان خفیف است.

وی گفت:مبتلایان به عقب ماندگی ذهنی نوعی متوسط نیز در بیشتر موارد قادر به انجام كارهای روزمره خود هستند و بیشتر می توانند نحوه مراقبت از خود را یاد بگیرند در عین حال مشكلاتی كه آنها با آن مواجه می شوند بیشتر از مشكلات مبتلایان به عقب ماندگی ذهنی خفیف است.

این روانپزشك افزود:مبتلایان به عقب ماندگی ذهنی شدید در یادگیری و شناخت امور روزمره خود دچار مشكلات بیشتری شده و حتی رشد آنها نیز مختل می شود این افراد نیز تا حدودی توانایی مراقبت از خود و انجام كارهای روزمره را دارند.

شفیعی با اشاره به اینكه عقب ماندگی ذهی شدید می تواند كیفیت زندگی فرد مبتلا را به میزان قابل توجهی كاهش دهد تاكید كرد:خوشبختانه در طول سال های اخیر به دلیل ارتقای آگاهی والدین و مراقبت های خوب و به موقع جنینی و نوزادی، بروز موارد شدید عقب ماندگی ذهنی حدود 50 درصد كاهش یافته است.

وی خاطرنشان كرد:البته در مجموع شیوع عقب ماندگی ذهنی به میزان كمتری كاهش یافته است و هنوز تعداد قابل توجهی از مردم هر جامعه ای با درجات عقب ماندگی ذهنی به ویژه نوع خفیف و متوسط آن مواجه هستند.