سلامت نیوز : از زمانی که سه کودک آزاری در یک ماه اخیر افتاده، از ضعف قانونی در مورد کودک آزاری گرفته تا شرایطی که باعث کودک آزار شدن برخی پدر و مادرها می‌شود از زبان کارشناسان مطرح شده است.
هانیه، باربد و نیما سه کودکی‌اند که آزار دیدنشان توسط پدر و مادرهایشان باعث شده نامشان این روزها بر سر زبان‌ها بیفتد. کودکانی که میانگین سنی‌شان به چهارسال هم نمی‌رسد و حالا خانه‌ای که قرار بوده خانه امنشان باشد، خانه شکنجه‌شان شده و حتی حالا مسئولان آن‌ها به فضای سرد این خانه‌ها باز می‌گردانند.

از زمانی که این اتفاقات در یک ماه اخیر افتاده، از ضعف قانونی در مورد کودک آزاری گرفته تا شرایطی که باعث کودک آزار شدن برخی پدر و مادرها می‌شود از زبان کارشناسان مطرح شده است.

حسن میربهاری، فعال حقوق کودک و عضو انجمن حمایت از حقوق کودکان یکی از کارشناسان حقوق کودکان است که با حضور در میزگرد کافه خبر در مورد کودک آزاری، این موضوع را از جهات مختلفی بررسی کرد.

او در این مورد گفت: « ما چهار اصل بنیادین در ارتباط با حقوق کودکان داریم. بقا، رشد، حمایت و مشارکت. اگر از این زوایا به زندگی کودکان نگاه کنیم می‌بینیم که عمیقا در همه این عرصه‌ها کودکان مورد حمایت نیستند. خشونت جایی رخ می‌دهد که امنیت و محیط امن سالم زندگی دچار نقصان می‌شود. وقتی انسان در جامعه‌ای زندگی می‌کند که از هیچ نظر تامین نیست طبعا نمی‌تواند بازخوردهای مناسب داشته باشد. کودکان در خانواده زندگی می‌کند و همچنین در یک نهاد بزرگتری به اسم جامعه. وقتی نهادهای مختلف این جامعه نتوانستند این اصل‌های بنیادین را برای کودکان تامین کنند، زندگی او را در یک مسیر پر تنش قرار دادند.»

او ادامه داد: « وقتی بنیاد روابط بر اساس رقابت باشد و ارزش انسانها را مقدار پول مشخص کند دیگر چه انتظاری می‌توان از همین افراد داشت که با کودکان رفتار مناسبی داشته باشند؟ خیلی از خشونت ها وجود دارد که جنبه‌های پنهان دارد. کودک آزاری بدنی، جسمی، جنسی، روانی و کلامی بخش هایی از عریان خشونت هستند. غفلت ها خیلی بیشتر است. این غفلت از سوی جامعه و نهادهایی که نماینده جامعه هستند بیشترین خشونت را دارند انجام می‌دهند. خانواده‌ها در واقع انعکاس دهنده خشونت‌های بسیاری است که از بالا و از طرف سازمان های بالا اعمال می‌شود.»

او معتقد است: « وقتی به سیر حیات انسانها در همین دهه 80  نگاه کنیم، می‌بینیم زیر انواع فشارها قرار دارند معلوم است که بازخوردهای همین انسانها سرشار از خشونت است که علیه کودک‌ها می‌شود. باید صراحتا یقه کسی که جامعه را می‌گرداند گرفت نه پدر و مادری که علیه کودکشان خشونت روا داشته‌اند. وقتی اولین اصل نیاز انسانی کودک تامین نمی‌شود روحیه انسانی کامل نخواهد بود. جریان حمایت از کودکان و مشارکت کودکان در عرصه زندگی خودشان بنیادهایی است که در جامعه ریشه دارد و لاجرم برای برخورد با جریانی به نام کودک آزاری باید برویم سراغ همان نهادهای مختلف جامعه. از طرف دیگر برای قوانین در این زمینه ضمانت اجرایی لازم وجود ندارد.»