سلامت نیوز-*آنتونیو گوترش:در آستانه اجلاس ماه سپتامبر سران برای تغییرات اقلیمی، میلیون ها مرد و زن جوان در سراسر جهان بسیج شدند و به رهبران جهان گفتند: "شما ما را نا امید کرده اید".
آنها درست می گویند.
انتشار گازهای گلخانه ای در جهان در حال افزایش است. درجه هوا در حال بالا رفتن است. شرایط اقیانوس ها، جنگل ها، الگوهای آب و هوایی، تنوع زیستی، تولیدات غذایی، آب، مشاغل و سرانجام، زندگی ها وخیم  و در حال وخیم تر شدن است. دانش غیر قابل انکاراست. اما در بسیاری از مناطق، مردم نیازی به نمودار و گرافیک ندارند تا متوجه بحران اقلیمی شوند، برای این کار کافی است از پنجره بیرون را نگاه کنند.
بحران اقلیمی به طور همزمان از کالیفرنیا تا منطقه کرائیب و از آفریقا تا قطب شمال و فراتر از آن  در حال رخ دادن است. آنانی که نقش کمتری در پیدایش این مشکل داشتند از همه بیشتر از آن آسیب می بینند.
اینجانب این مسئله را در موزامبیک که از طوفان موسمی و در باهاماس که از تندباد آسیب دیده بود همچنین در افزایش سطح آب در اقیانوس آرام جنوبی، با چشمان خودم مشاهد کردم.
اینجانب اجلاس سران برای تغییرات اقلیمی را فراخواندم تا همچون سکوی پرتابی عمل کند و ما را در مسیر مناسبی برای سال 2020 به عنوان سررسید تعیین شده توافقنامه پاریس قرار دهد.  بسیاری از رهبران از تعداد کثیری از کشورها حوزه اقدامات خود را افزایش داده اند.
ائتلاف گسترده ای  که تنها شامل دولت ها و جوانان نمی شود بلکه متشکل از کسب و کارها، شهرها، سرمایه گذاران و جوامع مدنی بود، گرد هم آمده اند و در مسیری قرار گرفتند که دنیای ما به شدت برای مقابله با بحران اقلیمی به آن نیاز دارد.
بیش از 70 کشور متعهد شده اند تا سال 2050 انتشار کربن خود را به صفرمطلق برسانند، حتی اگر کشورهایی که بیشترین حد انتشار را دارند هنوز این کار را انجام نداده باشند. بیش از 100 شهر از جمله بسیاری از بزرگترین آن ها نیز چنین تعهدی کرده اند.
حداقل 20 کشور قصد خود را برای افزایش برنامه های ملی خود تا 2020 مطابق با توافقنامه پاریس اعلام کرده اند. دولت های کوچک جزیره ای با یکدیگر متعهد شده اند تا به عدم وابستگی به کربن و حرکت به سمت انرژی های کاملا تجدید پذیر تا 2030 برسند. کشورها از پاکستان تا گواتمالا، کلمبیا تا نیجریه و نیوزیلند تا باربادوس عهد کرده اند که بیش از 11 میلیارد درخت بکارند.
بیش از 100 مدیر از بخش های خصوصی دنیا متعهد شده اند تا حرکت به سوی اقتصاد سبز را شتاب دهند.
گروهی از بزرگترین صاحبان سرمایه دنیا که مسئولیت اداره بیش از دو میلیارد دلار را بر عهده دارند متعهد شده اند که تا سال 2050 به سوی سرمایه گذاری مستقل از کربن حرکت کنند.
این افزون بردرخواست اخیر مدیرانی است که صاحب نزدیک به نیمی از نقدینگی سرمایه گذاری شده در جهان یعنی  تقریبا 34 تریلیون دلار، از رهبران جهان هست تا قیمت گذاری کربن را هدفمند کنند و اختصاص یارانه به سوخت های فسیلی و انرژی حرارتی ذغال سنگ را در سطح جهان کاهش دهند. 
باشگاه مالی بین المللی توسعه متعهد شد تا 2050 یک تریلیون دلار را برای سرمایه گذاری در انرژی پاک در 20 کشور کمتر توسعه یافته فراهم کند.
یک سوم بخش بانکی جهانی متعهد شدند تا فعالیت های خود را با اهداف معاهده پاریس و آرمان های توسعه پایدار هم تراز کنند.
اجلاس سران همچنین شیوه هایی را ارائه کرد که شهرها و صنایع جهانی مانند کشتیرانی می توانند از طریق آن به کاهش عمده در تولید گازهای گلخانه ای دست یابند. ابتکاراتی برای حفاظت از جنگل ها و منابع آبی نیز مورد تاکید قرار گرفتند. 
تمام این گام ها مهم اند اما کافی نیستند.
از ابتدا، اجلاس سران برای ایجاد جنب و جوش در دنیا و سرعت بخشیدن به اقدامات در مقیاس و سیع تر طراحی شده بود. این اجلاس همچنان سکویی جهانی برای حقایق واضح بود و کسانی را که پیشرو هستند و دیگران که پیشگام نیستند را برجسته کرد. انکار کننده گان و آلوده کنندگان عمده نمی توانند از دید عموم پنهان شوند.  
اینجانب همواره آنان را به انجام اقدامات بیشتر در کشور خود و پیشبرد راه حل های سبز اقتصادی در دنیا تشویق خواهم کرد.
سیاره ما به فعالیت هایی در مقیاس بسیار وسیع نیاز دارد. این امر شبانه حاصل نمی شود و بدون مشارکت کامل کسانی که بیشترین سهم را در ایجاد این بحران دارند، امکان پذیر نیست. 
اگر دنیای ما بخواهد ازسقوط در پرتگاه اقلیمی اجتناب کند، باید اقداماتی علمی بسیار فراتر همچون کاهش گازهای گلخانه ای تا 45 درصد تا سال 2030، عدم استفاده از کربن تا سال 2050 و محدود کردن افزایش دمای زمین به 1.5 درجه تا آخر قرن را انجام دهد. از این طریق می توانیم آینده جهان را تضمین کنیم.
بسیاری از کشورها به نظر می آید هنوز معتاد به استفاده از زغال سنگ هستند، گر چه گزینه هایی ارزان تر و سالم تر وجود دارند. به پیشرفت بسیار بیشتری برای هزینه کربن نیاز داریم تا از عدم ایجاد کارخانه زغال سنگ جدیدی تا 2020 اطمینان حاصل کنیم و به تخصیص تریلیون ها دلار پول مالیات دهندگان به صنعت سوخت های فسیلی در حال فنا پایان بخشیم که موجب تقویت طوفان ها، انتشار بیماری های استوایی و تشدید در گیری می شوند.  
در همین حال، کشورهای توسعه یافته باید تعهدات خود را برای فراهم کردن سالانه 100 میلیارد دلار از منابع عمومی و خصوصی تا 2020 برای مهاجرت و سازگاری با توسعه انجام دهند.
اینجانب همزمان با کنفرانس اقلیمی سازمان ملل متحد در شهر سانتیاگوی شیلی در دسامبر، از عملی شدن تعهدات کشورها، بخش خصوصی و مقامات محلی اطمینان حاصل خواهم کرد. سازمان ملل متحد درحمایت از تحقق بخشیدن این طرح ها متحد است.
تغییرات اقلیمی مسئله تعیین کننده عصر امروز ماست.
علم به ما می گوید که در مسیر کنونی با حداقل سه درجه افزایش دمای جهانی تا آخر قرن روبرو هستیم. اینجانب زنده نخواهم بود، ولی نوه های من آن زمان را می بینند.
نمی خواهم که در نابودی تنها خانه شان سهیم باشم.
قشر جوان، سازمان ملل متحد  و تعداد روز افزون کسب و وکار ها، سرمایه گذاری ها، کشورها و جوامع مدنی و خلاصه همه ما بسیج شده ایم و و در حال اقدام هستیم.
اما برای موفقیت به تعداد بسیار بیشتری از مردم برای اقدامات اقلیمی نیاز داریم.
راه طولانی در پیش رو داریم. اما جنبش آغاز شده است.

*دبیرکل سازمان ملل متحد