با آغاز فصل مهاجرت پرندگان، كشتار آنها هم در فریدونكنار آغاز شد.

سلامت نیوز: با آغاز فصل مهاجرت پرندگان، كشتار آنها هم در فریدونكنار آغاز شد.


به گزارش سلامت نیوز، جام جم نوشت: امید بازگشت، این بار دو‌هفته زودتر از سال گذشته. درنای سفید سیبری، حدود 12‌سال گذشته، چند هزار كیلومتر را از سرزمین‌های شمالی پرواز كرده و برای زمستان‌گذرانی، خود را به ایران رسانده است. جمعیت شرقی و غربی درنای سیبری سال‌هاست از یكدیگر جدا شده و مسیرهای مهاجرت متفاوتی را انتخاب كرده‌اند؛ جمعیت شرقی در فصل زمستان به شرق آسیا مهاجرت می‌كند و جمعیت غربی در گذشته به ایران می‌آمد. هر‌چند دوستداران محیط‌زیست چشمشان به بازگشت «امید» است، اما گوششان پر شده است از صدای كشتار پرندگان مهاجر. صدایی كه شاید در تالاب‌های شهرستان فریدونكنار در استان مازندران، كركننده‌تر از بقیه مناطق كشور باشد.


تورهای هوایی و آذوقه مسموم اگر زنده‌شان بگذارد ،داس مرگ می‌شود گلوله‌ای در اسلحه كه پرواز را برایشان یك رویا می‌كند.
چند سال پیش نشریه معتبر ساینس، آماری تكان‌دهنده از كشتار پرندگان مهاجر در تالاب‌های فریدونكنار منتشر كرد: «یك میلیون پرنده مهاجر در فصل مهاجرت فقط در یك نقطه از ایران كشته می‌شوند؛ به‌عبارتی، افراد محلی روزانه جان 3000 پرنده را می‌گیرند.» آبگیرهای فریدونكنار، اِزباران و سرخ‌رود، قتلگاه پرندگان مهاجرند و بدنامی‌شان اینك از مرزهای ایران نیز فراتر رفته است.


در همه این سال‌ها هم نه سازمان محیط‌زیست و نه قوه قضا و نه حتی پویش‌های مردمی نتوانسته است از حجم این كشتار كم كند.
مردمان محلی و شكارچیان این بوم دو استدلال برای ادامه این كار دارند؛ اولی كه اتفاقا مورد قبول بسیاری از مسؤولان محلی این استان هم هست دال بر این است كه شكار پرندگان ریشه در سنت و فرهنگ مردمان محلی دارد و نگاهی آیینی به آن دارند و دومین استدلال هم كه این روزها بیشتر شنیده می‌شود، مبنی بر این است كه شكار پرندگان گره خورده است به معیشت مردمان این منطقه.


در رابطه با استدلال اول هم مخالفان این موضوع معتقدند فقط یك روش شكار در گذشته مرسوم بوده و می‌توان آن را با اغماض جزئی از فرهنگ مردمان آن بوم دانست نه سیل تور و دام‌های هوایی و پخش دانه‌های مسموم كه هم به كشتار بی‌رحمانه پرندگان می‌انجامد و هم تغذیه‌كنندگانش را به بستر بیماری می‌كشاند. دلایل مخالفت با دومین استدلال آنها هم آن‌قدر زیاد است كه نشود در این گزارش كوتاه به آن اشاره كرد. مهم‌ترین پاسخ این دسته را اسماعیل كهرم، فعال محیط‌زیست و پرنده شناس می‌گوید. به گفته او «آنها در حالی معیشت را بهانه می‌كنند كه زمین‌های فریدونكنار بهترین برنج را تولید می‌كند و هر سال دو بار برنج برداشت می‌كنند. با وجود این، در فصل زمستانگذرانی پرندگان هم شروع به بهره‌برداری غیرمجاز از پرندگان می‌كنند.»


فریدونكنار حالا شده است مهمانخانه مهمان‌كش.  هر سال كه سیل پرندگان مهاجر بر فراز آسمان این شهر پرواز می‌كنند، تعداد بسیاری از آنها سر از بازار پرنده‌فروشان این شهر درمی‌آورند. شما هم اگر می‌خواهید سراغی از پرندگان نایاب بگیرید، سری به بازار پرنده‌فروشان این شهر بزنید، همین سال گذشته پرنده «غواص گلو سیاه» پس از 40سال در ایران مشاهده شد، اما این بار روی میز سلاخی بازار پرنده‌فروشان.


 ‌ تک‌همسری در پرندگان
شکارچیان بی‌رحم پرندگان مهاجر که همه ساله با روش‌های غیرمجاز همچون کراس، دام هوایی و شب دام دست به کشتار وسیع این گونه‌های ارزشمند ‌ می‌زنند، گاهی برای فرار از فشار افکار عمومی ادعا می‌کنند آنها فقط پرندگان نر را شکار می‌کنند و برای بقای نسل این پرندگان از شکارپرندگان ماده‌‌ پرهیز دارند. این ادعا حتی اگر صحیح باشد، بازهم از نظر بسیاری از کارشناسان حیات‌وحش، هیچ تاثیری در بقای نسل بسیاری از پرندگان مهاجر ندارد ؛ زیرا بسیاری از این پرندگان، از جمله انواع غاز‌و اردک‌ها «مونوگام» یعنی تک‌همسره هستند و اغلب در این گونه‌های جانوری یک نر فقط با یک ماده، زندگی می‌کند و با شکار نرها، نه تنها نسل این پرندگان حفظ نمی‌شود، بلکه تعادل جمعیتشان نیز به هم می‌خورد.
  عباس عاشوری، پرنده‌شناس و پژوهشگر حوزه محیط‌زیست  مدتی قبل با تائید این مساله ‌در گفت‌وگو با ما تاکید کرده بود گونه‌هایی مانند درنا، لک‌لک و قو تا آخر عمر با یک همسر زندگی خود را می‌گذرانند و فقط وقتی جفت آنها می‌میرد، ممکن است جفت دیگری اختیار کنند.    به گفته او، در برخی دیگر از گونه‌ها نیز پس از یک فصل زاد و ولد، احتمال تغییر جفت‌ وجود دارد، اما این به آن معنی نیست که با کاهش جمعیت نرها، چند ماده زندگی خود را با یک نر می‌گذرانند، بلکه با کاهش جمعیت نرها، زاد و ولد و تداوم نسل این دسته از پرندگان مختل می‌شود.



مهاجرت به رستوران
پرندگان مهاجر فقط قربانی طمع دامگاه داران نمی‌شوند و افراد دیگری نیز در مرگ این پرندگان نقش دارند ؛ افرادی که شاید تاکنون پایشان به مناطقی مانند فریدونکنار هم باز نشده باشد. منظور از این افراد ، مشتریان رستوران‌هایی هستند که ‌ پرندگان  مهاجر را در فهرست خوراک‌هایشان می‌گنجانند. رستوران‌هایی که صاحبان آنها  با خریدهای کلی از دامگاه‌داران آنها را تشویق به صید بیشتر پرندگان‌ می‌کنند. استقبال مشتریان از چنین رستوران‌هایی، طمع رستوران داران را افزایش می دهد.‌
در این میان کم نیستند دلالانی که حاضرند لاشه پرندگان مهاجر را در هر نقطه از کشور تحویل دهند، آنها فقط به پول فکر می‌کنند و به همین دلیل به مشتری‌هایشان وعده می‌دهند لاشه پرندگان مهاجر را فریز و برایشان ارسال‌ می‌کنند.
در این بین بیشترین سود را در کنار دامگاه‌داران ، مالکان رستوران‌های اشرافی به جیب‌ می‌زنند؛ چراکه با درج گوشت پرندگان وحشی در فهرست غذایشان قیمت‌ را  چند برابر می‌کنند‌. مانند فسنجان با گوشت غاز‌وحشی که حدود یکصد‌هزارتومان این روزها آب می‌خورد‌.
بنابراین برای کاهش قتل‌عام پرندگان مهاجر در شمال کشور علاوه بر برخورد با دامگاه‌داران باید با مالکان رستوران‌های متخلف نیز برخورد کرد و با اجرای برنامه‌های فرهنگی ، شرایطی به وجود آورد تا مشتری چنین رستوران‌هایی نیز ‌خوردن  خوراکی را که از گوشت پرندگان مهاجر تهیه‌می‌شود، ارزش نداند.


90درصد پرندگان در دام هوایی
علی تیموری، مدیركل پیشین دفتر شكار و صید سازمان حفاظت محیط‌زیست هم با غیرقانونی خواندن صید پرندگان مهاجر در فریدونكنار گفته بود: «بیش از ۹۰درصد گونه‌های پرندگان مهاجر توسط دام‌های هوایی در آسمان صید می‌شوند». این در حالی است كه بر اساس سرشماری‌هایی كه در سواحل دریاها و تالاب‌ها صورت می‌گیرد، هر سال در زمستان حدود دو میلیون پرنده مهاجر به ایران می‌آیند و بیش از ۳۰درصد پرندگان مهاجر در این فصل سال در شهرستان فریدونكنار زمستان‌گذرانی می‌كنند.


120هزار شكارچی و 10 محیطبان
تنها در استان مازندران حدود ۲۰ هزار شكارچی با پروانه شكار و حدود صد‌هزار شكارچی بدون مجوز فعالیت می‌كنند. اما بنابر اعلام مسؤولان محیط‌زیست در شهرستان فریدونكنار و بابلسر تنها ده محیط‌بان كار نظارت بر محیط‌زیست را به‌عهده دارند كه این تعداد نیز به صورت شیفتی فعالیت می‌كنند.


100 میلیارد تومان
 اگر فرض كنیم كه برآورد قتل‌عام یك میلیون پرنده مهاجر در فریدونكنار عددی كم‌وبیش دقیق است، بنابراین سود حاصل از مرغان هوا، كه دامگاه‌داران برای پرورش آنها كوچك‌ترین هزینه‌ای نكرده‌اند، به‌طور تخمینی رقمی خواهد بود بیش از صد میلیارد تومان. این پول بادآورده فقط طی چند ماه و در مدت كوتاه زمستان‌گذرانی پرندگان بی‌پناه به جیب دامگاه‌داران و شركایشان سرازیر می‌شود. شاید به همین دلیل است كه مقامات محلی، انگیزه و اراده‌ای برای مواجهه به دامگاه‌داران ندارند و در برابر اعتراض‌های آنان به‌سرعت كرنش می‌كنند.


روزانه ده میلیون تومان درآمد
جمشید محبت‌خانی، فرمانده جدید یگان حفاظت سازمان حفاظت محیط‌زیست می‌گوید، تجارت پرسود شكار پرندگان مهاجر روزانه ده تا ۲۰ میلیون تومان پول عاید سرشاخه‌های شكارچیان می‌كند.


10 نفر عامل كشتار پرندگان
طبق اعلام مسؤولان محیط‌زیست مازندران و فعالان این حوزه، جمعیت ذی‌نفعان كشتار و عرضه غیرقانونی پرندگان مهاجر در استان مازندران یعنی سرخرود، ازباران و فریدونكنار به 200 نفر هم نمی‌رسد كه البته در راس این هرم قانون‌گریزی كمتر از ده نفر قرار گرفته‌اند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha