سلامت نیوز: حوالی ساعت 12:45 روز گذشته اخباری از مفقود شدن تعدادی از کولبران در منطقه سقز و بانه خبر دادند و آنچه به نقل از برخی مسئولان در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شد، حکایت از آن داشت که تعداد 23 نفر از کولبران در این منطقه مفقوده شده‌اند، اما ساعتی بعد به صورت رسمی اعلام شد که این افراد 16 نفر بوده‌اند که 14 نفر از آنها در میان برف‌ها پیدا شده‌اند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ،حتی برخی از مسئولان استان کردستان همچون مدیرعامل هلال احمر هم گفته است که «ما آنها را به اسم بومیان محلی می‌شناسیم و هنوز مشخص نیست که آنها کولبر بوده‌اند یا خیر.» محمدی، مدیرعامل هلال احمر استان کردستان همچنین ضمن اصلاح شمار مفقودان گفت:

این افراد از بومیان محلی و تعدادشان 16 نفر بوده که 14 نفرشان پیدا شده‌‌اند. اطلاعی از دو نفر دیگر در دسترس نیست که البته به گفته همراهانشان ممکن است به سمت دیگر مرز رفته باشند، اما ما در عین حال به این خبر اکتفا نکرده‌ایم و در حال پیگیری و جست‌وجوی آنها هستیم تا اگر این طرف مرز باشند جست‌وجو را ادامه بدهیم.

در سال‌های گذشته با شلیک‌هایی که مرزبانان برای مبارزه با قاچاق یا از ترس حضور اشرار انجام می‌دادند برخی کولبران کشته می‌شدند. موضوعی که با تذکر رهبر معظم انقلاب اسلامی تقریبا متوقف شد و مدت‌هاست خبری از مرگ کولبران با گلوله شنیده نمی‌شود.

با این حال قصه‌ برف و بهمن و تهدید کولبران، داستانی کهنه و پرغصه است. فارغ از اینکه این افراد کولبر بوده‌اند یا خیر، اما این روزها برف جان صدها کولبر را در مسیرهای صعب‌العبور تهدید می‌کند.

چند سالی می‌شود که با آغاز فصل سرما، کوه‌های غرب کشور آبستن حوادثی تلخ برای مرزنشینان و به‌دنبال آن تمام مردم ایران شده و هر چند وقت یک‌بار خبری مبنی‌بر مرگ یک انسان در مسیرهای صعب‌العبور کوهستانی مخابره می‌شود.

دلیل؛ کولبری‌! هنوز مردم ایران داستان غم‌انگیز فرهاد خسروی، کولبر 14 ساله را فراموش نکره‌اند. اواخر آذرماه امسال بود که به دنبال برف و کولاک در مسیر گردنه «ته‌ته» اورامان، سه نفر از کولبران گرفتار سقوط بهمن شدند که پس از چند روز جسد بی‌جان فرهاد خسروی 14 ساله که برای تامین معیشت خانواده‌اش کولبری می‌کرد، در میان برف‌ها پیدا شد.

کار سخت برای 150 هزار تومان
کولبری یکی از سخت‌ترین شغل‌ها است که برای حمل بار به آنها 150 هزار تومان پول می‌دهند. سختی‌های کوهستان یک طرف اما بلد بودن راه سوی دیگر ماجرا است. آنها می‌دانند مرگ بخشی از راهی است که در پیش گرفته‌اند اما می‌گویند؛ «مجبوریم کولبری کنیم». بسیاری از نوجوانان روستاهای مرزی در استان کردستان مدرسه را رها کرده و تصمیم گرفته‌اند به جای درس خواندن راه پول درآوردن با مشقت را در پیش گیرند.

محمد یکی از کولبران در این رابطه می‌گوید: «اگر هوا خوب باشد بین دو تا سه هزار نفر هر روز در ارتفاعات مریوان کولبری می‌کنند، اما مثلا روزی که فرهاد و آزاد برای کولبری رفته بودند هوا خوب نبود و فقط هزار نفر در کوه رفت و آمد می‌کردند. اینجا باید راه‌ بلد باشید، اگر بچه اورامانات باشید راحت جاده را پیدا می‌کنید اما اگر اهل اینجا نباشید گم می‌شوید و در سرما می‌میرید.

زمستان‌ها هوا خیلی بد است، مه طوری شدید می‌شود که دیگر امکان دیدن جلوی پایتان را ندارید. پارسال یکی از مریوان آمد که کولبری کند. او 16 سال داشت. اما او در مه شدید نتوانست راه را پیدا کند و از صخره افتاد پایین. جنازه‌اش را یک شب بعد از سقوطش پیدا کردند.

او ادامه می‌دهد: ‌تازه اوضاع امسال بهتر شده، سال‌های پیش برف زیاد بود و مسیر یخ می‌بست. کولبری که زنجیر کولبری به کفشاش نبسته بود پاشو می‌گذاشت روی یخ و سقوط می‌کرد؛ یا کشته می‌شد یا دست و پایش می‌شکست.