سلامت نیوز: پژوهشگران در جدیدترین بررسی‌های خود دریافتند که خوردن غذا و خوراکی‌ها با دست، لذت بیشتری به فرد می‌دهد و تجربه خوردن برای فرد متفاوت و لذت‌بخش‌تر است. این امر می تواند از نظر روحی به فرد کمک کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از سیناپرس، به باور پژوهشگران؛ افرادی که مستقیماً غذا را با دست لمس کرده و آن را وارد دهان خود می‌کنند، در مقایسه با افرادی از کارد و چنگال استفاده می‌کنند، از خوردن بیشتر لذت برده و غذا برایشان خوشمزه‌تر و رضایت‌بخش‌تر است و به همین جهت بیشتر غذا می‌خورند.

آدریانا مادژاروف (Adriana Madzharov)، از محققان مؤسسه فناوری استیونز (Stevens) در ایالات‌متحده آمریکا در این رابطه می‌گوید: «نتایج مطالعات ما نشان می‌دهد، برای افرادی که به‌طور منظم به کنترل میزان مصرف مواد غذایی خود می‌پردازند، لمس مستقیم غذا باعث افزایش واکنش حسی شده و غذا را مطلوب‌تر و جذاب‌تر می‌کند.»

نتایج این مطالعه نشان داد وقتی تفکر خودکنترلی (در مقابل تحریک زیاده روی) برای شرکت‌کنندگان در اولویت قرار گرفت، آن‌ها غذای نمونه را مثبت‌تر از زمانی یافتند که مستقیم آن را با دست لمس می‌کردند.

در این پروژه تحقیقاتی دو آزمایش انجام شد. در نخستین آزمایش، شرکت‌کنندگان باید در رابطه با رفتار غذا خوردن خود توضیح داده و به سؤالات پژوهشگران پاسخ می‌دادند. نیمی از شرکت‌کنندگان پیش از خوردن برشی از پنیر Muenster، اول آن را با چشم بازرسی و ارزیابی کرده و نمونه پنیر را می‌چشیدند درحالی‌که نیم دیگری از شرکت‌کنندگان پیش از چشیدن نمونه به پنیر ناخنک ‌زده بودند. درواقع گروهی، از خودکنترلی بالایی نسبت به غذا برخوردار بودند و گروه دیگر مقاومت کمتری در برابر غذاهای خوشمزه از خود نشان می‌دادند.

در این آزمایش در ابتدا، این دو گروه هیچ تفاوتی از خود نشان ندادند؛ اما با بررسی‌های محققان، مشخص شد، افرادی که اعلام کردند، می‌توانند در برابر غذاهای خوشمزه مقاومت کنند و نسبت به اینکه چه چیزی و چه مقدار غذا می‌خورند، آگاهی دارند، هنگام استفاده از دست برای خوردن، این پنیر را خوش‌طعم‌تر و اشتهاآورتر یافتند.

محققان اعلام کردند که میزان بالای خودکنترلی بر چگونگی تجربه غذا خوردن هنگام لمس مستقیم آن با دستان تأثیر می‌گذارد. درواقع نشان می‌دهد که خودکنترلی طبیعی یا اصلی است.

در آزمایش دوم، محققان مجموعه جدیدی از 145 دانشجوی کارشناسی را به دو گروه تقسیم کردند. به گروه اول اعلام شد که برای رسیدن به هدف بلندمدت و سلامت خود، بهتر است بیشتر مراقب رژیم غذایی خود باشند و از مصرف غذای بیش‌ازحد پرهیز کنند. به گروه دوم گفته شد که نگران وزن خود نباشند و به خود اجازه دهند که از زندگی و خوردن لذت ببرند و بیشتر اوقات اجازه تجربه افراط در خوردن غذاهای خوشمزه را به خود بدهند.

در این مرحله، به همه شرکت‌کنندگان یک فنجان پلاستیکی با چهار پیراشکی کوچک در داخل آن داده شد. فقط نیمی از شرکت‌کنندگان برای خوردن این پیراشکی‌ها اجازه استفاده از دست را داشتند. در این آزمایش نیز مانند آزمایش اول، از شرکت‌کنندگان خواسته شد بافت، طراوت، کیفیت و قوت آن را موردبررسی و ارزیابی قرار دهند.

به این شرکت‌کنندگان دستور داده شد تا هنگام خوردن این پیراشکی‌های کوچک میزان تمرکز و توجه خود را برای به دست آوردن معیاری از تفکر و تجربه حسی گزارش دهند. نتایج این مطالعه نشان داد وقتی تفکر خودکنترلی (در مقابل تحریک زیاده روی) برای شرکت‌کنندگان در اولویت قرار گرفت، آن‌ها غذای نمونه را مثبت‌تر از زمانی یافتند که مستقیم آن را با دست لمس می‌کردند. مکانیسم هدایت این اثر تجربه حسی پیشرفته است که شرکت‌کنندگان در تماس مستقیم یا شرایط کنترل خود گزارش داده‌اند.

شرح کامل این مطالعات و نتایج به‌دست‌آمده از آن در آخرین شماره مجله Retailing به چاپ رسیده و قابل‌دسترس است.