سلامت نیوز:این روزها همه ما ناخودآگاه آشفته‌ایم، نگرانی برای آینده و فکر گذشته که شاید قدرشان را ندانسته‌ایم امان‌مان را بریده است. دلتنگیم، برخی از ما عزادار عزیز از دست‌رفته‌ای هستیم و در یک کلام حال‌مان خوب نیست.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ،همه اینها به کنار، این روزها را در یک محیط بسته با آدم‌های عزیز ولی تکراری سپری می‌کنیم و انگار که خلوت خودمان را از دست داده‌ایم؛ بقیه هم همین‌طورند، نگران و خسته‌... اما حالا چه باید کرد که همه ما با وجود این همه آشفتگی یکدیگر را درک کنیم. امیرحسین آخوندی در گفت‌وگو با ایسنا درباره پیامدهای ناشی اضطراب و استرسی که این روزها در پی شیوع کرونا در افراد ایجاد شده است، گفت:

یکی از دلایل اصلی وقوع جرائم خشن به ویژه آن دسته از جرائمی که فاقد انگیزه و قصد قبلی است، مانند نزاع، درگیری و‌... استرس و به تبع آن کاهش آستانه تحمل افراد است. بنابراین باید مراقب باشیم که اضطراب و استرس ناشی از کرونا و اخبار آن، آستانه تحمل ما را کاهش ندهد و اصطلاحا تاب‌آوری ما بالا باشد.

وی با اشاره به یک لطیفه درباره ماندن در خانه اظهار کرد: یکی از لطیفه‌هایی که در این مدت درباره در خانه ماندن شنیدم این بود که «انجمن بانوان از حضور آقایان در منزل شکایت کرده و گفته بودند که ما تحمل این حجم از زندگی مشترک را نداریم، چرا‌که قبل از ازدواج گفته بودند همسرتان صبح می‌رود سرکار و شب باز‌می‌گردد اما حالا این همه ساعت در کنار هم بودن در توان ما نیست.»

در این لطیفه که البته جملات آن قابل تایید نیست، موضوعی نهفته که واقعیت دارد و آن موضوع این است که ما واقعا برای این همه ساعت زندگی درکنار همسر، پدر، مادر، خواهر و برادر، آن هم در یک محیط بسته آمادگی نداشتیم و البته دلیلی هم نداشته که چنین آمادگی‌ای را داشته باشیم، چرا‌که هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد که روزی به خاطر شیوع یک بیماری خانه‌نشین شود. وی با بیان اینکه این حضور در خانه آن هم در میان حجمی از اخبار نگران‌کننده پیرامون کرونا و نیز نگرانی از معیشت و آینده شغلی‌شان استرس زیادی را به افراد می‌کند، گفت:

بنابراین ممکن است که توجه به جدید بودن این تجربیات مشکلاتی به وجود بیاید که شاید تا به حال با آن دست و پنجه نرم نکرده بودیم. در این شرایط آدم‌ها ممکن است ناخوش باشند یا عصبی شوند و این امری طبیعی است، اما باید توان مدیریت آن را داشته باشیم تا خدای ناکرده منجر به بروز رفتارهای جبران‌ناپذیر نشود.

این روانشناس ادامه داد: برخی افراد هم که در سنین جوانی و بلوغ قرار دارند به طور طبیعی در این سنین دوستان از خانواده مهم‌تر می‌شوند. حالا تصور کنید که با شرایط موجود این دسته از افراد نمی‌توانند دوستان خود را ببینند یا خیلی کم می‌بینند اما در هر حال نمی‌توانند تفریحات همیشگی خود را داشته باشند و این تغییرات قطعا برایشان اذیت کننده است، چرا‌که آنها در سن بلوغی هستند که تصور می‌کنند فقط همسن و سال‌های خودشان رفتارشان را درک می‌کنند. آخوندی درباره اینکه در شرایط فعلی چه اقداماتی باید انجام شود تا این اضطراب‌ها به رفتارهای پرخطر و خشن بدل نشود، گفت:

در شرایط موجود چند نکته قابل‌تامل می‌تواند تا حد بسیاری این همزیستی را جذاب و مسالمت‌آمیز کند. باید توجه داشته باشیم برخی اتفاقات هست که نباید در این شرایط رخ بدهد و برخی موضوعات باید رعایت شود که فضا دلچسب‌تر شده و حداقل اصطکاک را ایجاد کرده است. باید دقت داشته باشیم که در طول این مدت به خاطر برخی از حرف‌های زده شده و رفتار‌ها ممکن است شریک زندگی‌مان به اندازه‌ای ناراحت شود که حرف یا رفتار ما در وجودش حک شود.

وی ادامه داد: در این شرایط که همه ما به خاطر ماندن در خانه بسیار مستعد افسردگی هستیم و به لحاظ شستن و توجه به جزئیات مستعد وسواس هستیم برخی رفتار‌ها به یاد می‌ماند و در ذهن فرد مقابلمان حک می‌شود. پس این را در نظر داشته باشیم که این روزها، روز انجام بعضی از کارها نیست:
1- این روزها روزهای مناسبی برای انتقاد کردن از اعضای خانواده و شریک زندگی نیست آن هم انتقادی که طرف مقابل را رنجیده خاطر کند.
2- این روزها، روزهای خوبی برای تحقیر کردن نیست، این موضوع را فراموش نکنیم که حتی اگر کوچک کردن فردی با قصد شوخی است روز خوبی را برای آن انتخاب نکرده‌ایم و نباید در این شرایط اطرافیان‌مان را به واسطه اشتباه آنها کوچک کنیم.

توجه داشته باشیم که آستانه تحمل افراد کاهش پیدا کرده است
3- این روزها، روز‌های خیلی خوبی برای بی‌تفاوتی نسبت به دیگران نیست، این مساله را در نظر داشته باشید که اگر شما در خانه هستید هر چقدر تعداد افراد خانواده کمتر است اصطکاک بیشتر می‌شود. بنابراین روز‌های خوبی برای بی‌تفاوت بودن نسبت به یکدیگر و گوش نکردن به حرف‌های یکدیگر نیست.

4- این روز‌ها اصلا موقعیت مناسبی برای تیم‌کشی و یارکشی نیست، چرا که باعث دو‌دستگی می‌شود، آن هم در شرایطی که شما فقط یکدیگر را دارید. بنابراین تیم‌کشی باعث ایجاد فضای اجتناب کردن از همدیگر شود.

5- این روز‌ها به هیچ‌وجه روز‌های خوبی برای خرده‌فرمایش‌ها نیست و اگر قرار است چیزی را در طرف مقابل‌مان اصلاح کنیم بهتر است این اتفاق را به زمان دیگری موکول کنیم.

6- این روزها، روزهای خوبی نیست که خاطرات بد گذشته را زیر و رو کنیم، چرا که تا حد زیادی فضا را ناامن می‌کند.

7- این روزها، روزهای خوبی برای سختگیری در روابط نیست. برای مثال همه ما زمانی که به مسافرت کوتاه مدت می‌رویم تمام تلاش خود را انجام می‌دهیم تا از جدل یا مجادله اجتناب کنیم، هیچ‌وقت سعی نمی‌کنیم خیلی سخت بگیریم یا حرفی بزنیم که طرف مقابل یا خودمان معذب شویم.

آخوندی تاکید کرد: باید به کرونا و شرایطی که حالا در اجتماع و خانه‌ها داریم به چشم یک دوره گذار نگاه کنیم که قرار نیست کسی را ناراحت کنیم یا چیزی را به روی کسی بیاوریم تا در این فضایی که همه ما به شدت شکننده‌ایم و مستعد بسیاری از بیماری‌های روانی هستیم، فضا را برای خود و اطرافیان غیر‌قابل تحمل نکنیم. وی با بیان اینکه باید سعی کنیم تا در این دوران کارهایی را انجام دهیم تا محیط دلچسب‌تر شود گفت:

به عنوان مثال باید سعی کنیم احساسات‌مان را بیان کنیم، آن هم در قالبی که اگر چیزی را از طرف مقابل می‌خواهیم به جای اینکه بگوییم من چیزی را می‌خواهم، بگوییم من اینطور دوست دارم و اینطور ترجیح می‌دهم. همچنین باید برای ابراز احساسات و مشکلات در خانواده امنیت ایجاد کنیم.

به گفته وی، این روز‌ها به شدت توصیه می‌شود که اگر قرار است با یکدیگر حرف بزنیم حرف‌های یکدیگر را گوش کنیم و طوری نباشد که حرف‌های طرف مقابل را بدون گوش دادن تایید کنید یا نسبت به او بی‌تفاوت باشید.

این روانشناس با تاکید بر این موضوع که در این زمان باید سعی کنیم به احساسات اطرافیان خوب گوش کنیم و به هیچ‌وجه حالت دفاعی نگیریم‌ گفت:حالا زمانی است که همه تحت‌فشاریم، باید به همدیگر برای سرگرمی‌های فردی فرصت دهیم، یعنی اجازه بدهیم آدمی که همواره درگیر خانواده است سرگرمی‌های شخصی داشته باشد. همچنین می‌توانیم برای بعد از بحران و حل شدن موضوع کرونا برنامه‌ریزی کنیم که قرار است بعد از بحران چه‌کار کنیم، این کار امید ایجاد می‌کند.

آخوندی با بیان اینکه می‌توانیم در این مدت زمان عادت‌های سالمی را جایگزین رفتار‌های خود کنیم گفت: می‌توانیم سعی کنیم که عادت‌های سالمی مثل خوب غذا خوردن، خوب خوابیدن، ورزش کردن، تمرین ذهنی، یادگیری مهارت جدید و.. را تمرین کنیم. این کار‌ها کمک می‌کند که حس شما را نسبت به حس ناامیدی که می‌گوید شما که آدم بی‌مصرفی در این دوره هستید کاهش دهد.

این روانشناس گفت: باید با این موضوع که خشم و فشار زاییده طبیعی این دوران است کنار بیاییم. البته اینکه برای دیگران هم به این نتیجه برسیم خیلی مهم است چون باعث می‌شود همیشه دیگر حق را به خودمان ندهیم و آدم های دیگر را درک کنیم.

وی با تاکید بر اینکه هر کدام از ما امضایی زیر‌خشم‌مان داریم و همه می‌دانیم چه چیزی عصبانی‌مان می‌کند و می‌دانیم که چه چیزی آرام‌مان می‌کند گفت:این روز‌ها موقعیت خوبی است که خودمان کنترل‌کننده خشم خودمان باشیم. شاید ما همیشه ما منتظر بودیم که کسی ما را آرام کند و ما را از خشم رها کند، اما این روز‌ها، روز‌های خوبی است که عادت و تمرین کنیم که خودمان را کنترل کنیم و به اطرافیان که در شرایط برابری با ما هستند در بعضی از مواقع حق بدهیم.‌ آخوندی با بیان اینکه اگر اخبار مرتبط با کرونا نگران‌مان کرده باید تا حد ممکن است پرداخت به آن به خصوص در جمع خانواده پرهیز کنیم، گفت:

واقعیت این است که زمانی که فاجعه یا رویداد بد به صورت کلی اتاق می‌افتد تحمل کردن آن برای آدم‌ها بسیار ساده‌تر است، زمانی که فرد در یک تصادف عزیزی را از دست می‌دهد به مراتب سخت‌تر از زمانی است که برای مثال سیل در یک شهر می‌آید و عزیزش مثل بسیاری از افراد دیگر فوت می‌کنند چرا‌که به صورت طبیعی تحمل کردن درد دوم بسیار راحت‌تر از تحمل کردن درد اول است. وی تاکید کرد:

همه باید بدانیم که در این شرایط که اوضاع برای همه برابر است، خشم، کینه و افسردگی که در خودمان تجربه می‌کنیم در دیگر افراد هم وجود دارد. پس با دانستن این موضوع ممکن است به خودمان حق ندهیم که یک‌سری از کار‌ها را انجام دهیم. اگر بعد از گذشتن مدت زمانی از یک دعوا با کسی از شما بپرسند چرا انقدر خشمگین بودی شما پاسخ می دهید که شما نمی‌دانید من چقدر تحت فشار بودم، اما حالا همه می‌دانیم که چقدر همه تحت‌فشار هستیم، پس باید به یکدیگر حق بدهیم و خودمان را در کنار دیگران ببینیم.

به گفته آخوندی در فضای خارج از خانه نیز باید همین‌طور رفتار شود، باید شهروندان در مواجهه با یکدیگر سعه‌صدر بیشتری به خرج داده و از تنش فاصله بگیرند، چرا که طبق آمارها بسیاری از جرائم جبران‌ناپذیر مانند قتل، نزاع و ... بدون انگیزه قبلی و در شرایطی رخ داده که فرد در وضعیت روحی مناسبی نبوده است.