یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۱:۲۱
کد خبر: 291877

عفونت ریه یا پنومونی از مهم‌ترین علائم ابتلا به بیماری كروناست كه می‌تواند به چهار درجه تقسیم‌بندی شود. نوع خفیف كه نشانه‌های قابل توجهی از آن در رادیوگرافی ریه دیده نمی‌شود.

درمان عفونت ریه در كرونا به كمك فیزیوتراپی

سلامت نیوز:عفونت ریه یا پنومونی از مهم‌ترین علائم ابتلا به بیماری كروناست كه می‌تواند به چهار درجه تقسیم‌بندی شود. نوع خفیف كه نشانه‌های قابل توجهی از آن در رادیوگرافی ریه دیده نمی‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ،نوع متوسط كه بیمار تب و علائم تنفسی دارد و پنومونی در عكس قابل مشاهده است. نوع شدید كه بیمار به سختی نفس می‌كشد و تعداد تنفس وی 30 بار یا بیشتر در دقیقه است و نوع شدید بحرانی كه بیمار قادر به تنفس نیست و نیاز به دستگاه ونتیلاتور دارد.

در این مرحله اختلال در سایر اندام‌های بدن نیز بروزمی‌یابد.تا قبل از مرحله شدید بحرانی كه به آن مرحله حاد تنفسی هم اطلاق می‌شود، فیزیوتراپی تنفسی می‌تواند در بهبود عملكرد ریه‌ها و كاهش علائم و پیشگیری از پیشرفت و عود بیماری نقش مهمی ایفا كند. این درمان شامل تمرینات كل بدن، تمرینات عضلات تنفسی، تمرین توانایی سرفه، تمرین پاكسازی ریه، بهبود و اصلاح الگوهای تنفسی و حمایت‌های روحی-روانی، تنفس عمیق و آرام و تنفس دیافراگماتیك است.

این تمرین‌ها و آموزش‌ها نیاز به زمان خیلی طولانی، فضای خاص و تجهیزات پیچیده ندارد و می‌تواند در خانه یا بیمارستان برای بیمارانجام شود.فیزیوتراپیست با حفظ اصول بهداشتی و ایمنی و پوشش و تهویه مناسب محل درمان، تكنیك‌های دستی و روش‌های درمانی تخصصی را بر اساس توان عضلات دمی و بازدمی بیمار طراحی و اجرا كرده تا بیمار بتواند ظرفیت ریوی و حجم‌های تنفسی را ارتقا بخشد.

در این تكنیك‌ها فیزیوتراپیست با دست‌گذاشتن روی بخش‌های درگیر ریه از بیمار می‌خواهد با انجام عمل دم آن بخش را پر از هوا كند یا با مقاومت دادن به عضله دیافراگم و سایر عضلات تنفسی در هنگام دم و كمك به خروج هوا در هنگام بازدم به تقویت این عضلات و آموزش تنفس شكمی و افزایش ظرفیت‌های تنفسی‌می‌پردازد.

علاوه بر تمرینات تنفسی، ورزش‌های كل بدن مانند غلت‌زدن، پل‌زدن، بالا و پایین‌دادن مچ پاها، صاف بالا آوردن اندام‌های تحتاتی و بالا و پایین بردن اندام‌های فوقانی با استفاده از یك لوله مقوایی یا یك چوب 80سانتیمتری می‌توانند در حفظ آمادگی جسمانی بیمار و فعال نگهداشتن او مؤثر باشند.

از بیماران بستری خواسته می‌شود با دست‌ها كناره تخت را بگیرند، بلند شوند و بنشینند سپس دوباره دراز بكشند.انقباض عضلات باسن، شكم و جلوی ران و نگهداشتن انقباض به مدت ده ثانیه و سپس شل‌كردن از تمرینات مفید دیگری است كه به این بیماران تجویز می‌شود.

طاقباز خوابیده با زانوهای خم و چرخش كمر به چپ و راست هم برای بهبود عملكرد گوارش و انعطاف پذیری ستون فقرات كمری كمك‌كننده است. تغییر  وضعیت بیمار به صورت مكرر و متناوب از بروز زخم بستر جلوگیری  می‌كند.از دیگر عوارض بستری طولانی و بی‌حركتی، ترومبوآمبولی وریدی یا لخته خون سیاهرگی است كه تمرینات طراحی شده مانع از بروز آنها می‌شوند. بیماران بستری در هر روز به دو جلسه درمان فیزیوتراپی نیاز داشته و زمان و تمرینات هر جلسه به حال عمومی و توان جسمانی بیمار بستگی  دارد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha