سلامت نیوز: کرونا بر استان‌های جنوب شرقی کشور سایه افکنده و حالا حفظ جان و فرار از کرونا بر مسائل دیگری همچون بیکاری، خشکسالی و گرد و غبار، بارش‌های شدید موسمی و جاری شدن سیلاب اضافه شده است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ،چندی پیش علیم یارمحمدی، نماینده زاهدان در مجلس اعلام کرد که اکنون مردم سیستان و بلوچستان با مشکل تازه‌ای روبه‌رو شده‌اند و آن نیاز به کار کردن به خاطر فقر شدید است که نگرانی در مورد اوج گرفتن شیوع ویروس کرونا در این منطقه را افزایش می‌دهد. وی گفته بود: «با توجه به اینکه مردم استان سیستان و بلوچستان حدود ۷۴درصد زیر خط فقر امنیت غذایی هستند و شغل ثابتی ندارند، اغلب به‌صورت روزانه فعالیت می‌کنند و روزمزد هستند بر همین اساس با اوج گرفتن کرونا نیز این مردم دست از فعالیت نکشیدند و نگرانی ما و سایر مسئولان نیز به همین خاطر بود.»
یکی از علت‌های فقر شدید که به گفته نماینده زاهدان حدود سه چهارم ساکنان منطقه درگیر آن هستند، عدم توسعه زیرساخت‌ها و ایجاد اشتغال پایدار است که بسیاری را به مهاجرت یا حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ وادار کرده است. در سیستان و بلوچستان بر اثر خشک شدن بخش بزرگی از دریاچه هامون و شماری از رودخانه‌های محلی، مدت‌هاست که ساکنان بسیاری از روستاها آواره شهرهای بزرگ همین استان و دیگر استان‌ها شده‌اند.
یارمحمدی می‌گوید به‌دلیل پراکندگی جمعیت در استان، تعداد مبتلایان و جان باختگان کرونا محدود بود اما به‌دلیل نیاز شاغلان روزمزد به کسب درآمد و به خصوص پس از اینکه مجوز شروع به کار و فعالیت از سوی دولت داده شد، آمار مبتلایان صعودی شد و همین موضوع موجب نگرانی مسئولان دانشگاه علوم پزشکی شده است.
بنا بر گزارش‌ها بخش بزرگی از جمعیت زاهدان را حاشیه‌نشینان تشکیل می‌دهند که اغلب به کارگری، دستفروشی و دوره‌گردی اشتغال دارند. در میان حاشیه‌نشینان امکان رعایت توصیه‌های بهداشتی وجود ندارد و اجبار به تامین نیازهای حداقلی، بسیاری را واداشته بدون توجه به فاصله‌گذاری اجتماعی همچنان کسب و کار خود را ادامه دهند.
محروم از دسترسی
نماینده زاهدان همچنین گفته است: «اگر دولت برای حمایت از افرادی که شغل ثابتی در سیستان و بلوچستان ندارند، تمهیداتی می‌اندیشید، ما امروز شاهد ابتلای مردم به کرونا نبودیم. به‌نظر می‌رسد دولت در موضوع حمایت از اقشار آسیب دیده سیستان و بلوچستان موفق عمل نکرد، چون 70درصد مردم آن منطقه به شبکه مخابراتی دسترسی ندارند.» چندی پیش «پانا» گزارشی درباره عدم دسترسی بسیاری از کپرنشینان به آب لوله‌کشی و استفاده از گودال‌هایی که آب باران در آنها جمع می‌شود منتشر شد.
چند‌هزار روستای سیستان و بلوچستان از دسترسی به آب لوله‌کشی محروم هستند و آب‌رسانی با تانکر به روستاها امر نادری نیست. افزون بر این شبکه آب‌رسانی شامل حاشیه بسیاری از شهرهای بزرگ نمی‌شود. با این همه بسیاری مسئولان بهداشتی استان، همچون نماینده زاهدان در مجلس، نگرانند که مردم محروم منطقه به‌دلیل فقر و کمبود امکانات بهداشتی شاهد موج تازه‌ای از ابتلا و مرگ بر اثر ویروس کرونا باشند.
دانش‌آموزانی که «شاد» ندارند
وزارت آموزش و پرورش پس از تعطیلی مدارس به‌دلیل شیوع کرونا مراکز آموزشی کشور را به آموزش آنلاین یا مجازی دعوت کرده و اپلیکیشن «شاد» به‌عنوان برنامه‌ای ویژه برای گوشی‌های هوشمند از سوی این وزارتخانه ارائه شده است.تمام خانواده‌ها ملزم شده‌اند این برنامه را نصب کنند.
مشکلات خانواده‌ها در استفاده از این برنامه به‌دلیل سرعت کم اینترنت سراسری است، اما استان‌های محروم با طیف گسترده‌تری از مشکلات روبه‌رو هستند. استان سیستان و بلوچستان به‌عنوان یکی از محروم‌ترین استان‌های کشور از جمله مناطقی است که دانش‌آموزانش با خطر ترک تحصیل و محرومیت دائمی از آموزش روبه‌رو هستند.
در استان سیستان و بلوچستان به گفته وزارت ارتباطات، حدود 40درصد از روستاییان به اینترنت دسترسی ندارند و آموزش مجازی از طریق شبکه شاد به مشکلات زیادی برخورده است. ترک تحصیل برخی از دانش‌آموزان یکی از این مشکلات است. به‌گفته حمیدرضا رخشانی، مدیرکل آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان با توجه به شرایط و زیرساخت‌هایی که این استان دارد، 30 تا 40درصد از دانش‌آموزان در دوران تعطیلی مدارس به‌دلیل شیوع کووید- 19، به اینترنت دسترسی ندارند و نتوانسته‌اند به‌شکل مجازی آموزش را دنبال کنند. یکی از معلمان در استان درباره آموزش آنلاین در روستاهای این استان می‌گوید:
«استان سیستان و بلوچستان حدود دو‌میلیون و 800هزار نفر جمعیت دارد که از این تعداد بالای 52 درصد، یعنی بیش از نیمی از مردم، روستانشین هستند. در بخش اعظم این روستاها، به‌ویژه آنهایی که در جنوب استان واقع شده‌اند، اصلا آنتن‌دهی وجود ندارد، چه رسد به اینکه اینترنتی باشد.» مدیر یکی از مدارس روستایی هم می‌گوید که تنها 20درصد از دانش‌آموزان مدرسه او مشغول تحصیل هستند:
«یکی از مشکلاتی که ما در اینجا با دانش‌آموزان داریم این است که والدین تعداد زیادی از دانش‌آموزان ما بی‌سواد هستند. برای همین وقتی مدرسه تعطیل می‌شود، این والدین نمی‌توانند در درس‌ها به فرزندان‌شان کمک کنند. در مدرسه من 150 دانش‌آموز وجود دارد و باید بگویم که آموزش مجازی به هیچ‌عنوان برای آنها مثمرثمر واقع نشده است.
حدود 20درصد از کل دانش‌آموزان مدرسه برنامه «شاد» را نصب کردند اما تنها سه‌درصد از آنها فعال هستند، درس‌‌شان را می‌خوانند و به معلم بازخورد می‌دهند. سایرین یا به خاطر مشکلات مربوط به دسترسی نداشتن به اینترنت یا تلفن هوشمند و لپ‌تاپ اصلاً به کلاس‌ها دسترسی ندارند، یا به خاطر کم‌توجهی والدین‌شان پیگیر دروس از راه دور نیستند.»
این گفته‌ها در حالی مطرح می‌شود که طی چند روز گذشته محمدرضا سیفی، مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایر آموزش و پرورش از مردم خواسته اگر در خانه‌هایشان گوشی هوشمندی دارند که از آن استفاده نمی‌کنند، بهتر است آن را به دانش آموزان مناطق محروم و عشایر برای استفاده از آموزش مجازی هدیه کنند.
نظر شما