سلامت نیوز: حدود ۷۰ روز پیش بود که سرانجام کرونا به‌ایران آمد و بسیاری از کسب‌وکارها را به‌‌تعطیلی کشاند. از بازارهای خرد گرفته تا بازارهای کلان این مدت را تحت‌تاثیر ویروسی کوچک، اما کشنده به‌نام کووید-۱۹ قرار گرفتند.
به گزارش سلامت نیوز ببه نقل از روزنامه آرمان ملی ،عده‌ای خودخواسته کرکره‌هایشان را پایین کشیدند و گروه دیگری را دولت مجبور به این کار کرد. برخی هم به‌حالت نیمه‌تعطیلی و یا استفاده شیفتی از کارکنانشان فعالیتشان را ادامه دادند. در این بین اما داروخانه‌ها بودند که بدون وقفه باید به‌مردم خدمات‌رسانی می‌کردند. درست است که کارکنان این داروخانه‌ها شغل خود را از دست ندادند، اما آنها از ثروت عزیزتر، یعنی جانشان در کارزار مبارزه با کرونا مایه گذاشتند.
با اینکه در این مدت بارها به‌بیکاری گروه‌های مختلف شغلی و سخت‌ترشدن معیشت آنها پرداخته شده، اما بسیاری از شهروندان با توجه به‌بازبودن داروخانه‌ها در ایام کرونا، شیوع این بیماری را عاملی برای افزایش درآمد این صنف می‌دانند. این در حالی است که بهدلیل بسته‌شدن بسیاری مطب‌ها در این مدت، طبیعتا فروش دارو هم کمتر از گذشته شده است. همچنین فروش اقلام بهداشتی مربوط به کرونا در داروخانه‌ها بیش از دو هفته ممنوع بود و علت افزایش قیمت محصولاتی نظیر ماسک، دستکش، محلول‌های ضدعفونی و ... را باید در جای دیگری جست‌وجو کرد.
یعنی فعالان صنعت دارو در این مدت علاوه‌براینکه جان خود را به‌خطر انداخته‌اند، از لحاظ مالی نیز تحت‌فشار قرار گرفته‌اند. نایب‌رئیس انجمن داروسازان ایران نیز روز گذشته با اشاره به این موضوع، از رکوردشکنی چک‌های برگشتی داروخانه‌ها در ماه‌های اسفند و فروردین خبر داد.نگرانی از ابتلا به‌بیماری کرونا باعث شده تا بسیاری از مردم رفتار بهداشتی و سلامتی متفاوت‌تر از گذشته داشته باشند. بسیاری از افراد، در این مدت سایر بیماری‌های خود را فراموش کرده و صرفا به این می‌اندیشند که درگیر مبارزه با کووید-19 نشوند.
بسیاری از بیماران در دو ماه اخیر بیشتر به‌درمان‌های خانگی روی آورده‌اند و بین تحمل بیماری و مراجعه به‌پزشک معالج، فعلا گزینه اول را ترجیح می‌دهند. این افراد بیم آن دارند که برای درمان یک بیماری نسبتا ساده به‌مطب‌ها و بیمارستان‌ها مراجعه کنند، اما با بیماری کشنده، یعنی کرونا به‌خانه بازگردند. البته چنین رفتاری برکاهش زنجیره مبتلایان کرونا کمک می‌کند.
طبیعتا اگر قرار باشد هر شهروندی با یک عطسه و سرفه ساده به‌بیمارستان‌ها مراجعه کند، ممکن است مدت ماندگاری کووید-19 در کشور بیشتر از این هم بشود.
البته در دو ماه گذشته فعالیت بسیاری از مطب‌ها هم متوقف شده و پزشکان زیادی هم قرنطینه خانگی را ترجیح داده‌اند. البته در این بین پزشکانی هم هستند که تخصص خود را کنار گذاشته‌اند و برای خدمت‌رسانی به‌بیماران در بیمارستان‌ها اعلام آمادگی کرده‌اند تا از سایر همکاران خود در خط‌مقدم مبارزه با کرونا عقب نمانند. حال طبیعی است که در چنین شرایطی نسخه‌هایی که آنها برای بیماران می‌پیچند کاهش یابد.
زمانی هم که تعداد نسخه‌های پزشکی کاهش یابد، مراجعه به‌داروخانه برای خرید اقلام درمانی کاهش می‌یابد.
از این‌رو، فعالیت داروخانه‌ها در ایام کرونا لزوما به‌معنای افزایش درآمد آنان در این مقطع نیست. چه‌بسا بسیاری از مردم با چنگ‌زنی به‌افزایش قیمت اقلام بهداشتی نظیر ماسک، دستکش، الکل، محلول‌ها و ژل‌های ضدعفونی‌کننده و ... انگشت اتهام را به‌سمت داروخانه‌داران نشانه می‌گیرند. اما نباید فراموش کرد که در روزهایی که قیمت این اقلام رشد تصاعدی داشت و سودجویان قیمت‌های کذایی برای آن تعیین می‌کردند، این صنف از فروش محصولات بهداشتی منع شده بود. پس طبیعی است که اشخاص و افراد دیگری در این ماجرا دست داشته‌اند که پشت نام داروخانه‌ها پنهان شده‌اند و نامی از آنها بیرون نمی‌آید.
البته افزایش قیمت این کالاها در داروخانه‌ها نسبت به‌پیش از شیوع کرونا اتفاقی مشهود است و کسی نمی‌تواند آن را انکار کند، اما باید توجه داشت که داروخانه‌داران نیز از شرکت‌های پخش دارو اجناس موردنیاز مشتریان را تامین می‌کنند. در واقع آنها نسبت به‌هزینه‌های بیشتری که نسبت به‌گذشته می‌پردازند، ناچارند کالا را با قیمت‌های بالاتری هم عرضه کنند. مسلما در این میان کسانی در این صنف هستند که فعالیت مخربانه داشته باشند، اما نمی‌توان آن را به‌تمامی فعالان صنعت دارو تعمیم داد.
به‌ویژه آن گروه از کارکنانی که صرفا حقوق‌بگیر هستند و ممکن است پرداخت دستمزد آنها هم در این ماه‌ها دچار مشکل شود، بیش از همه آسیب دیده‌اند. آنها علاوه‌براینکه مدام با بیماران در تماس هستند، عایدی بیشتری هم نخواهند داشت و در خط‌مقدم مبارزه با کرونا گمنام مانده‌اند. علاوه‌براین، مشاغل دیگر زمانی که مشاهده کردند حضورشان در محل کار فایده‌ای ندارد، کرکره خود را پایین کشیدند و به‌قرنطینه رفتند، اما داروخانه‌ها ایستادند تا همچنان اقلام مورد نیاز مردم را به‌‌دستشان برسانند. با این حال نباید ادامه فعالیت آنها را به‌مثابه سودآوری بیشتر دانست.
با حساب سرانگشتی می‌توان دریافت که با تعطیلی مطب‌ها، درمانگاه‌ها، چشم‌پزشکی‌ها، دندان‌پزشکی‌ها، روان‌پزشکی‌ها و ... درآمد داروخانه‌ها هم کاهش می‌یابد. چنان‌که رشد فروش اقلام ضروری برای مبارزه با کرونا هم نتوانست این کاهش درآمد را جبران کند. گذشته از این، بیشتر داروخانه‌ها در کنار فروش دارو، در زمینه عرضه اقلام آرایشی هم فعالیت دارند که در این مدت بهدلیل استقبال کمتر مردم از مواد آرایشی که جزو اقلام ضروری به‌‌حساب نمی‌آید، این درآمد جانبی خود را هم از دست داده‌اند تا ادامه فعالیتشان به‌مانند سایر مشاغل به‌خطر بیفتد. در این زمینه، از دولت انتظار می‌رود در کنار برنامه‌هایی که برای حمایت از اصناف و مشاغل درنظر می‌گیرد، داروخانه‌ها را هم از یاد نبرد و به‌کمک به‌فعالان این صنف سایه ورشکستگی از سر آنان بردارد.
داروخانه‌ها در لیست‌سیاه شرکت‌های پخش
عقب‌ماندگی داروخانه‌داران از انجام تعهدات مالی خود گواهی بر افزایش فشار مالی این صنف به‌رغم ادامه فعالیتشان در ایام کروناست. در این زمینه، نایب‌رئیس انجمن داروسازان ایران با بیان اینکه داروخانه‌ها از نظر اقتصادی تحت‌فشار قرار دارند، گفت: چک‌های برگشتی داروخانه‌ها رو به‌صعود است و در ماه‌های اسفند و فروردین رکوردی را در این زمینه داشتیم.
سیدعلی فاطمی با اشاره به‌تضعیف توان اقتصادی داروخانه‌ها در بحران کرونا، اظهار کرد: یک تصور اشتباهی که به‌‌وجود آمده این است که از آنجایی که داروخانه‌ها در دوران قرنطینه باز بودند، احتمالا درآمدشان دچار آسیب نشده، در حالی که برعکس است. داروخانه‌ها در ایام اوج اپیدمی کرونا که با قرنطینه هم مواجه بودیم، مجبور بودند که داروخانه‌هایشان را باز نگه دارند، درحالی که چیز زیادی برای عرضه نداشتند. او افزود: در دوران قرنطینه مطب‌ها بسته بودند و برهمین‌اساس دارویی تجویز نمی‌شد که قرار باشد نسخه‌ای پیچیده شود و داروخانه گردش مالی داشته باشد.
در عین حال در هفته‌های ابتدایی شیوع کرونا که در نیمه اول‌ودوم اسفندماه بود، الکل و مواد ضدعفونی‌کننده هم در دسترس نبود و داروخانه‌ها از فروش این مواد و فروش ماسک و دستکش هم منع شدند. فاطمی با بیان اینکه این شرایط فشار زیادی به‌داروخانه‌ها وارد کرد، یادآور شد: با وجود این شرایط، هزینه‌های ثابت داروخانه‌ها پابرجا بود.
هزینه‌هایی مانند اجاره محل، هزینه‌های پرسنلی و ... وجود داشت. از طرفی داروخانه‌ها برخلاف فروشگاه‌های معمولی باید مسئول فنی داشته باشند که حقوق می‌گیرد و کارکنانی باید در داروخانه حاضر باشند، اما درآمد چندانی وجود نداشت. علاوه‌براین، شرکت‌های پخش هم داروخانه‌هایی را که چک برگشتی دارند، در لیست‌سیاه قرار می‌دهند و در ارائه دارو به آنها محدودیت‌هایی را قائل می‌شوند. بنابراین داروخانه‌ها نه‌پولی دارند که بخواهند چک‌هایشان را پاس کنند و نه‌‌می‌توانند بهدلیل بدحسابی، از شرکت‌های پخش دارو دریافت کنند.
او با بیان اینکه از دولت تقاضا کردیم که در ستادی که تحت‌‌نظر معاونت ستادی ریاست‌جمهوری ایجاد شد، داروخانه‌ها به‌صورت مجزا جزو مشاغل آسیب‌پذیر از کرونا محسوب شوند، اظهار کرد: به‌صورت‌کلی به‌موسسات پزشکی به‌عنوان مشاغل آسیب‌دیده از کرونا اشاره شده که داروخانه‌ها هم جزو مشاغل پزشکی است، اما ما درخواست داریم که به‌صورت مجزا هم داروخانه‌ها را ببینند.
نظر شما