نداشتن خواب کافی توانایی ما را در تنظیم احساسات کاهش می دهد. در درازمدت این موضوع می تواند مشکلات سلامت روان را افزایش دهد. به نوبه خود، شرایطی مانند اضطراب و افسردگی ممکن است باعث اختلال بیشتر خواب شود.

افسردگی و اختلال دوقطبی در کمین افراد بیخواب

سلامت نیوز: نداشتن خواب کافی توانایی ما را در تنظیم احساسات کاهش می دهد. در درازمدت این موضوع می تواند مشکلات سلامت روان را افزایش دهد. به نوبه خود، شرایطی مانند اضطراب و افسردگی ممکن است باعث اختلال بیشتر خواب شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از شفقنا، فقدان خواب با کیفیت خوب می تواند بر سلامت روان تأثیر منفی بگذارد.

طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، خواب کافی، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ ، بیماری های قلبی عروقی و چاقی را افزایش می دهد.

خواب برای حفظ فیزیکی بدن ضروری است، اما همچنین به حفظ مهارت های شناختی مانند توجه، یادگیری، حافظه و تنظیم عاطفی کمک می کند.

داشتن یک استراحت خوب شبانه حتی توانایی فرد را برای درک دقیق جهان بیشتر می کند. تحقیقات نشان می دهد نداشتن خواب کافی به مدت ۳ شبانه روز یا بیشتر منجر به تحریف ادراکی و توهم می شود.

CDC توصیه می کند که بزرگسالان روزانه بین ۷ تا ۹ ساعت بخوابند و توصیه خاص آن با توجه به سن متفاوت است.

با این حال  براساس بررسی مصاحبه ملی سلامت در سال ۲۰۱۲ ، تقریباً یک سوم (۲۹٪) از بزرگسالان در ایالات متحده آمریکا هر شب کمتر از ۶ ساعت می خوابند.

بررسی های انجام شده، نشان می دهد بی خوابی نه تنها افسردگی بلکه اختلال دو قطبی و اضطراب نیز ایجاد می کند. محققان همچنین ارتباطی بین بی خوابی و افزایش خطر خودکشی پیدا کردند.

علاوه بر افزایش خطر ابتلا به مشکلات روحی و روانی، اختلالات خواب نیز یکی از ویژگی های متداول بیشتر بیماری های روانی از جمله اضطراب، افسردگی، اختلال دو قطبی و اسکیزوفرنی است.

اخیراً، یک مطالعه در نروژ نشان داد که تأخیر رفتن به رختخواب به مدت ۲ ساعت، اما در حالت عادی بلند شدن، احساسات مثبت مانند شادی، اشتیاق و احساس تحقق را به هم می زند. این تأثیر با هر روز متوالی خواب تأخیر افزایش یافت.

افرادی که مستعد ابتلا به یک وضعیت بهداشت روانی خاص هستند و افرادی که قبلاً این بیماری را داشتند ممکن است به ویژه در معرض این اثر تقویت کننده متقابل باشند.

بعد از خوابیدن، مغز وارد سه مرحله به تدریج عمیق تر از خواب غیر REM می شود. پس از حدود ۹۰ دقیقه، وارد خواب REM می شود، یعنی زمانی که بیشتر خواب ها اتفاق می افتد.

به طور معمول، مغز طی خواب شبانه چندین بار از این مراحل عبور می کند و مراحل REM به تدریج طولانی تر می شود.

با این حال، افراد مبتلا به افسردگی اساسی بعد از خوابیدن سریع تر از زمان معمول وارد مرحله خواب REM خود می شوند و این مدت بیشتر طول می کشد.

تحقیقات نشان می دهد که ما خاطرات عاطفی را در طول خواب سالم REM پردازش می کنیم که به ما کمک می کند تا تجربه های ترسناک یا دردناک را بیاموزیم.

محققان یادآور می شوند که بسیاری از داروهای ضد افسردگی خواب REM را سرکوب می کنند که ممکن است با جلوگیری از وقوع این ادغام خاطرات عاطفی منفی روحیه را به طور پیوسته بهبود بخشد.

جالب است که در برخی افراد، برطرف شدن کمبود خواب در کل می تواند به سرعت افسردگی را برطرف کند، هر چند که فقط به طور موقت است.

در سال جاری روانپزشکان در هلند تحقیقات بزرگی درمورد مشکلات خواب در مبتلایان به شرایط روانی تازه تشخیص داده شده، از جمله اختلال دو قطبی، افسردگی، اضطراب، PTSD و اسکیزوفرنی آغاز کرده اند.

محققان و همچنین ارزیابی میزان و ماهیت مشکلات خواب در افراد مبتلا به این شرایط ، محققان را به صورت تصادفی به شرکت کنندگان درمورد مشکلات خواب اختصاص می دهند تا یا مراقبت معمول یا درمان معمول خود را در یک کلینیک خواب دریافت کنند.

علی رغم بروز اختلالات بسیار زیاد خواب و تأثیرات منفی بر سلامت روان، توجه کمی به مشکلات خواب در مراقبت های بهداشت روان می شود. اختلالات خواب اغلب سالها پس از شروع بیماری تشخیص داده می شوند. سالهایی که خواب ضعیف در حال حاضر تأثیرات مخربی بر سلامت جسمی و روحی، عملکرد روز و کیفیت زندگی دارد.

دانشمندان امیدوار هستند که راهی برای کاهش سرعت و حتی جلوگیری از چرخه شرور کیفیت پایین خواب و بدتر شدن سلامت روان وجود پیدا کنند.

منبع: www.medicalnewstoday.com

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha