«اهدای تخمک زیر ۳۰ سال قدبلند و سفید و چشم رنگی از حوالی شیراز نیازمندیم. اهدای تخمک سبزه رو و بانمک از تهران اعلام آمادگی کردند. رحم اجاره ای مطلقه و دارای سابقه بارداری موفقیت آمیز از ارومیه نیازمندیم. خانم مطلقه برای صیغه بارداری همراه با حقوق مکفی و محل زندگی در خراسان نیازمندیم».

رحم های پول ساز

سلامت نیوز: «اهدای تخمک زیر ۳۰ سال قدبلند و سفید و چشم رنگی از حوالی شیراز نیازمندیم. اهدای تخمک سبزه رو و بانمک از تهران اعلام آمادگی کردند. رحم اجاره ای مطلقه و دارای سابقه بارداری موفقیت آمیز از ارومیه نیازمندیم. خانم مطلقه برای صیغه بارداری همراه با حقوق مکفی و محل زندگی در خراسان نیازمندیم».

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه شرق در ادامه نوشت: اینها بخشی از آگهی های بازار مکاره اینستاگرامی زنانی است که یا تخمک می فروشند یا رحم اجاره می دهند یا ازدواج موقت می کنند تا باردار شوند و بعد از ۹ ماه بچه را به خانواده در آرزوی بچه ای بدهند و خداحافظی کنند. زنانی که بیش از ۹۰ درصدشان از طبقه محروم و فرودست هستند و رنجی را متحمل می شوند؛ برای آنکه بتوانند پول به دست آورند. زنانی نهایتا ۳۴ساله که اکثرشان سابقه زندگی شکست خورده دارند و به واسطه پیشنهادهایی از سوی دلالانی که آنها را به خانواده در آرزوی فرزند متصل می کنند، عضوی از بدن شان را اجاره می دهند یا می فروشند که زندگی بخش است. زنانی که عمدتا قربانی یکی از کلینیک های خصوصی ناباروری در شمال تهران هستند؛ چراکه پروسه اهدای تخمک و مادر جایگزین شدن در بیمارستان های دولتی و مراکز مرجع کار سختی است و نیاز به جلسات مشاوره دارد؛ زنانی که در این کلینیک چندین و چند بار اهدای تخمک می کنند و کسی به فکر بار روانی ای که آنها تا آخر عمر با خودشان حمل می کنند، نیست. این گزارش روایت این زنان است و قصه بچه هایی است که از تخمک های اهدایی به دنیا می آیند یا در رحم زن دیگری دوران جنینی شان را می گذرانند.


مادر  میانجی  شدن،  یک  شغل  معمولی

پیداکردن شان کار ساده ای نبود. مراکز رسمی درمان ناباروری دوست نداشتند در ماجرا دخالت کنند و چاره، توسل به آگهی های اینترنتی بود. کافی است هشتگ رحم اجاره ای یا مادر جایگزین را در اینستاگرام جست وجو کنید تا به دنیای عجیبی وارد شوید که گاهی زنان شبیه برده در آن خرید و فروش می شوند. یکی از صفحات را دنبال می کنم و نتیجه موفقیت آمیز است. صفحه متعلق به یکی از واسطه هاست. آنها به خودشان نام لیدر می دهند. استوری های روزانه، دنبال زنان خوش سیما و خوش اندام برای اهدای تخمک است یا زنان مطلقه ای را می خواهند تا به جای مادر جایگزین ۹ ماه رحم شان را اجاره بدهند. بیشتر واسطه ها شماره تلفنی را هم برای ارتباط با مشتری ها در صفحه گذاشته اند. بعد از تماس با چند واسطه بالاخره یکی از آنها حاضر به صحبت کردن می شود. خانم اسدی کارش واسطه گری میان زنان نابارور و کسانی است که از طریق اهدای تخمک و مادر جایگزین شدن روزگار می گذرانند. او درباره اینکه بیشتر زنانی که تن به اهدای تخمک و مادر جایگزین شدن می دهند، چه کسانی هستند، می گوید: «به جز موارد بسیار محدودی مادر میانجی و تخمک اهدایی (رحم جایگزین یا رحم اهدایی) که از دوستان بسیار نزدیک هستند یا خانمی است از اقوام که حاضر به کمک و جایگزینی رحم شان و اهدای تخمک می شود، عموما خانم هایی که داوطلب اهدای رحم یا تخمک هستند، از طبقه نیازمند جامعه اند. من با وجود بیش از ۱۰ سال فعالیت در این حوزه به عنوان لیدر چنین پروژه هایی هنوز شاهد حتی یک مورد اهدای رحم یا تخمک با انگیزه ای جز نیاز مالی نبوده ام».

او در پاسخ به این سوال که هر مادری چند بار می تواند مادر میانجی شود یا تخمک اجاره دهد، نیز می گوید: «این سوال بستگی کامل به شخص اهداکننده رحم یا تخمک دارد؛ مثل دیگر موارد پزشکی سن، وزن، میزان سلامت، بنیه عمومی و... داوطلب است که تعداد دفعات اهدا و فاصله بین دو اهدا را با تشخیص پزشک تعیین می کند؛ اما شاید بتوان گفت عموما اهدا برای چند بار با فواصل چندین ماهه برای تخمک و چندساله برای رحم امکان پذیر است. بعضی از خانم ها به دلیل سن بالا یا مشکلاتی در تخمدان ها یا به علت بعضی بیماری های دیگر امکان بارداری با استفاده از تخمک های موجود در تخمدان های خودشان را ندارند. برای همین است که پزشکان متخصص با استفاده از تخمک اهدایی و تلقیح آزمایشگاهی اقدام به درمان و باروری خانمی که دچار این مشکل است، می کنند. البته این لقاح با استفاده از اسپرم همسر بیمار انجام می شود و استفتائات لازم و کامل از حوزه های علوم دینی و علما انجام شده و در شرعی و قانونی بودن این گونه درمان کوچک ترین تردیدی وجود ندارد».

اسدی همچنین درباره اینکه آیا زنانی را دیده که به جنینی که حمل کرده اند، وابستگی نشان دهند، هم می گوید: «در این خصوص خانم ها واکنش هایی بسیار متفاوت بروز می دهند. بعضی از همان ابتدا به دلیل ترس از وابستگی از انجام کار منصرف می شوند و بعضی تا انتها هیچ علائمی از وابستگی را ندارند. باید بگویم برای خود من این میزان وسعت دامنه وابستگی یا بهتر بگویم از صفر تا صد بودن این دامنه بسیار بهت برانگیز است. برایش جوابی ندارم اما وجود دارد. در عده ای وابستگی بسیار زیاد است و آنها حرکات جنین در بدن خود و تغذیه جنین از خون خود و بسیاری دلایل دیگر را که عموما مادران عادی باردارشده عنوان می کنند، بیان کرده و عده ای که به هیچ عنوان وابستگی بروز نمی دهند عموما این مطلب را عنوان می کنند که جنین از ما نیست و مثل امانت و میهمان آن را حسب وظیفه پذیرایی و پرستاری می کنیم و بعد تحویل صاحب امانت می دهیم. در مورد ملاقات مادر میانجی با خانواده یا والدین فرزند هم تفاوت سلیقه صفر تا صدی وجود دارد؛ به این نحو که بسته به روحیه والدین عده ای تاکید دارند که اساسا مایل به دیدن حتی یک لحظه مادر میانجی نیستند و عده ای در این دیدارها و دفعات آن و در نظارت به خورد و خوراک و آرامش و زندگی مادر میانجی به طریق افراط می روند؛ به نحوی که در بعضی موارد آسایش و آرامش مادر میانجی را مختل می کنند و طبیعتا عده ای هم معتدل تر بین این صفر و صد عمل می کنند».

او همچنین درباره اینکه فرد اهداکننده چه خصوصیاتی باید داشته باشد، می گوید: «در مورد این سوال طبیعی است که سن، قد، وزن و نداشتن بیماری خاص و انجام مشاوره ژنتیک از موارد عمومی است که مورد توجه والدین قرار دارد. عده ای با یک دیدار و حتی بدون دیدار تخمک جایگزین را به صرف تایید لیدر می پذیرند و در مورد رحم جایگزین هم بسیار ساده عمل می کنند و بعضی به دفعات خواستار دیدار و مصاحبه با داوطلب اهدا هستند. درخصوص ملاقات با مادر جایگزین در طول ۹ ماه هم ماجرای افراط و تعادل و تفریط وجود دارد؛ بعضی این امر را به لیدر می سپارند و بعضی به طور متعادل قرار های هفتگی یا ماهانه دارند و عده ای هم شاید بتوان گفت بیمارگونه و به صورت کاملا وسواسی عمل می کنند. البته در این موارد اخلاق و نوع برخورد مادران جایگزین هم بسیار تاثیرگذار است؛ به این نحو که بعضی اطمینان طرف مقابل را برمی انگیزند و متاسفانه بعضی با اعمال و رفتار خود باعث بی اعتمادی می شوند». اسدی درباره خاستگاه اجتماعی بیشتر زنانی که تن به اهدای تخمک و رحم جایگزین می دهند هم می گوید: «عموم اهداکنندگان از حاشیه نشینان شهر هستند، مناطقی مانند شهریار، پاکدشت و ورامین و ملارد و مامازند. دلیل این نکته را نمی دانم که چرا شهر اصفهان از شهرهای پرتقاضا برای دریافت است و در این شهر داوطلب اهدا بسیار کم است یا در شهرهایی مثل آبادان و اهواز و بوشهر متقاضی دریافت و داوطلب اهدا تقریبا متعادل است یا تقریبا عموم متقاضیان درمان اروپایی هستند. آلمانی یا اتریشی و آسیایی ها، کویتی و عراقی و اردنی هستند».


روایت های زنانه، حکایت فرح

از طریق خانم اسدی، به سپیده، فرح، فرشته و طاهره متصل می شویم. فرح متولد سال ۷۵، متولد اهواز و حالا ساکن رباط کریم است. او حالا هفتمین ماه از دوران بارداری جنین دیگری را می گذراند. سبزه رو و بچه سال است. فرح اولین بار است که مادر جایگزین شده، اما تا به حال چهار مرتبه اهدای تخمک انجام داده است. او می گوید: «از طریق یکی از دوستام به واسطه معرفی شدم. این طوری می تونم زندگیم رو بگذرونم. من ۲۳سالمه و ۱۶سالگی ازدواج کردم و حالا یک پسر هفت ساله دارم که از یک سالگی ندیدمش. از شوهرم جدا شدم و بعد با برادر ۱۶ساله ام اومدم تهران. زندگی خیلی سخته، خیلی سخت... . برای اینکه مجبور به یک سری کارها نشم، تن دادم به این کار». فرح می گوید که خانواده ای که او جنین شان را حمل می کند، آمریکا زندگی می کنند و گاهی با خانم خانواده آنلاین حرف می زند.

فرح می گوید: «من ۳۵ میلیون گرفتم ماهی ۷۰۰ هزار تومان هم نفقه می گیرم. اما خانم آدم خوبیه. مثلا ما یخچال نداشتیم، ماه پیش برامون یخچال خرید. بچه شون پسره و فکر کنم خیلی منتظرشن...». الان داری یک پسر را که مال خودت نیست در شکمت پرورش می دهی؟ این را من می پرسم و فرح می گوید: «می دونی؟ گشنگی نکشیدی که عشق و عاشقی یادت بره. من فقط امانت دار بچه مردمم. قبل از اینکه تن بهش بدم، خیلی استخاره کردم، ترسیده بودم، می گفتم نکنه که به بچه مردم وابسته بشم، بعد دیگه خر بیار و باقالی بار کن. ولی اصلا خواست خدا و ائمه بود. این بچه که جون گرفت من مطمئن بودم که بچه من نیست. اصلا انگار نه انگار که حامله ا م. من فقط امانت دارم و به لطف خدا هیچ حس خاصی بهش ندارم. خدا واقعا بهم رحم کرده». فرح درباره اهدای تخمک هم می گوید: «بعضی ها خیلی نامردن. برای هر بار اهدای تخمک باید نهایتا ۲۰ تا بردارن، ۱۰ تاش رو برای خودم بذارن که مشکلی برام پیش نیاد، ولی هر ۳۰ تا تخمک رو برمی دارن، بعد خشکی دهانه رحم می گیرم. الان قیمت اهدای تخمک حدودا سه میلیونه. ولی گاهی انقدر واسطه ها نامردن که همه پول رو خودشون برمی دارن، هیچی به ما نمی رسه». از فرح می پرسم واسطه اش چقدر بابت این حاملگی پول گرفته و او می گوید: «فکر کنم شش ونیم گرفت. به ما که حرف نمی زنن ولی همین حدودا بود». موقع خداحافظی از فرح می پرسم که می داند اسم بچه را چه می گذارند که می گوید: «نباید این چیزا رو پرسید. بالاخره اونم زنه دلش می شکنه. هیچ وقت این سوال رو از زنی که نمی تونه حامله بشه و تو بچه ش رو توی شکمت داری، نپرس».


حکایت طاهره

جلوی کلینیک... قرار داریم. بیشتر زنانی که معرفی شده اند، در این کلینیک به خانواده ها متصل شده اند. کلینیکی خصوصی و مشهور که فرشته هم از مشتریان ثابتش است. ۳۱ساله، متاهل، با سابقه بیش از چهار مرتبه اهدای تخمک و حالا هم فرزند خانواده ای متمول را در شکم دارد. جنین دختری پنج ونیم ماهه که قرار است نامش پرتو باشد. دستم را روی شکمش می گذارد و تکان های شدید پرتو را حس می کنم. می پرسم دوستش داری؟ می گوید: «من بچه خودم رو مجبور شدم بذارم بهزیستی. اونم دختر بود. یک حالی می شم گاهی که تکون می خوره تو شکمم، اما قرارداد دارم، ۴۰ میلیون پول گرفتم، بچه مردمه...». طاهره می گوید بعد از زایمان فرزندش افسردگی شدید زایمان داشته و الان تمام نگرانی اش این است که بخواهد افسردگی کودکی را بکشد که قرار نیست با خودش به خانه ببرد. طاهره ماهانه ۸۰۰ هزار تومان نفقه می گیرد. از او سوال می کنم که چطور رضایت شوهرش را بابت این کار گرفته و او می گوید: «شوهرم زندانه، اصلا خبر نداره از داستان. دکترای اینجا کمکم کردن اون نفهمه. اگر بفهمه، یک قمه حرومم می کنه». طاهره می گوید: «شوهرم مواد مخدریه و ابد داره. من مجبورم برای اینکه هم ثواب بکنم، هم زندگیم از دستم نره تخمک بفروشم و رحم اجاره بدم. تخمکام عالی هستن و خیلی کار راه انداختن...». طاهره تمام فاکتورها را به نظر می رسد برای اهدای تخمک دارد. هم زیباست و هم وزنش زیر ۷۵ کیلوگرم. او تخمک های زیادی اهدا کرده و احتمالا فرزندان زیادی هم دارد که مثل دختر اصلی اش از سرنوشت شان بی خبر است».


حکایت فرشته

فرشته مطلقه و ۳۵ساله است و به زودی مادربزرگ می شود! فرزندش ۱۵سالگی ازدواج کرده و ماه دیگر نوه او را به دنیا می آورد. فرشته تا به حال دو مرتبه مادر میانجی شده. از او درباره حسش پس از تحویل بچه ها سوال می کنم. او می گوید: «کلا بعد از به دنیا اومدن بچه، هر زنی حس عجیبی داره. منم مثل همه زنای دیگه این حس رو دارم، با این تفاوت که نه پشت اتاق عمل کسی منتظرمه و نه توی خونه. سزارین می کنم، به هوش که میام هیچ کس پشت اتاق عمل استقبالم نمیاد. دارم از درد می میرم، بی کس و تنها و بدون بچه می رم توی بخش و صبحش بی خداحافظی برمی گردم خونه. حسش مثل زنایی که بچه شون مرده به دنیا میاد. به همون تلخی، اما بعدش تموم می شه. چون تو محتاجی و مجبوری به یک چیزایی تن بدی». فرشته می گوید یک دختر و یک پسر برای دیگران به دنیا آورده که مادر پسر گاهی عکس هایش را برایش می فرستد و او ندیده پاک می کند: «چرا باید نمک رو زخمم بپاشم؟ من زخم زیاد دارم، نمی تونم براشون عزاداری کنم». فرشته بعد از طلاق با پدر و مادرش در مشهد زندگی می کند و قبل از خداحافظی می گوید :«من توانایی باروری خوبی دارم. اگر موردی بود که رحم اجاره ای می خواست، من رو فراموش نکنید».


حکایت عاطفه

این تنها مدل از بازار مکاره بچه دارشدن نیست. زنان زیادی صیغه بارداری می شوند. مردانی که حاضر نیستند فرزندشان در رحم بیگانه ای جا خوش کند، همسرشان را راضی می کنند برای شان کسی را صیغه کند و بعد از بارداری و به دنیاآمدن بچه، رها کند و برود. زنانی که تعدادشان کم نیست و بعد از جدایی فرزندشان با بحران های جدی مواجه شده اند. عاطفه ۲۸ساله یکی از آنهاست و حالا مراحل دادگاهی و درخواست دیدار با فرزندش را می گذراند. او می گوید: «ماها قرارداد امضا می کنیم و چیزی دستمون نیست. ولی اینا من رو گول زدن. مرد نامرد، با من رابطه عاطفی برقرار کرد. هی می گفت این بچه من و توئه؛ گفت زنش رو طلاق می ده و با هم زندگی می کنیم. ولی بعد زایمان وقتی به هوش اومدم، من رو گذاشته بودن و رفته بودن... حتی نذاشتن یک بار بچه م رو بغل کنم، این نهایت نامردی بود... من به اون بچه دل بستم...».


خواهران و برادرانی با مادرهای یکسان

دکتر ساغر صالح پور، رئیس کلینیک ناباروری بیمارستان طالقانی، با بیان اینکه مبحث رحم اجاره ای و اهدای تخمک بسیار پیچیده است و باید جوانب احتیاط را در آن مدنظر قرار داد، می گوید: «تنها به خانواده هایی می توان پیشنهاد داد که به استفاده از مادر میانجی فکر کنند که زن خانواده یا به دلیل مسائل مادرزادی فاقد رحم باشد یا به دلیل بیماری های زنانه رحمش خارج شده باشد یا به دلیل شیمی درمانی قدرت باروری خود را از دست داده یا اینکه بارداری برایش خطر مرگ به همراه داشته باشد. درباره اهدای تخمک هم باید دقت جدی کرد. زنانی که اهدای تخمک می کنند، باید نهایتا دو مرتبه این کار را انجام دهند و هر اهدای تخمک در نهایت برای یک خانواده این اتفاق بیفتد. اول اینکه چون کسی که اهدای تخمک می کند، دارو می گیرد، بیهوش می شود و به تخمدانش سوزن زده می شود که ممکن است انجام چندین باره این کار برای او عوارض جدی داشته باشد و از طرف دیگر این کار می تواند مسائل ژنتیکی جدی به همراه داشته باشد». او در ادامه می گوید: «برخی کلینیک های خصوصی هستند که بدون وجدان کاری و تحقیق درباره زنانی که تخمک اهدا می کنند، از یک زن به چندین خانواده تخمک اهدا می کنند. این باعث می شود چندین خواهر و برادر در خانواده های متعدد وجود داشته باشد و حتی ممکن است در سال های بعد ازدواج هایی بین خواهرها و برادرها داشته باشیم و این جفای جدی به اجتماع است. از طرفی این کلینیک ها با اینکه اهدای اسپرم در ایران هم غیرشرعی، هم غیرقانونی است؛ اما این کار را هم با قیمت های گزاف انجام می دهند».

این متخصص زنان می گوید: «در جریان هستم که در یکی از کلینیک های خصوصی تنها با دو بار رفت و آمد، خانواده ها تخمک می گیرند یا از رحم جایگزین استفاده می کنند، در حالی که باید قراردادهای پیچیده ای در کار باشد. هر دو طرف تحت مطالعه روان کاوی قرار بگیرند. هر دو طرف به پزشکی قانونی مراجعه کنند و بعد از حصول اطمینان دست به این کار زده شود. بیماری به ما مراجعه کرد که بعد از چندین بار اهدای تخمک و رحم جایگزین شدن با مشکلات عدیده زنانه روبه رو شده بود و ما مجبور شدیم او را بستری کنیم. بعد از بستری شدن متوجه شدیم در تن این خانم جای چندین خودزنی وجود دارد و خانم با مشکلات عدیده روانی دست وپنجه نرم می کند. کدام بی وجدانی به خودش اجازه می دهد از فردی با مشکلات روانی چندین تخمک به خانواده های مختلف بدهد؟ چطور ممکن است بدون درنظرگرفتن مسائلی نظیر اعتیاد اهداکننده، سوابق بیماری روحی و خانوادگی به او اجازه داده شود که دست به چنین کاری بزند؟». صالح پور با بیان اینکه در هر بار اهدای تخمک فقط باید ۲۰ تخمک از اهداکننده برداشته شود، تاکید کرد: «در نهایت فقط باید ۲۰ تخمک برداشته و به یک خانواده داده شود. درست است که از منظر قرارداد قانونی این زن هیچ حقی نسبت به جنینش ندارد، اما اگر زن بخواهد خانواده را درگیر دادگاه کند و بچه اش را ببیند یا با این کار دنبال دریافت وجه بیشتر باشد، چه کسی می تواند به این مسائل رسیدگی کند و جواب گوی دو طرف باشد؟».

او در پایان اضافه می کند: «برای مثال در بعضی زنان به خاطر سن بالا، یائسگی زودرس و اختلالات دیگر، با وجود سالم بودن ارگان های باروری به علت نداشتن تخمک از امکان باروری محروم اند. در این افراد تنها راه باروری دریافت تخمک اهدایی از یک داوطلب است. در محیط آزمایشگاه تخمک اهدایی توسط اسپرم های مرد که همسر گیرنده تخمک است، لقاح می یابد و جنین حاصل از این لقاح، به رحم زن نابارور منتقل می شود. حداکثر سن فرد گیرنده تخمک ۴۵ سال است. البته فرد باید کاملا از خطرات باروری در سنین بالا مطلع باشد و پس از مشاوره های لازم با متخصص و روان پزشک برای این کار اقدام کند. لازم است زوجی که می خواهند با روش اهدای تخمک درمان شوند، تحت مشاوره باشند و تمام جوانب این کار اعم از مسائل روحی، روانی، ارث و قانون و سایر مسائل را در نظر بگیرند و با آگاهی کامل درمان را آغاز کنند. آزمایش های اولیه پیش از درمان باید به طور کامل انجام شود. آزمایش اسپرموگرام مرد، معاینات عمومی فیزیکی، آزمایش های روتین قبل از بارداری نظیر سرخجه، آزمایش های ایمنی، تعیین گروه خون و RH، ایدز، هپاتیت، معاینات لگنی، بررسی حفره رحم و سونوگرافی برای اندازه گیری حجم رحم و در صورت لزوم هیستروسکوپی و لاپاراسکوپی تعدادی از این آزمایش هاست. ضمنا رحم فرد گیرنده تخمک در زمان عمل باید آمادگی داشته باشد که لازم است اقدامات لازم از قبل انجام شود. سن اهدا کننده تخمک بهتر است بین ۲۱ تا ۳۴ سال باشد و ترجیحا این فرد قبلا بچه دار شده باشد؛ چراکه شانس حاملگی را در فرد گیرنده تخمک بالا می برد».


رنج  ازدست دادن

مریم پوری، روان شناس بالینی و روان کاو، با بیان اینکه افسردگی زایمان بین بیش از ۸۰ درصد زنان پس از زایمان اتفاق می افتد، می گوید: «این افسردگی در بین زنانی که فرزندشان را سقط می کنند بیشتر دیده می شود که می شود شرایط زنانی را که تن به مادر جایگزین شدن می دهند، به آن شبیه دانست. البته بسیاری از این زنان این رنج را انکار می کنند و با بهانه هایی مانند اینکه این بچه مال ما نیست، دردشان را انکار می کنند. آنها باید در شرایط ایمن درباره احساس شان صحبت کنند. در واقع حس و حال آنها بیشتر شبیه کسانی است که اندوه خود را انکار و فراموش می کنند؛ اما با هر اتفاقی مجددا آن را به یاد می آورند و واکنش هایی غیرعادی در شرایط مختلف از خود نشان می دهند که می تواند دلیلش همین دردی باشد که انکارش می کنند».

او در ادامه افزود: «یکی از مسائلی که هر زنی بعد از زایمان تجربه می کند، تغییرات فیزیکی است. شما فرض کنید تمام این تغییرات فیزیکی را در شرایطی تجربه کنید که فرزندی ندارید. کسی هم برای این رنج ازدست دادن با شما همدردی نمی کند و شما مجبورید این رنج را خودتان با مسائلی مانند اینکه مثلا به خودتان بگویید من دارم یک کار ثواب انجام می دهم، کم کنید. اگرچه در حین غربالگری اولیه برای انتخاب مادران جایگزین، بسیاری از فاکتورهای روان شناختی بررسی می شوند، اما در هیچ تستی امکان لحاظ کردن فاکتورهای ایجادکننده افسردگی پس از زایمان به ویژه در شرایط خاصی مانند قرارداشتن در جایگاه مادر جایگزین، وجود ندارد».

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha