شنبه ۱ شهریور ۱۳۹۹ - ۱۳:۱۷
کد خبر: 298670

امروز روز «پزشک» است. افرادی که با ایثار خود در مسیر درمان بیماران، به ویژه کرونایی،همچون فرشتگان زمینی با دستان شفابخش خود جان بی رمق بیماران بسیاری را زنده کرده و ناامیدی خانواده‌های زیادی را به امید تبدیل کردند.

روزپزشک؛ بوسه بر دستان شفابخش و نفس جان‌بخش‌تان

سلامت نیوز:امروز روز «پزشک» است. افرادی که با ایثار خود در مسیر درمان بیماران، به ویژه کرونایی،همچون فرشتگان زمینی با دستان شفابخش خود جان بی رمق بیماران بسیاری را زنده کرده و ناامیدی خانواده‌های زیادی را به امید تبدیل کردند.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس، جوان لاغر اندام انگار تمام درهای دنیا به رویش بسته شده بود! نیمه شب، سراسیمه پدر میان سالش که نان آور زحمت کش و رنج کشیده خانواده 5 نفری است را در حالی که نفس‌هایش به شماره افتاده و نای حرکت ندارد، روی دوش انداخته و به هر سختی که شده به اورژانس بیمارستان می‌رساند.


اورژانس پر از مردان و زنان سپید پوشی است که هرکدامشان در قسمتی در حال درمان بیماران هستند؛ یکی دستور تزریق سُرم می‌دهد و آن یکی از پرستار می‌خواهد آمپولی را به بیماری تزریق کند.همه جا صحبت از بیماران بیماری مرموزی به نام کروناست.


حمید تنها فرزند پسر خانواده، مدام بی تابی کرده و اشک روی گونه‌هایش سرازیر شده است.
پدر با چهره چروکیده و آفتاب سوخته به هر زحمتی که شده روی صندلی‌های بخش اورژانس دراز می‌کشد. فضای سنگینی بر بخش اورژانس حاکم است و در آن وقت شب بیماران بدحال زیادی در حال رفت و آمد به بیمارستان هستند.
حمید خود را به ایستگاه پرستاری اورژانس می‌رساند و با صدای لرزان و بریده بریده می‌گوید «کمک کنید!» پدرم نمی‌تواند نفس بکشد!


پزشک جوانی در آن وقت شب با خوشرویی و لحنی آرام و متین، جواب جوان مضطرب را به آرامی می‌دهد و پدر بیمارش را روی تخت اورژانس معاینه کرده و با لبخند ملیحی بشارت می‌دهد «جای نگرانی نیست.»


جوان سراسیمه می‌پرسد آقای دکتر کرونا پدرم گرفته؟ پزشک پاسخ می‌دهد:«گفتم نگران نباش!» حمید نفسی چاق می‌کند و ادامه می‌دهد آخه نفسش بالا نمی‌آید و سرفه امانش را بریده است!


پزشک بعد از کمی معاینه و تجویز دارو، بیمار را روی تخت آرام می‌کند و خلاصه بعد از سه چهار ساعت ماندگاری در بخش اورژانس و عادی شدن حال پدر و با روشن شدن هوا، جوان امیدوارانه با پزشک بخش اورژانس خداحافظی کرده و خوشحال راه خانه در پیش می‌گیرد.
این روایت کوتاه، حکایت هر روزه پزشکان ماست؛ به ویژه در این روزها که بیماری کرونا به جان مردم در نقاط مختلف دنیا از جمله کشورمان افتاده است. 


 
امروز اول شهریور ماه که همزمان با زاد روز تولد ابوعلی سیناست، به عنوان  روز «پزشک» نامگذاری شده است.ابوعلی سینا از مشهورترین و تأثیرگذارترینِ فیلسوفان و دانشمندان ایران است که آثارش در زمینه فلسفه ارسطویی و پزشکی اهمیت بسیار دارد.


وی در سوم ماه صفر سال 370 قمری در بلخ به دنیا آمد. از کودکی به یادگیری علوم زمان پرداخت و به طبیعت، گیاهان و حیوانات علاقه خاصی داشت و اوقات فراغت خود را در دشت و صحرا به جستجو و کسب تجربه می‌پرداخت.


ابوعلی سینا 450 کتاب در زمینه های گوناگون نوشته است که یکی از معروف ترین کتاب هایش، کتاب «شفا»، دانشنامه علمی و فلسفی جامع و کتاب «قانون» یکی از کتاب های معروف ابن سینا در زمینه علم پزشکی است.


ابن سینا از حیث نیروی جسمانی، مردی نیرومند بود و به همین خاطر از کار کردن احساس خستگی نمی‌کرد.
وی همچنین از لحاظ نیروی ذهنی و تفکر نیز بسیار نیرومند بود؛ به گونه‌ای که در سن هجده سالگی توانست تمامی دانش‌های زمان خود را فرا گیرد.
هرگاه با مسأله سختی مواجه می‌شد با وضو به مسجد شهر می‌رفت و حل آن مسأله را از خداوند می‌خواست. ابوعلی سینا به سبب معالجه بیماری «امیر نوح بن منصور سامانی»، مقرب پادشاه شد. شیخ از این فرصت استفاده کرد و به کتابخانه دربار راه یافت.


در مدت عمر ابوعلی سینا، وقایع متعددی بر او گذشت که از وزارت تا زندان را در برداشت. سرانجام این دانشمند شهیر و فیلسوف کبیر در 58 سالگی در همدان درگذشت و در همان شهر مدفون شد.


پزشکان کشورمان به عنوان گروهی از نخبگان جامعه همواره از احترام و منزلت خاصی در همه زمانها و در تاریخ چند هزارساله ایران زمین برخوردار بوده‌اند؛ از روزگاران کهنی که حکیم باشی و نسخه‌های خانگی و سنتی شان مرهم آلام بیماران در هر کوی و برزنی بود و تا امروز که علوم پزشکی هر لحظه پیشرفت‌های خیره کننده‌ای به خود می‌بیند و دیگر کمتر بیماری را می‌توان پیداکرد که تحت درمان قرار نگیرد و رشد شتابان علوم پزشکی همچنان ادامه دارد، طبیب از احترام خاصی برخور دار بوده و خواهد بود.


امسال یکی از استثنایی‌ترین روزهای پزشک در کشورمان است؛ چراکه امسال سال اوج فعالیت جامعه پزشکی و میدان یکه تازی این سپید پوشان و منادیان سلامت در برهه حساس و مهم شیوع یکی از بیماری‌های کشنده قرن به نام کروناست. 


همان ویروسی که بیش از 6 ماه جهان را با خود درگیر کرده و جان تعداد زیادی از مردم را در اقصی نقاط دنیا و از جمله کشورمان گرفته و تن رنجور بسیاری از بیماران را روی تخت‌های بیمارستان زمین گیر کرده است!


روز پزشک امسال از این نظر با سال‌های گذشته متفاوت است که جامعه پزشکی کشور 160 پزشک فداکار کشورمان را در میدان مبارزه با ویرس منحوس کرونا و در راه درمان هموطن‌مان از دست داده است و عزادار و داغدار آنها شده است.
همان فرشتگان زمینی که با دستان شفابخش خود نفس‌های گرفته و جان بی رمق بیماران بسیاری را زنده کرده و ناامیدی و اضطراب خانواده‌های زیادی را به امید و آرامش تبدیل کردند، اما کانون گرم خانواده تعدادی از آنها  به محفلی سرد و بی روح بدل شده و فرزندان آنها سایه پدر یا مادر خود را دیگر برای همیشه  احساس نمی‌کنند.
بخشی از این عزیزان شهید راه خدمت، اساتید مبرزی بودند که صدها دانشجو و نخبه پزشکی را برای این مرزو بوم تربیت کرده و جان بیماران زیادی را نجات داده بودند.


روز پزشک امسال متفاوت است از این جهت که بیش از 6 ماه هست که بخش زیادی از پزشکان و کادر درمان ما در کمال وظیفه شناسی و ایثار و نوع دوستی، در میدان سخت و طاقت فرسای جنگ نامرئی با دشمنی مرموز و ناپیدای کرونا جانانه نبرد کرده و این مبارزه همچنان ادامه دارد.


سپید پوشان بی ادعایی که حالا شب و روز نمی‌شناسند و همچون کوه، استوار و پابرجا در راه نجات بیماران به ویژه مبتلایان به کرونا تلاش می‌کنند؛ بسیاری از آنها خود به این بیماری آزار دهنده مبتلا شده و تعدادی از این عزیزان نیز برای همیشه رخ در نقاب خاک برده و در اذهان ماندگار شده‌اند!
امسال یاد و خاطرات حضور فعال پزشکان در سالهای دفاع مقدس که دوشادوش دیگر اقشار جامعه در مناطق عملیاتی حضور داشته و به درمان رزمندگان و مدافعان این مرزو بوم می‌پرداختند، زنده شده است.


در این میان، همچنین بسیارند پزشکانی که در قالب حرکت‌های نوع دوستانه به صورت گروهی یا فردی با تمام وجود و بدون هیچ چشمداشت مادی درمانگر بیماران بی بضاعت در نقاط محروم کشور هستند یا در مطب خود، بسیاری از بیماران را رایگان درمان می‌کنند. 


پاس می‌داریم حرمت و عظمت این مردان حماسه ساز را در میدان مبارزه با کرونا و بوسه می‌زنیم بر دستان پر مهر پزشکانی که امروز در خط مقابله و مبارزه با این ویروس چموش، خستگی ناپذیر در میدان مانده و جان بخش بیماران می‌شوند.


آنها که با ایثار و تلاش خود در مسیر درمان بیماران به ویژه بیماران مبتلا به کرونا، چراغ امید خانه‌های بسیاری را همچنان روشن نگهداشته و فرزندان زیادی را به وجود پدر و مادر خود امیدوار می‌کنند؛پیرمرد رنجور و دردمند روستایی را به زندگی برگردانده و مادر سالخورده را در دورترین نقطه کشور حیاتی دوباره می‌بخشند.


اما در کنار این مجاهدت‌های جامعه پزشکی، توجه به خواسته‌ها و مشکلات صنفی این قشر فرهیخته باید مورد توجه مسؤولان قرار گیرد تا به ویژه در این شرایط حساس، انتظارات این عزیزان نیز تأمین شده و این قشر فرهیخته همچنان با قوت و با انگیزه در مسیر بهداشت و درمان مردم ایران همیشه سرفراز گام‌های سازنده خود را بردارند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha