سلامت نیوز:همانگونه که مردم دنیا توانستند با ایدز کنار بیایند و زندگی روزانه خود را نجات دهند؛ بی‌شک می‌توانند بر کووید ۱۹ نیز غلبه کنند. امکان کنترل بیماری، هنگامی که درد دارید، به رفتارتان ارتباط پیدا می‌کند؛ بنابراین در یک فضای سرسبز نفس عمیق بکشید و به خود بگویید من هنوز زنده‌ام.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اطلاعات ،چگونه در مواجهه با بیماری آرامش خود را حفظ کنیم؟ یکی از دلهره‌آورترین لحظات زندگیِ بیشتر ما، زمانی‌ست که متوجه می‌شویم دچار بیماری وحشتناکی شدهایم. شاید اشتباهی کوچک سبب شد مبتلا شویم یا بیماری ما ژنتیک است. برای هر کسی، جزئیات بیماری متفاوت است ولی در نقطه‌ای از زندگی، همه ما در معرض یک بیماری قرار گرفته‌ایم و دچار دلشوره شدهایم. بیماری غیرقابل اجتناب است، رمز درمان برای پشت‌‌سر گذاشتن بیماری این است که آرامش و خونسردی خود را حفظ کنیم.
اکثر ما راه اشتباهی را برای حفظ آرامش و خونسردی خود انتخاب می‌کنیم. کسانی که از نتایج چالش‌برانگیز بیماری استقبال می‌کنند، خیلی بهتر از کسانی عمل می‌کنند که خود را وادار می‌کنند خونسرد بمانند.مردم به طور غریزی فکر می‌کنند تلاش برای حفظ آرامش، بهترین راه رفع نگرانی است ولی این کار بی‌نتیجه است.
هیچ‌چیز به اندازه رفتار درست به شما کمک نمی‌کند تا در طول یک بیماری، اندیشه خود را روشن نگه دارید. پس از آنکه جلوی وحشت خود را گرفتید، زمان آن است که از خود سؤال‌های مهم بپرسید: دقیقاً چه بیماری گرفته‌ام. پیامدهای بیماری چیست؟ آیا هنوز وقت هست از پیامدهای بیماری جلوگیری کنم؟ اگر هست چطور؟ چه کسانی لازم است در جریان بیماریم قرار گیرند؟ اگر برای جلوگیری از پیامد بیماری دیر شده، چطور می‌توانم آسیب‌های بدنی را کاهش دهم؟»
نخستین قربانیان، نمی‌شناختند
تهمینه احمدی از نخستین قربانیان ویروس کووید ۱۹ میگوید: «هنوز باور نمی‌کنم همسرم علی راضی‌فرد تنها با یک سرماخوردگی ساده از میان ما رفته باشد؛ آغاز و پیشروی بیماری به قدری سریع بود که همه شوکه شدیم؛ وی تازه وارد پنجاه سالگی‌اش شده بود و ویروس نگذاشت پنجاه و یک‌سالگی‌اش را ببیند. همسرم در فاصله ۱۶ روز(اول تا ۱۸ اسفند ۹۸) ازمیان رفت.»
«سال ۹۸ هنوز کرونا ناشناخته بود و هیچکس حتی پزشک معالج شوهرم از نوع بیماریش خبر نداشت. زمانی ما از وجود ویروس باخبر شدیم که کار از کار گذشته و دیر شده بود؛ اگر این موجود میکروسکوپی شناخته شده بود شک ندارم که همسرم با روحیه شاد خود سرگذشت خود را به گونه‌ای دیگر رقم می‌داد؛ ولی اینگونه نشد و من به همراه دو فرزندم ساحل و کسرا با چشم دل می‌دیدیم چگونه همسرم چون شمع می‌سوزد و خاموش می‌شود.»
رامین برادر تهمینه میگوید: شوهرخواهرم ـ علی راضی‌فرد، کارمند بیمه، انسانی سالم و بسیار شاد بود. سیگار نمی‌کشید و کمتر به پزشک مراجعه می‌کرد؛ می‌گفت سرماخوردگی را خودم درمان می‌کنم در حالی که مبتلا به کرونا شده بود.»
«ما در قرن ۲۱ هستیم و انسان بی‌‌اندازه در علم پیش رفته است؛ زمانی که از علوم و فناوری سخن به میان می‌آید همه معتقدند که امروز انسان می‌تواند از پس هر مشکلی برآید و با تدبیر همه موانع مسیر راهش را از میان بر دارد؛ توانایی انسان آنقدر زیاد است که از هم‌اکنون تخمین می‌زند کی عمر خورشید و از پی آن عمر زمین به پایان رسد؛ انسان توانسته کهکشان‌ها را در نوردد تا جانشینی برای زمین پیدا کند؛ ما ادعا داریم هر کار غیرممکن را ممکن می‌سازیم؛ بنابراین در پس این شکست‌ها حتما پیروزی بر کرونا خواهد آمد. شوهرخواهرم نماند که امروز ببیند علم پزشکی بسیاری از مبتلایان را درمان می‌کند و می‌کوشد واکسنی برای کووید ۱۹ پیدا کند.»
امید خوب است
امید داشتن بد نیست، امید به این که اگر پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنیم از انتقال بیماری به دیگری جلوگیری خواهیم کرد و خود نیز بیمار نمی‌شویم.
یک زمانی کووید ۱۹ ناشناخته بود و سازمان بهداشت جهانی هر روز هشدارهایش را تغییر می‌داد ولی امروز شناخته شده است و راه‌های درمانش تا اندازه‌ای آشکار است. اگر تا دیروز می‌گفتیم بی‌خیال، هرچه پیش آمد خوش آمد، امروز از گفتن این حرف هراس داریم زیرا می‌بینیم چگونه مبتلایان درد می‌کشند، از مرگ می‌‌ترسند و در آرزوی تندرستی خود می‌سوزند.
«امید» یک جوان شمالی و نجات یافته بیماری کووید۱۹ به گزارشگر اطلاعات میگوید:«آخرسر فکر بیهوده و جدی نگرفتن ویروس کار دستم داد. همیشه فکر می‌کردم که ویروس برای دیگران است نه من؛ از اینکه می‌دیدم مردم تا این اندازه دگرگون شده و در هر کوی و برزن از ماسک و دستکش و مواد ضدعفونی استفاده می‌کنند، برایم عجیب بود؛ و این که برای احوالپرسی و دست‌دادن نیز به هم نزدیک نمی‌شوند و در مکان‌های پرهیاهویی چون مترو، فروشگاه‌های بزرگ و صف نانوایی‌ها با فاصله از هم قرار می‌گیرند؛ اینها را نمی‌توانستم بپذیرم.
برخی را می‌دیدم که موارد بهداشتی را به دیگران هم گوشزد می‌کنند و تعجب می‌کردم.»«وقتی می‌دیدم تا این اندازه مردم در به اجرا درآوردن بهداشت و رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌کوشند، در دل برایشان می‌خندیدم و می‌گفتم اینها همه سوسول‌بازی است.»
امید ادامه می‌دهد: «هیچگاه فکر نمی‌کردم بی‌تفاوتی من سبب شود اینگونه آسیب ببینم و به یکباره در دام کووید ۱۹ گرفتار شوم. اکنون که دوران نقاهت را می‌گذرانم با خود می‌اندیشم، باز هم خنده‌ام می‌گیرد و این بار نه به دیگران که به خود و به تفکر و رفتار نادرست خود می‌خندم. اکنون دریافته‌ام که اگر سلامتی خود و نزدیکانم برایم اهمیت دارد، می‌باید به هر شکل ممکن از راهکارهای مقابله با کرونا بهره گیرم.»
مانند ایدز؛ مدارا با کووید ۱۹
از زمانی که کووید ۱۹ گریبان‌گیر جهان شده، همچو ایدز، هراس با خود به همراه آورده است. ابتلا به ایدز تنها از سرنگ آلوده و نزدیکی و خون انتقال می‌یابد ولی ویروس کووید ۱۹ در هوا و زمین و زمان و در فصل گرما و سرما پخش است و از راه‌های گوناگون انسان‌ها را گرفتار خود می‌کند.
حدود چهل سال از پیدایش ویروس ایدز می‌گذرد و هنوز هیچ واکسن و داروی کارآمدی برایش پیدا نشده است با این‌حال مردم و دانش پزشکی اگرچه نتوانستند بر این ویروس غلبه کنند ولی با به‌کارگرفتن توانایی‌های خود توانسته‌اند با ایدز کنار بیایند.
ایدز اینک یک بیماری شناخته‌شده و پیش‌پا افتاده است؛ در حالی که هنوز هم در جوامع گوناگون آمار مبتلا به ایدز دیده می‌شود و جان‌باختگان ایدز به شکل کمرنگ وجود دارد؛ برخی کسان از مخفی‌کردن بیماری ایدز خود به ستوه آمده و آن را آشکار می‌کنند و این که سال‌ها ویروس ایدز به جان وتن‌شان نفوذ کرده و ذره ذره تا مغز استخوان آب‌شان کرده است؛ این آشکارکردن بهتر از مخفی‌کردن است زیرا سبب تلنگر به آنانی‌ست که حافظه فراموشکاری دارند و سبب می‌شود شریک جنسی واحدی داشته باشند، سرنگ استفاده نشده به‌کار برند؛ از مواد مخدر دوری کنند و زخم دست و پا و بدن خود را زود پانسمان کنند و به فکر درمانش باشند.
انسان بر کووید ۱۹ غلبه خواهد کرد؟
اینک نشانه‌ها میگوید انسان‌های پیشتر مبتلا و درمان‌شده نیز ممکن است دوباره گرفتار ویروس کووید ۱۹ شوند. حتی اگر در آینده چیرگی بر این ویروس به‌دست آید، پیامدهایش تا سال‌ها برجا خواهد ماند بنابراین چاره‌ای مگر کنارآمدن با این ویروس وجود ندارد.
شناختی که اینک از ویروس کووید ۱۹ به دست آمده و نقطه‌ضعف‌هایش شناخته‌شده، می‌توان با آگاهی بیشتر در برابرش گارد گرفت و ایستادگی کرد یا راه‌های ورودش به بدن را گرفت.
آرش شالی، کارشناس ارشد عمران که یک دوره از نزدیک درگیر ماجرا بود در باره همدلی و یکسوبودن مردم در ایستادگی در برابر کرونا به گزارشگر اطلاعات میگوید: «کودکان و سالمندان نباید چوب ندانم‌کاری ما را بخورند. ما می‌توانیم با کمی رعایت، قدرت پیشروی را از کووید بگیریم. کافی است پروتکل‌های بهداشتی را سرسری نگیریم.»
شالی به سخنانش ادامه می‌دهد: «بی اعتقادی به همه چیز خوب نیست. اگر هواشناسی خبر دهد که جاده توفانی است و نباید از فلان گردنه عبور کرد نباید با سرسختی و با وسیله‌ای که چندان هم از ایمنی بالا برخوردار نیست راه بیافتیم و هر چیزی را دروغ بپنداریم.»
وی با اشاره به این که اکثریت نگاه ساده‌انگارانه به کووید ندارند، میگوید: «اگر احساس مسئولیت کنیم و به توصیه‌های بهداشتی که روز و شب از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی در حال پخش است، اهمیت دهیم و در رعایت موارد بهداشتی بکوشیم و ماسک بزنیم و از دستکش یکبار مصرف استفاده کنیم و با آب گرم و صابون دستمان را بشوییم و کمی از تجمعات فاصله بگیریم و فاصله‌های اجتماعی را تا اندازه‌ای رعایت کنیم، به همان نکته که شما اشاره کردید، می‌رسیم، یعنی اگر نتوانیم ویروس کووید ۱۹ را ریشه‌کن کنیم، دست‌کم مانند ایدز مهارش می‌کنیم و از پاندومی خارج خواهیم شد و تعداد مبتلایان روزانه کمتر خواهد شد تا جایی که جان‌باخته نخواهیم داشت یا به ندرت و تک و توک خواهد بود زیرا رسیدگی به مبتلایان ریشه‌ای و همه‌سویه می‌شود و احتمال این که دوباره مبتلا شوند به صفر خواهد رسید.»
«بسیاری از مبتلایان به کووید ۱۹ تا پای مرگ رفتند ولی نجات یافتند؛ آنان خانه‌نشین شدند و در این مسیر بخشی از تندرستی خود را از دست دادند؛ حتی توانایی کتاب‌خواندن نداشتند. آنان بخشی از مال و منال خود را باختند و دچار استرس شدند که مبادا کسان خود را نیز آلوده کرده باشند؛ اما خود را نباختند و در نهایت و با دلیری بر ویروس غلبه کردند؛ برخی از آنان نه دارو خوردند و نه بستری شدند و تنها با قرنطینه‌کردن خود و تغذیه درست و هوای پاک به نتیجه رسیدند.»
«آنان از هفت‌خوان رستم گذشتند و بهبودی خود را به دست آوردند، این رخدادها دو درس بزرگ برای ما دارد یک اینکه نترسیم و تا اندازه‌ای پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنیم و دوم سالم زندگی کنیم تا دیگران را که تازه از بستر بیماری برخاسته‌اند، دوباره بیمار نکنیم.»
آرش شالی مردمی را که برای مقابله با کرونا تلاش می‌کنند نه شایسته لقب ترسو، بلکه دلیر می‌داند: «در این چند ماه اشتباهات زیادی رخ داد و حتی سازمان بهداشت جهانی نیز یک دوره دچار اشتباه شد؛ ولی آن برای روزهای اول بود. کسانی که عهده‌دار هدایت مردمند نباید خود دچار برخی خطاها شوند؛ اعلام شرایط عادی و این که بر کرونا پیروز شدهایم، انگیزه‌کش مردم در مقابله با ویروس است؛ از دست‌دادن کنترل قیمت‌ها و نایابی برخی کالاها نیز راه را برای سودجویان باز می‌گذارد.»
نسل جوان، نشانه مقاومت
نسل جوان در برابر کووید ۱۹ مقاومتر است زیرا سیستم بدنی آنان قویتر است؛ اگر زندگی سالمی داشته باشیم، چه در رفتار و چه در کار و چه در تغذیه، مهم‌ترین عوامل در به زمین زدن قدرت کووید ۱۹ را یافته‌ایم. هرجا آلودگی هست خطر ابتلا به این ویروس وجود دارد. کار سنگین کادر درمانی و پزشکان و پرستاران را خسته می‌کند و مردم باید کمی از این بار را با زندگی سالم از دوش آنان بردارند و اینگونه کادر درمانی را یاری دهند.
اخباری که کارشان هراس افکنی است می‌گویند کشور ما و کل جهان و حتی جزیره‌های دور افتاده دچار ویروس شده‌اند؛ ولی گذشته‌های دور را بیاد مردم نمی‌آورند که در مبارزه با طاعون، وبا، تیفوس و آنفلوانزا تا صد میلیون انسان جان باخته‌اند. اکنون هم هرسال هزاران نفر از آنفلوآنزا می‌میرند. ما چرا با پرهیز از مسیرهای اشتباه و بیراه نمی‌کوشیم با بکاربستن روش‌های فرهنگی درست، ویروس کووید ۱۹ را مهار کنیم مشخص نیست.
بی‌شک ما می‌توانیم
در گذشته یکی از کشنده‌ترین ویروس‌هایی که جوامع را درگیر کرد اچ آی وی بود. با به دست آوردن داده‌ها روشن شد می‌توان با وجود و حضور ایدز در جهان با پروتکل‌های بهداشتی، عمر طبیعی داشت.
مینو محرز، متخصص بیماری‌های عفونی و رئیس مرکز تحقیقات ایدز کشور در خصوص آخرین اطلاعات درباره بیماری ایدز گفته است: «چند سال پیش برای این بیماری دارویی وجود نداشت و بیماران از بین می‌رفتند. داروهای مختلفی آمد و اثری نداشت تا بیش از ۲۰ سال پیش سه دارو آمد که بیماری را کنترل می‌کند و ویروس را در خون از بین می‌برد اما درمان قطعی نیست؛ البته اگر بیمار دارو را قطع کند، بیماری بر می‌گردد.
هنوز این بیماری واکسنی ندارد اما درمان موثر دارد و دیگر بیماری کشنده‌ای نیست. هرچه زودتر بیمار تحت درمان قرار گیرد و به مرحله پیشرفته ایدز نرود، نتیجه درمان خیلی بهتر بوده و فرد زندگی نرمال خواهد داشت. وقتی ویروس در بدن فرد صفر شود، دیگر انتقال پیدا نمی‌کند.»
او در رابطه با درمان قطعی بیماری ایدز گفته است: «دنیا در حال کار بر روی دارو و درمان قطعی این بیماری است تا بیماران دارو مصرف کنند و ویروس از میان برود. با داروهای فعلی، ویروس در خون از بین می‌رود و دیگر مسری نیست و هم خود بیمار سالم می‌ماند و هم به دیگری انتقال نمی‌دهد. اکنون این خیلی مهم است که به محض قطع مصرف دارو دوباره بیماری بر می‌گردد؛ یعنی ما بیماری را مانند دیابت باید کنترل کنیم.»
کووید ۱۹ و شباهت‌ها
مسعود مردانی، فوق تخصص بیماری‌های عفونی: «ما در حال حاضر بهترین درمان‌ها را برای ویروس HIV داریم اما درمانی که مثلا یک آمپول برای بیمار ایدزی زده شود و برای همیشه بهبود پیدا کند وجود ندارد، چون بیماری HIV در رابطه با سیستم ایمنی افراد است. سنخیتی بین بیماری کرونا و HIV نیست اما برخلاف آنچه پیش از این فکر می‌کردیم که بیماران HIV که دارای نقص ایمنی هستند، بیشتر مبتلا به بیماری کرونا خواهند شد، الان در ایران متوجه شدهایم که بیماران HIV که سرگرم درمان هستند کمتر از سایرین به کرونا مبتلا می‌شوند و علائم بیماری آن‌ها شدت قابل توجهی نسبت به بیماران غیر HIV ندارد.»
«این موضوع چند علت دارد؛ اول اینکه بیماران HIV بیشتر از سایرین بهداشت فردی و اجتماعی را رعایت می‌کنند چون از بیماری خود خبر دارند، دوم اینکه داروهای ضد HIV مثل آتا زانا ویر و کلت‌را، بر بیماری کرونا هم اثر دارد و به بیمار مبتلا به کرونا بهبودی می‌بخشد.
سوم اینکه شاید قرابتی بین این دو ویروس وجود دارد که هر یک اثر دیگری را خنثی می‌کند. در هر صورت چیزی که ما در مبتلایان ایرانی پیدا کردیم این است که در مواردHIV با اینکه این بیماری نقص سیستم ایمنی است اما نسبت به بیماری‌های دیگر مثل دیابت و فشارخون و چاقی که تاثیر بسیار زیادی بر بیماری کرونا دارد، بیماران HIV به آن اندازه بد حال نمی‌شوند.»
«تنها نزدیکی که این دو ویروس به یکدیگر دارند این است که تا کنون برای هیچ یک از آن‌ها واکسنی ساخته نشده اما به نظر می‌آید شاید تا سال آینده بتوانیم برای کرونا واکسنی تهیه کنیم. این در حالی است که الان بعد از گذشت ۳۵ سال هنوز واکسنی برای ویروس HIV یافت نشده است. علت آن هم این است که در ویروس ممکن است تغییراتی اتفاق بیفتد که نتواند ایمنی مادام‌العمر بدهد.»
«هنوز شناخت دقیق و درستی از بیماری کرونا در سطح جهان وجود ندارد و به همین دلیل هم همه پیش بینی‌ها بر پایه اما و اگر‌ها استوار است؛ با این حال همچنان ظن آن وجود دارد که کرونا نیز به سرنوشتی مثل ایدز دچار شود و نتوان برای آن واکسنی یافت اما باید منتظر بود و دید دانشمندان تا چه حد در ساخت واکسن کرونا موفق خواهند بود.»
نظر شما