سلامت نیوز: وزارت بهداشت اعلام كرد: كاهش شنوایی، شایعترین ناتوانی حین تولد است و اگر این ناتوانی سریع و تا یكماه اول زندگی تشخیص داده شود، در بسیاری از موارد درمان آن امكانپذیر است.

به گزارش فارس، دفتر آموزش و ارتقاء سلامت وزارت بهداشت اعلام كرد: در سال‌های اخیر، سازمان‌های مختلف بهداشتی، برای مشخص كردن اهمیت غربالگری تمام نوزادان از نظر كاهش شنوایی اقداماتی در خصوص تشخیص زودرس ناشنوایی و كم شنوایی كودكان به لحاظ درمانی و بازتوانی انجام داده‌اند و ثابت شده است كه تشخیص به موقع و پیشگیری از ناتوانی‌ها نقش موثری در كاهش بروز ناتوانی شنوایی دارد.

بر اساس این گزارش بسیاری از مطالعات نشان داده است كه تشخیص زودرس كاهش شنوایی برای تكامل گفتار، زبان و توانایی‌های شناختی و روانی، اجتماعی اهمیت بسزا دارد.

این گزارش می‌افزاید: اگركاهش شنوایی سریع تشخیص داده شود (به خصوص در اولین ماه زندگی)، درمان اغلب موفقیت آمیز خواهد بود. به رغم پیشرفت‌های جدید تشخیصی، حتی در آمریكا هم هنوز یك كودك از هر چهار كودك متولد شده با كاهش شنوایی شدید تا سن 3 سالگی یا بیشتر تشخیص داده نمی‌شود.

بر اساس گزارش از دفتر آموزش و ارتقاء سلامت وزارت بهداشت، اولین فرصت برای ارزیابی شنوایی كودك در بیمارستان اندكی پس از تولد است و اگر شنوایی كودك قبل از ترك بیمارستان بررسی نشد، توصیه می‌شود كه این غربالگری در اولین ماه زندگی انجام شود و در صورتی كه نتایج شنوایی سنجی كاهش شنوایی را نشان دهد، در اسرع وقت باید ارزیابی‌های بیشتری (ترجیحاً در عرض 3 تا 6 ماه اول زندگی) صورت گیرد.

دو آزمون برای غربالگری كاهش شنوایی نوزادان و شیرخواران انجام می‌شود كه شامل OAE و ABR است.

(OAE) شامل قرار دادن یك گوشی اسفنجی در مجرای گوش است كه پاسخ مناسب گوش به صدا را اندازه‌گیری می‌كند و در بچه‌های با شنوایی طبیعی، یك «اكوی» قابل اندازه‌گیری هنگامی كه صدا از گوشی صادر می شود، باید تولید شود. اگر اكو ثبت نشود، می تواند نشانه كاهش شنوائی باشد.

ABR نیز یك تست پیچیده تر است كه گوشی ها روی گوش قرار داده می‌شوند و الكترودها روی سر و گوش گذاشته می‌شوند. صدا از طریق گوشی ها صادر می‌شود و در عین حال نحوه پاسخ مغز كودك شما را به صدا اندازه می‌گیرند.
اگر هریك از تست‌های فوق یك كاهش شنوائی بالقوه را تشخیص دهد، ارزیابی و پیگیری توسط متخصص گوش و حلق و بینی را توصیه می‌شود.