دکتر خسرو صادق نیت در گفتوگو با ایسنا، منطقه علوم پزشکی تهران، اظهار كرد: امروزه در کشور حوادث شغلی در حد قابل قبولی ثبت شده و از لحاظ قانونی و قضایی پیگیری میشود و بازرسان کار بر اساس پروتکلهای مشخصی این حوادث را بررسی کرده و علل آن را اعلام میکنند.
وی در ادامه با بیان اینکه آنچه بیشتر سلامت شاغلین را به مخاطره می اندازد، بیماریهای شغلی است، افزود: بیماری شغلی به بیماریهای گفته میشود که کارگر و یا هر شاغل دیگری به علت اشتغال به شغلی به آن دچار میشود و نکته مهم آن است که اغلب این بیماریها در طول زمان و به تدریج فرد را دچار ناتوانی و عوارض ناشی از بیماری میکند و در بسیاری از مواقع تشخیص شغلی بودن بیماری دشوار است.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: تدریجی بودن ابتلا و پیچیدگی افتراق این بیماریها از بیماریهایی با علل غیرشغلی نیاز توجه سازمان یافته را بیش از پیش میکند. همچنین ثبت این بیماریها و امکان پیگیری کارگران را برای احقاق حقشان با مشکل مواجه می سازد.
دکتر صادق نیت در ادامه گفت: متاسفانه به علت مشکلاتی که در تشخیص بیماریهای شغلی وجود دارد و همچنین عدم تمایل کارفرمایان برای ثبت و گزارش این بیماریها، آمار دقیقی از این بیماریها در کشور وجود ندارد. اما بر اساس مطالعات انجام شده در کشورهای دیگر و بررسیهای پراکنده در ایران، بیماریهای اسکلتی - عضلانی به ویژه کمر درد، کاهش شنوایی ناشی از مواجهه با سر و صدا، بیماریهای پوستی و تنفسی از جمله شایعترین بیماریهای ناشی از فعالیتهای شغلی محسوب میشوند.
وی در پایان گفت: تاخیر در تشخیص بیماریهای شغلی میتواند امکان درمان را نیز کاهش دهد. ابتلا به سرطانهای شغلی، از بین رفتن بافت ریه و ناتوانی تنفسی از جمله مواردی هستند که بسیاری از شاغلین را دچار ناتوانی میکنند.
نظر شما