محدودیت‌های كرونایی كه در دو هفته گذشته تجربه‌اش كردیم مرهمی بود بر زخمی كه این ویروس بر منابع انسانی ما در 10ماه گذشته ایجاد كرده بود اما این محدودیت‌ها حكم «نوشدارو» نیافته و با كمترین غفلتی می‌تواند دوباره ما را به وضعیتی بازگرداند كه در آن روزانه بیش از 400 هموطن‌مان را از دست می‌دادیم.

یلدای كرونایی و نیاز به مراقبت مضاعف

سلامت نیوز: محدودیت‌های كرونایی كه در دو هفته گذشته تجربه‌اش كردیم مرهمی بود بر زخمی كه این ویروس بر منابع انسانی ما در 10ماه گذشته ایجاد كرده بود اما این محدودیت‌ها حكم «نوشدارو» نیافته و با كمترین غفلتی می‌تواند دوباره ما را به وضعیتی بازگرداند كه در آن روزانه بیش از 400 هموطن‌مان را از دست می‌دادیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد، نمی‌توان با تعطیلی آن هم در شرایط تحریم‌های ظالمانه اقتصادی انتظار داشته باشیم مردم بتوانند به گذران زندگی مشغول باشند. چرخه‌های اقتصادی كشور به اندازه كافی با چوب تحریم مختل شده‌اند حالا تعطیلی هم به آن اضافه شود،گرفتاری‌های‌مان مضاعف می‌شود بنابراین از امروز كه برخی محدودیت‌ها كاهش یافته باید به این فكر كنیم آیا توانسته‌ایم به این نقطه برسیم كه سبك زندگی‌مان را تغییر دهیم؟

مساله این نیست كه واكسن كووید19 كشف شده و كی به دست ما برسد یا اینكه به سبب همان تحریم‌ها ممكن است به دست ما نرسد یا آن‌قدر گران باشد كه نتوانیم از آن استفاده كنیم، مساله این است كه هنوز شرایط واكسن تولید شده شرایط پایدار و مطمئنی نیست. عملا یك گام موثر و مهم پزشكی است اما هنوز نمی‌دانیم این واكسن از فضای آزمایشگاهی و تئوریك خارج شود  در مرحله عمل به چه نتایجی منجر می‌شود. در این شرایط عقل حكم می‌كند كه ارزان‌ترین و ساده‌ترین راه‌های موجود را نهادینه كرده و همچنان بر پایه آن از خودمان حفاظت كنیم. نكته بسیار مهم در این وضعیت این است كه چرخه ابتلا به ویروس چه كرونا و چه هر بیماری عفونی دیگری فردی است. به این معنا كه فرد باید مراقبت كند كه ابتدا خود مبتلا نشود و اگر مبتلا شد به دیگری منتقل نكند. به همین دلیل حتی اگر این نكته را نادیده بگیریم كه مدیریت سلامت كشور به عهده دولت و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی است و سیاست‌های مدیریت سلامت را آنها تعیین می‌كنند آنچه از منظر روانشناسانه در هر شرایطی كاربرد دارد این است كه هركس می‌تواند شرایط خودش را تغییر دهد ولی نمی‌تواند دیگران را تغییر دهد. پس ما همچنان می‌توانیم تك به تك با مراقبت‌های لازم و تغییر در عادت‌ها و رفتارهای‌مان اولویت اول را مبتلا نشدن و اولویت دوم را عدم انتقال در صورت ابتلا قرار دهیم.


با  این مقدمه طولانی باید بگوییم شاید با محدودیت‌های كرونایی كه دولت از اول آذر امسال به اجرا درآورد شاهد كاهش تعداد مرگ‌ها هستیم اما این حكم معجزه ندارد و صرفا یك مسكن است زیرا با تراكم جمعیت و عدم رعایت فاصله‌گذاری‌های اجتماعی و اصول بهداشتی باز هم شیوع این ویروس می‌تواند اوج  بگیرد.


آنچه در هفته‌های گذشته از سوی سازمان بهداشت جهانی و كارشناسان عرصه پزشكی و سلامت تاكید شده بود این موضوع بود كه با سرد شدن هوا مردم پنجره‌های خانه را بستند و كیپ كردند تا بتوانند هوای داخل خانه را متعادل نگه دارند. از سوی دیگر در خودروها هم شیشه‌ها بالا نگه داشته شد. این نخستین عاملی بود كه باعث شد چرخه هوای تازه در فضاهای بسته مختل شود. نكته دیگری كه سازمان بهداشت جهانی بر آن تاكید كرده این است كه ما شاید در استفاده از ماسك در فضاهای عمومی توجه لازم را داریم اما وقتی در جمع‌های خانوادگی حاضر می‌شویم با این استناد كه خب هیچ كدام‌مان به كرونا آلوده نشده‌ایم پس نیازی به استفاده از ماسك نیست در فضاهای بسته و فاقد تهویه هوا ماسك نزدیم و عملا چرخه شیوع ویروس در پاییز در جمع‌های خانوادگی و خصوصی اوج گرفت.


مساله‌ای كه باز هم باید آن را از ذهن بگذرانیم این است كه هر نفر برای رعایت فاصله اجتماعی نیاز دارد از هر طرف دست‌كم 2 متر با فرد دیگر فاصله داشته باشد. در ساده‌ترین و حداقل رعایت این نكته یك نفر باید از روبه‌رو و از پشت 2 متر فضا داشته باشد. بنابراین هر نفر در فضای بسته به 16متر مربع نیاز دارد. حال پرسش این است كه ما در آپارتمان‌ها یا خانه‌های‌مان وقتی میزبان میهمانانی از خانواده خود هستیم برای هر نفر 16متر مربع فضا داریم؟ نكته دوم این است كه آیا در همان حال كه برای هر نفر 16 متر مربع فضا لحاظ كرده‌ایم آیا هوای آپارتمان‌مان در حال چرخش و تازه شدن  هست؟


حال اگر این موارد را می‌دانستید و حتی اگر مجبور شدید تكرار مكررات بخوانید یا بشنوید به یك نكته مهم دیگر توجه كنید.
ما ایرانی‌ها و البته مثل بسیاری از مردم دیگر فرهنگ خاص خودمان را داریم؛ فرهنگی پر از مناسبت‌های مختلف. مثلا ما در سوگواری شدت و حدت خاصی داریم. اگر عزیزی را ازدست بدهیم هم مراسم سه‌روزه می‌گیریم هم مراسم هفتم و هم مراسم چهلم. این یعنی گردهمایی متعدد.  به همین دلیل در نیمه نخست سال بسیاری از شهرهای‌مان كه این سنت را سفت و سخت‌تر می‌گرفتند با شیوع بیشتر كرونا و مرگ‌های پی در پی مواجه شدند.


مراسم مذهبی و ملی هم كم نداریم. مثلا اگر در ماه مبارك رمضان روزه هم نگیریم ولی تلاش می‌كنیم روزه‌داری را به افطار دعوت كنیم.گاه حتی افطاری‌های‌مان را خانوادگی برگزار می‌كنیم. امسال از این موهبت محروم شدیم. خوشبختانه با تدبیری كه رهبر معظم انقلاب از ابتدای شیوع كرونا در پیش گرفت و خود به عنوان عالی‌ترین مقام كشور منظم‌تر از همه مسوولان آن را رعایت كرد، عمل به توصیه‌های كارشناسان این عرصه یعنی پزشكان و متخصصان سلامت بود.كما اینكه دیده‌ایم ایشان از ابتدای شیوع كرونا تاكنون میزبان هیچ مراسمی چه اداری و چه آیینی نبود مگر در موارد خاص با تعداد بسیار محدود و با رعایت فاصله‌گذاری بسیار دقیق و موثر. همین انضباط و توصیه به عمل كارشناسان امر باعث شد كه امسال مراسم مذهبی و آیینی ما در محرم و صفر كنترل شود. ایشان در مورد راهپیمایی اربعین نیز تاكید كردند كه بهتر است دل‌های‌مان را روانه زیارت كنیم.
بنابراین ما امسال توانستیم در اجرای مراسم‌های آیینی مذهبی اصولی را به اجرا درآوریم و هیات‌های مذهبی نیز در همراه شدن با توصیه‌های ستاد ملی مبارزه با كرونا تمام سعی خود را به كار بستند.


حالا در آستانه یكی از مهم‌ترین مناسبت‌های سنتی و فرهنگی خود هستیم كه همواره در سال‌های گذشته تاكید می‌كردیم برای حفظ و رونق روابط خانوادگی آن را پررنگ‌تر كنیم. اما امسال بهتر است مراقبت‌های بیشتری را به كار بگیریم و «شب‌یلدا» را به شكل دیگری برپا كنیم. از آنجا كه فرهنگ ما بر این نكته تاكید داشته كه در «شب یلدا» نزد بزرگان خود برویم یا نزد پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگ خود حاضر شده و ضمن صله‌رحم تفالی هم بزنیم و طولانی‌ترین شب سال را گرامی بداریم، خطری بزرگ را در پیش داریم. پدر و مادران‌مان سن‌شان از ما بیشتر است. طبیعتا به سبب سن بیشتر ممكن است  به بیماری‌های زمینه‌ای هم دچار شده باشند و به همان دلیل سیستم ایمنی‌شان نسبت به جوانان فامیل ضعیف‌تر باشد. بنابراین ممكن است جوان‌تر‌ها صرفا حامل ویروس باشند و در «شب‌یلدا» ویروس را به بزرگ‌ترهای خانواده منتقل كنند. شرط عقل است كه این نكته مهم را امسال هنگام پهن‌ كردن سفره شب‌یلدا لحاظ كنیم. واقعا سخت است. می‌دانیم. ماه‌هاست عزیزان‌مان را در آغوش نگرفته‌ایم. ماه‌هاست مجبور شده‌ایم دیده‌بوسی نكنیم. ماه‌هاست دوست داشتن‌های‌مان را محدود به دل و زبان‌مان كرده‌ایم. حالا كه اندكی به سبب اجرای محدودیت‌های كرونایی توانسته‌ایم خبر كمتری از مرگ عزیزان‌مان در كشور بشنویم باید هفته‌های پیش رو را هم مراقبت كنیم. یلدای كرونایی امسال را هم به یمن شبكه‌های اجتماعی و تكنولوژی‌هایی كه برای‌مان امكان ویدیوكال را فراهم كرد‌ه‌اند، سپری كنیم تا از این پیچ خطرناك امسال هم به سلامت  عبور كنیم.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha