کمثمر بودن فعالیتها همگی ابتدا از ناآگاهی نسبت به اهمیت زمان سرچشمه میگیرند و سپس عواملی مانند تنبلی و بیاطلاعی به آن میپیوندند. مفید واقع شدن یکی از نشانههای یک فرد کامل است، کسی که همیشه تلاش در بسط دادن تواناییهای خود دارد. یکی از مباحث روز روانشناسان جهان، سودمند بودن و مفید واقع شدن امور است. نه به این معنا که فقط در حیطه اجتماعی بلکه در مورد مسایل شخصی نیز این امر مصداق دارد. وقتی کاری را انجام میدهیم، چرا آن را به نحو احسن انجام ندهیم تا دوباره مجبور به بازگشت و تکمیل آن نشویم؟ وقتی کاری را تمام میکنیم، بهتر است فهرستی از فعالیتهایی که طی آن کار انجام دادهایم، تهیه کرده تا نقاط ضعف و تلاشهای بیثمر را بازشناسی كرده و برای انجام امور بعدی آنها را حذف کنیم؛ همچنین وقتهایی که در این میان ازبینرفته و نیز وقتهایی که میتوانستیم از آنها بهترین استفاده را ببریم. سپس نتیجه کار را بررسی كنیم، ببینیم آیا مثمرثمر بوده یا نه. مثلا تصمیم گرفتهایم یک کمدچوبی داشته باشیم. آنگاه با خیال اینکه خودمان میتوانیم خوبش را بسازیم، مشغول به کار میشویم. پس از سه یا چهار روز کار و زحمت یک کمدچوبی ساختهایم. اما آیا به کیفیت آنچه که در بازار موجود است میرسد؟ یقینا نه. نتیجهای که میگیریم به این صورت است : ۱۲ ساعت خالص کار روی ساخت این کمد، پرداخت هزینهای بالغ... تومان و صرف انرژی جسمی زیاد جهت انجام این کار و... .
پس نتیجهگیری به ما نشان میدهد که با مبلغی بیشتر میتوانستهایم نوع بهتری از این کمد را داشته باشیم. این یک تجربه برای اموری مانند این است.
یکی از راههای مفید بودن را یاد گرفتیم. مفید بودن در همه لحظهها قابل پیادهسازی است. مثلا در کلاس درس میتوانیم فقط درس گوش دهیم و نکات ریز و درشت درس را یادداشت کنیم، اما سر خود را مشغول فرستادن پیامکی میکنیم که اصلا مهم نیست یا در اداره وقتی میتوانیم در ساعت فراغ ت به مرتب کردن پروندهها بپردازیم، به صحبتهایی مشغول میشویم که اصلا مفید نیستند. مفید بودن و همیشه سودمند بودن امور برای خود و دیگران، یکی از نکات بسیار مهم جهت موفقیت در زندگی است. افرادی که توانایی استنتاج و نتیجهگیری از امور انجام شده و تمام شده خود را دارند، همان افرادی هستند که از یک سوراخ دو بار گزیده نمیشوند یا بهتر بگویم افرادی هستند که کارهای خود را (حتی تفریح) چنان انجام میدهند که مفید باشند. اولویتبندی امور یکی از شاخههای مفید بودن و مثمرثمر واقع شدن است که در این پست دربارهاش توضیح دادهام. همچنین مدیریت زمان یکی از مبانی مفید بودن و سودمند واقع شدن است.
نظر شما