سلامت نیوز : چاقی به میزان هشدار‌دهنده‌ای در آمریكای شمالی و اروپا در حال افزایش بوده و با مرگ و میر قابل ملاحظه‌ای همراه است. این مشكل از دیر باز به عنوان عامل خطر دیابت و بیماری‌های قلبی- عروقی شناخته شده است، اما نه برای ایجاد سرطان، یك مطالعه جدید روی مردم توسط جامعه سرطان آمریكا مشخص كرد كه كمتر از پنج درصد پاسخ‌دهندگان از افزایش خطر ابتلا به سرطان در اثر اضافه وزن و چاقی آگاه هستند.
یك بررسی جدید نشان داد كه بیش از 70 هزار نفر از 5/3 میلیون مورد جدید سرطان در هر سال در كشورهای عضو اتحادیه اروپا قابل انتساب به اضافه وزن یا چاقی هستند.

این احتمالات به دو دلیل یك تخمین محافظه‌كارانه است. اول اینكه تنها تومورهایی كه در مورد آنها شواهدی برای ارتباط دادن چاقی و سرطان (به طور خاص سرطان‌های پستان، كولون، اندومتر، پروستات، كلیه و كیسه صفرا) وجود دارد، در این مطالعه لحاظ شده‌اند. دوم این تعداد سرطان‌های قابل انتساب به چاقی احتمالا افزایش یافته است، چرا كه میزان چاقی از زمان انتشار بسیاری از مطالعات لحاظ شده در این فرابررسی به طور چشمگیری افزایش پیدا كرده است. جدیدتر از اینها مطالعه آینده نگر و مبتنی بر جمعیت جامعه سرطان آمریكا روی حدود 90 هزار نفر است كه ثابت كرد چاقی مستقیما با افزایش خطر مرگ ناشی از بسیاری از سرطان‌ها در ارتباط است.

هم در مردان و هم در زنان. چاقی، صرف نظر از مصرف سیگار به طور قابل ملاحظه‌ای با افزایش میزان مرگ ناشی از سرطان مری، كولون و ركتوم، كیسه صفرا، پانكراس و كلیه ارتباط دارد. چاقی همچنین با افزایش خطر مرگ ناشی از سرطان‌های معده و پروستات در مردان و سرطان‌های رحم، سرویكس و تخمدان در زنان ارتباط دارد.

افزایش خطر سرطان به طور واضح‌تر در سرطان‌های شایع مشخص شده است. براساس نتایج مطالعه جامعه سرطان آمریكا، اضافه وزن و چاقی در ایالات متحده در حال حاضر مسوول تقریبا 14درصد تمامی مرگ‌های ناشی از سرطان در مردان و 20درصد در زنان است. هنگامی‌كه اینها را با هم در نظر بگیریم به این معناست كه 90 هزار مرگ ناشی از سرطان را می‌توان سالانه كاهش داد، البته در صورتی كه افراد بتوانند وزن سالم بدن خود را حفظ كنند.

سازمان‌های سلامت همگان بر اساس شواهد موجود راهكارهایی را برای پیشگیری از بیماری‌های مزمن شامل سرطان منتشر كرده‌اند. این توصیه‌ها شامل ورزش بیشتر طی برنامه روزانه (برای مثال استفاده از پله‌ها به جای آسانسور، پیاده روی تا محل كار، پیاده روی در پارك و انجام فعالیت جسمانی ثابت‌تری در اطراف خانه، مانند باغبانی) است.

به طور خاص به افراد توصیه شده است كه فعالیت جسمانی ثابت‌‌تری را (مانند پیاده‌روی سریع به مدت 40-30 دقیقه حداقل پنج روز در هفته) انجام دهند. برای بیماران مبتلا به بیماری قلبی شناخته شده سطوح پایین‌تر فعالیت جسمانی ممكن است سودمند باشد، ولی این بیماران باید این كار را تنها پس از مشاوره با پزشك‌شان انجام دهند.

یك مطالعه جدید مبتنی بر جمعیت روی بالغان در 48 ایالت در آمریكای شمالی نشان داده است كه میزان چاقی در تمام ایالات افزایش یافته و فعالیت جسمانی تنها در 11 ایالت كاهش یافته است. این امر نشان می‌دهد كه چاقی در حال حاضر بیشتر ناشی از رژیم غذایی و نتیجه افزایش پایدار غذاهای پرانرژی، پرچربی و پركربوهیدرات و همچنین مصرف ناكافی میوه و سبزیجات است.

ساز و كارهای بیولوژیك متعددی مطرح شده‌اند كه ممكن است رابطه میان چاقی و افزایش خطر ایجاد سرطان را توجیه كنند كه شامل افزایش غلظت هورمون‌های درون‌زا نیز هستند.

این هورمون‌ها (استروییدهای‌های جنسی، انسولین و فاكتور رشد شبه انسولینی 1) با تجمع چربی بدن افزایش می‌یابند و در كنترل رشد، تمایز و متابولیسم سلول‌ها اهمیت دارند. به طور خاص، افزایش انسولین، سرطان ناشی از چاقی را با رژیم غذایی معمول جامعه غربی كه پرانرژی، غنی از كربوهیدرات و چربی حیوانی هستند، ارتباط می‌دهد. بنابراین جالب توجه است كه در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 میزان سرطان افزایش می‌یابد.