سلامت نیوز :بعد از حضور مرضیه وحید دستجردی وزیر بهداشت در تاریخ 27 تیر در بیمارستانی که علی خلیلی طلبه ناهی از منکر در آن بستری است، وی در گفت‌وگو با فارس، به نقل از مادر این طلبه مدعی شد که آنها فقط به 2 یا 3 بیمارستان مراجعه کردند و این بیمارستان‌ها موفق به پذیرش طلبه نشدند.

 به همین دلیل خانم مشتاق‌فر مادر این طلبه جوان خواستار انجام گفت‌وگویی در این خصوص شد تا درباره نحوه مطلع شدن از حادثه، پیگیری پذیرش علی در 26 بیمارستان، شکایت از متهمان و وضعیت فعلی علی خلیلی توضیحاتی را ارائه دهد. آنچه در پی می‌آید گفت‌وگویی با مادر علی خلیلی است که در محل بیمارستان عرفان انجام شد.

خانم مشتاق‌فر درباره حال فعلی فرزند خود گفت: در حال حاضر وضعیت علی رو به بهبود است ولی قادر به تکلم و حرکت دادن قسمت راست بدن خود نیست، اما دوستان و آشنایان را می‌شناسد و واکنش نشان می‌دهد.

مادر طلبه جوان در خصوص نحوه مطلع شدن از این حادثه گفت: شب ولادت امام زمان (علیه ‌السّلام) ساعت 11 بود که با علی تماس گرفتم که گفت تا یک ساعت بعد به خانه می‌آیم. اما ساعت یک نیمه شب یکی از دوستان علی تماس گرفت و به پدر علی گفت: علی تصادف کرده و الآن در بیمارستان تهران‌پارس است.

وی ادامه داد: وقتی به بیمارستان رسیدیم دیدم حدود 40 نفر از دوستان علی در بیمارستان حضور دارند که همین موضوع شک و نگرانی مرا بیشتر کرد و وقتی متوجه صحبت یکی از دوستان علی که گفت: "کاش مادرش نمی‌آمد " شدم، فهمیدم که اتفاق ناگواری برای علی افتاده است. وقتی وارد بخش اورژانس شدیم علی را روی یک تخت دیدم که تعدادی پرستار دور او جمع شده ‌بودند و به شدت از گردن او خون خارج می‌شد. همان‌جا بود که یک نفر به من گفت علی را با قمه زده‌اند.

مشتاق‌فر درباره نحوه درگیری و مجروح شدن علی گفت: گویا رانندگان خودروی پراید برای دو خانم ایجاد مزاحمت کرده بودند که علی از آنها خواسته بود دست از این‌کار بردارند و از آنجا بروند، اما آنها به همراه راکبان موتورسیکلتی که همراهشان بود به علی و دوستانش حمله کرده و در نهایت یکی از راکبان موتورسیکلت با قمه به شاهرگ علی می‌زند.

مادر این طلبه افزود: متأسفانه تا نیم ساعت بعد از حادثه هیچ‌ خودروی عبوری به دوستان علی کمک نکرد تا او را به بیمارستان برسانند تا اینکه دو جوان که در حال عزیمت به شمال کشور بودند با دیدن پیکر نیمه‌جان علی از سفر خود منصرف شده او را به بیمارستان رساندند و یکی از دوستان علی با موتور، پراید را تعقیب کرد و موفق شد شماره پلاک را بنویسد.

وی با انتقاد از وزارت بهداشت به خاطر عدم پذیرش علی از سوی 26 بیمارستان گفت: وقتی در پایتخت ما این اتفاقات می‌افتد و وضعیت این‌گونه است، معلوم نیست در شهرهای دورافتاده مردم چه وضعیتی دارند.

مشتاق‌فر گفت: وزیر بهداشت وقتی به بیمارستان آمد به تیم همراه وی گفتم: راضی به فیلم‌برداری نیستم و حق ندارید این کار را بکنید. اما به من گفتند: ما این فیلم را فقط برای آرشیو وزارت بهداشت و حل مشکلات مردم می‌خواهیم و شخص وزیر هم به من قول داد که فیلم از تلویزیون پخش نشود، اما سؤال من این است که خانم وزیر، با این فیلم قرار بود چه مشکلی از مردم را حل کنند. با این فیلم مشکل بیمارستان‌هایتان حل شد یا مشکل پزشکانی که هیچ‌کدام در بیمارستان نبودند؟

مادر طلبه ناهی از منکر با بیان اینکه چرا فرزند من باید 5 ساعت بعد از مجروح شدن، آن‌هم از ناحیه گردن، به اتاق عمل برود، گفت: وقتی به خود آمدم، دیدم آن بیمارستان وضعیت مناسبی ندارد. به یکی از بستگانم زنگ زدم و او از من خواست فورا به بیمارستان‌های طالقانی، شهدای تجریش و دی زنگ بزنم.

وی ادامه داد: همه دوستان علی با موتورسیکلت به 26 بیمارستان مراجعه کردند و خودم هم با این بیمارستان‌ها تماس گرفتم، حال چرا وزیر بهداشت باید در تلویزیون بگوید فقط 2 یا 3 بیمارستان؟ چرا در مصاحبه وزیر بهداشت صحبت‌های من حذف شده بود و چرا فقط به صحبت‌های وی اکتفا شد؟

* زنده ماندن علی معجزه بود

مادر طلبه ناهی از منکر با بیان اینکه زنده ماندن "علی " معجزه و لطف امام زمان (علیه ‌السّلام) بود، گفت: چرا نباید برای فرد مجروحی که حتی یک ثانیه هم برای او حیاتی است، دسترسی آسان به بیمارستان داشت؟ وقتی من به بیمارستان عرفان آمدم پزشکان به من گفتند داخل رگ‌های علی آب وارد شده و دیگر کاری نمی‌توان کرد. آیا برای خانم وزیر قابل قبول است که چنین مجروحی بعد از 5 ساعت وارد اتاق عمل شود؟ متخصصان عروق باید به این سؤال پاسخ بدهند که واقعاً برای کسی که از ناحیه شاهرگ مجروح شده، چند دقیقه زمان برای زنده ماندن نیاز است.

* درخواست رسیدگی فوری به پرونده و اشد مجازات را برای متهمان دارم

وی درباره خواسته خود از مسئولان قضایی خاطرنشان کرد: می‌دانم وضعیت رسیدگی به پرونده‌ها در دستگاه قضایی چگونه است اما از مسئولان قضایی می‌خواهم که به این پرونده باسرعت رسیدگی کنند.

* دغدغه "علی " نجات نوجوانان از وضعیت نامناسب فرهنگی در جامعه بود

مادر این طلبه جوان با بیان اینکه: "فرزند من آن‌طور که در مطبوعات آمده، حجت الاسلام 27 ساله نبود "، گفت: علی طلبه پایه دوم حوزه است که فقط 19 سال سن دارد. او اصلاً آدمی سیاسی نبود و فقط دغدغه نجات هم‌سالان خود از وضعیت نامناسب فرهنگی فعلی در جامعه را داشت.

مشتاق‌فر ادامه داد: علی را بیخود بزرگ نکنید. من برای این اجازه ندادم از او فیلم‌برداری کنند چون بچه من چیزی نبود که بخواهند آن‌قدر او را بزرگ کنند چرا که او هم مانند بسیاری دیگر از جوانان این جامعه به وظیفه خود عمل کرد.

* اگر به‌جای علی، فرد دیگری بود، مسئولین به عیادت می‌آمدند؟

وی اظهار داشت: اما سؤال من از مسئولان این است که اگر به جای فرزند طلبه من، این اتفاق برای جوان دیگری رخ می‌داد آیا وزیر بهداشت، نمایندگان مجلس و سرداران و مسئولان دیگر به عیادت او می‌آمدند؟ مسئولان بپذیرند که در این بخش مخصوصاً بیمارستان‌ها مردم با مشکل روبه‌رو هستند و یکی از خواسته‌های اولیه مردم، آسایش است که با وزارت بهداشت گره خورده و زمانی که ده‌ها پزشک پاسخگوی یک بیمار نیستند، مردم چگونه به آرامش خواهند رسید؟

* بیمارستان عرفان 5 میلیون گرفت اما تنها بیمارستانی بود که فرزند مرا پذیرش کرد

مادر این طلبه جوان در پاسخ به برخی از انتقادها از بیمارستان عرفان که پذیرش علی را به واریز 5 میلیون تومان موکول کرده بود گفت: بله، بیمارستان عرفان این مبلغ را درخواست کرد اما تنها بیمارستانی بود که علی را پذیرش کرد و اگر پول بیشتری هم می‌خواستند من تهیه می‌کردم، چون در همان لحظه که علی را به بیمارستان رساندیم، با پزشک متخصص تماس گرفتند تا به بیمارستان بیاید در حالی که هیچ‌کدام از بیمارستان‌های دیگر مانند آتیه، پارسیان و دی که آنها هم خصوصی بودند، این کار را نکردند.

* متخصصان ما در ایام تعطیلات خارج از کشور هستند

مشتاق‌فر با بیان اینکه: "من می‌دانستم که بیمارستان‌های طالقانی و تجریش متخصص عروق دارند "، ادامه داد: اما سؤال اینجاست که آنها کجا بودند. چرا متخصصان و پزشکان ما در تعطیلات همگی خارج از کشور هستند و چرا آنها نباید مانند دیگر اعضای بیمارستان کشیک باشند.

* افسر پرونده شاهدان و متهمان پرونده را رودررو کرد

مادر علی خلیلی در ادامه صحبت‌های خود گفت: متأسفانه افسر پرونده هم در اقدامی عجیب، شاهدان و متهمان پرونده را رودرروی هم قرار داد که همین کار باعث شد 2 شاهد حادثه نخواهند و نتوانند از خانه خارج شوند. چرا نباید شاهدان از پشت دیوار شیشه‌ای مخصوص متهمان را شناسایی کنند. من حال آن پدر و مادر را می‌فهمم و می‌دانم که هرلحظه نگران حمله به خود و فرزندانشان هستند.

وی ادامه داد: در آن ساعات به هرکس که می‌توانستم التماس کردم که آمبولانس و هلیکوپتر امداد برای علی بفرستند، اما آمبولانس ویژه یک ساعت بعد از حادثه آمد و دیگر آمبولانس‌ها هم اصلاً نیامدند.

مشتاق‌فر ادامه داد: من فقط از وزارت بهداشت شاکی هستم و به زودی در دادسرای کارکنان دولت از شخص وزیر بهداشت شکایت خواهم کرد چون به قول خود مبنی بر عدم پخش فیلمی که از علی تهیه کرده بودند عمل نکرد.

وی گفت: من خودم هم می‌توانستم فیلم علی را در اختیار سایت‌ها قرار بدهم اما نمی‌خواستم فرزندم بی‌دلیل بزرگ شود و این کار وزیر بهداشت فقط برای لاپوشانی مشکلات و اشتباهات بود.

مادر این طلبه جوان اظهار داشت: اتفاقی که برای علی افتاد، برای اولین بار نبود و بارها از این اتفاق‌ها افتاده است و وزیر بهداشت بهتر است به جای این کارها به دنبال اصلاح وضعیت بیمارستان‌ها، جراحان و پزشکان باشد.

وی خاطرنشان کرد: ما نه یک بیمارستان بلکه با 26 بیمارستان تماس گرفتیم و پرینت تماس‌ها را در اختیار داریم و از مسئولان امنیتی می‌خواهم پرینت تماس ما با این بیمارستان‌ها را بررسی کنند.

* خانم وزیر یک جوان 20 ساله حال من را درک کرد اما شما . . . .

مشتاق‌فر ادامه داد: خدا شاهد است اگر دوستان بسیجی علی نبودند، الآن فرزند من هم زنده نبود. من به خاطر حال بدی که داشتم بسیار به آنها پرخاش کردم اما آنها حتی سرشان را هم بالا نیاوردند تا جواب مرا بدهند و فقط برای آرامش من تلاش می‌کردند. خانم وزیر بهداشت! این جوانان 20 ساله حال مرا فهمیدند اما شمایی که مادر هستید، حال مرا نفهمیدید!

گفتنی است رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز با اشاره به حادثه‌ای که برای طلبه ناهی از منکر رخ داد، گفته بود: 26 بیمارستان تهران بزرگ به نوعی از پذیرش این بیمار اجتناب کردند و امیدواریم آزمون توانمندی‌های اخلاقی پزشکان را شاهد باشیم.

وی در بخش دیگری از سخنانش اظهار داشت: مسئولان رده بالای وزارت بهداشت هنوز پیگیر مسئله هستند که چرا در مراکز پزشکی ما که افتخارشان تربیت نخبه‌های پزشکی است باید این‌گونه کوتاهی شود. باید بیندیشیم و واکاوی کنیم که چگونه افراد را آموزش دهیم که فقط اندوخته علمی تنها نداشته باشند بلکه اندوخته اخلاقی هم همراه باشد که بر اساس آن به بیماران خدمت کنند و دیگر شاهد حوادث این‌چنینی در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی نباشیم.