رضا پیرهادی در گفتوگو با فارس، اظهار داشت: لكنت یك اختلال گفتاری است و یك بیماری روانی و عصبی محسوب نمیشود. هنوز علت اصلی لكنت مشخص نشده است اما برای دستیابی به گفتار روان 140 هزار رویداد عصبی ـ عضلانی در هر ثانیه روی میدهد.
وی افزود: این رویدادها نتیجه نهایی درون دادهایی است كه از مراكز متعدد عصبی مركزی و محیطی به مجموعه دستگاه عضلات حركتی گفتار داده میشود و با توجه به همین مسئله میتوان به پیچیدگی گفتار و از همه مهمتر به پیچیدگی روند درمان لكنت پیبرد كه اگر یك مورد از این رویدادها با مشكل مواجه شود میتواند منجر به لكنت شود.
پیرهادی تصریح كرد: كودكان طی سنین 3 تا 5 سالگی به ناروانی طبیعی گفتار دچار می شوند در این وضعیت كودك مشكل خود آگاهی ندارد و دارای ناروانی طبیعی هنگام صحبت كردن است. برخی كلمات یا بخشی از كلمات را چند بار تكرار میكند یا كمی مكث كرده و صداهایی مثل آم یا آ را زمزمه میكند كه این ناروانی در صورت برخورد صحیح و بی توجهی آگاهانه اطرافیان به طور خود به خود و بدون نیاز به درمان از بین میرود.
این كارشناس گفتار درمانی ادامه داد: معمولاً تشخیص ناروانی طبیعی گفتار از لكنت، امری پیچیده است و تنها توسط گفتاردرمان قابل شناسایی است. در این راستا والدین از اظهار نظر و تصمیم گیری در مورد وضعیت كودك خود اجتناب كنند زیرا در ناروانی طبیعی گفتار بیشتر كودكان از مشكل خود مطلع نیستند.
دبیر انجمن گفتار درمانی ایران افزود: بهتر است والدین با مشاهده این علائم سریعاً كودك را نزد گفتار درمان ببرند تا به صورت غیر مستقیم و اجرای توصیهها و مشاورههای لازم مشكل بر طرف شود.
پیرهادی گفت: والدین این كودكان لازم است توجه كنند كه محتوا و هدف گفتههای كودكان لكنتی برای آنان مهم باشد نه طرز بیان آنان و از هرگونه عكسالعمل یا واكنشی كه منجر به حساسیت كودك به گفتارش شود خودداری كنند و از نگرانی و اضطراب، كمك به كامل كردن جملات كودك، تاكید بر شمرده صحبت كردن و اینكه به كودك بگویند اول فكر كن و بعد حرف بزن خودداری كنند.
وی افزود: والدین باید از گفتن جملاتی مثل زودباش حرفتو بزن، تو چرا اینطوری حرف میزنی، مقایسه كودك با همسالانش و هر گونه تحریكی كه باعث شود كودك متفاوت از دیگران شود، پرهیز كنند.
وی ادامه داد: تشویق و افزایش اعتماد به نفس كودك توسط والدین مهمترین نكته است، همچنین نباید این گونه كودكان را ترساند، تماشای فیلمهای ترسناك توصیه نمیشود و از قرار گرفتن كودك در شرایطی كه استرس و هیجان زیادی دارد، خودداری كنند.
دبیر انجمن گفتار درمانی ایران خاطرنشان كرد: والدین به خاطر داشته باشند كه ناروانی گفتار كودك، به معنای معلول بودن وی نیست. به توانمندیها و استعدادهای او فكر كنند و به تقویت این استعدادها بپردازند.
نظر شما