عدم امنیت غذایی، مواد مخدر و افسردگی معضلات و مشکلات پیچیده و چالش برانگیز اجتماعی بوده و از حوزه های کاری مددکاران اجتماعی و حرفه مددکاری است که به دنبال تاثیر مثبت و تغییر قابل توجه در جامعه هستند. فعالیت مددکاران به صورت کمک به افرادِ متاثر از این شرایط و کار با سازمان های مختلفی که به بهبود اوضاع کمک می کنند، می باشد. آنها با توجه به دانش عمیقشان از مسائل اجتماعی و مجموعه مهارت های حرفه ای گسترده، قادر به انجام این نوع از فعالیت ها هستند.

مددکاران و متخصصین مددکاری در ایجاد و پرورش اصلاحات قابل ملاحظه در زندگی افراد، توانایی لازم را دارند. مددکاران در کنار زمینه های تخصصی که در آن ها فعالیت می کنند، نسبت به سایر موضوعات و وقایع اجتماعی موجود که بر افراد در کشورها و جهان تاثیر می گذارد نیز درک عمیقی دارند. موضوعاتی همچون:

عدم امنیت غذایی: مددکاران اجتماعی قادرند تا به افرادی که استطاعت مالی جهت تهیه غذای مقوی را نداشته، یا دسترسی کافی به غذای خوب در محیط زندگی شان و ابزار لازم جهت تهیه غذای مناسب را ندارند، کمک نمایند.

نگرانی پیرامون سلامتی روانی: ارائه مشاوره، درمان و سایر خدمات برای اشخاصی که از بیماری های روانی همچون اضطراب، افسردگی، اختلال استرس پس از آسیب، و انواع معیّنی از ترس ها ، رنج می برند.

نژادپرستی و بی عدالتی: مددکاران اجتماعی در بالا بردن آگاهی جامعه پیرامون آسیب های نژادپرستی و عدم شکیبایی در جوامع می توانند فعال باشند. همچنین به افرادی که متاثر از این بی عدالتی ها نظیر عدم فرصت شغلی برابر یا اختلاف در پرداخت (حق الزحمه) بین اقشار یا اعضای گروه های قومی خاص هستند، می توانند کمک رسانی کنند.

فقر: مددکاران همچنین می توانند در تهیه غذای مورد نیاز، مسکن، و فرصت های شغلی و دیگر موارد در حفظ زندگی افرادی که زیر خط فقر هستند ، نقش آفرینی کنند.

مددکاران حرفه ای نسبت به تکنیک های ضروری، ابزارها و راهبردهای کمکی برای حل معضلات افراد مبتلا به مشکلات اجتماعی از دانش و اطلاعات لازم در این زمینه برخوردارند. برای مثال مددکار در حوزه سلامت روان ، یک سری آموزش های متفاوت را نسبت به مددکار حوزه عدم امنیت غذایی به کار می برد. مددکاران بر اساس تخصص شان، نیاز است که تحصیلات تکمیلی نظیر کارشناسی ارشد یا گواهی نامه های مختص کار با جمعیت های مختلف من جمله علم پیری شناسی برای کار با قشر سالخورده را دریافت نمایند.

نقش مددکاران اجتماعی عموما شبیه به ادغام مهارت های سخت و مهارت های نرم است. مهارت های سخت اشاره به مواردی دارد که تکنیکی، پیچیده و نیازمند آموزش های خاصی هستند که شامل تکنیک های درمانی ویژه زمان کار با بیماران و یا روش های خاص تحقیق زمان انجام بررسی ها و تجزیه و تحلیل مطالعات می باشد. مهارت های نرم، قابلیت های میان فردی و کارآمدی مددکاران است که شامل نحوه ارتباط و همدردی آن ها زمان اجرای درمان و یا نحوه سازماندهی ، همکاری و بیان خوب هنگام ارائه نتایج مطالعات و تحقیق می باشد.

منابع:
۱) U.S. Bureau of Labor Statistics, Social Workers
۲) United States Department of Agriculture, “Food Security and Nutrition Assistance”
۳) World Health Organization, “Depression”