سلامت نیوز : یك متخصص محیط زیست دریایی با بیان اینكه میزان آلودگی‌های میكروبی در دریای خزر بسیار بالا است، گفت: به افرادی كه برای شنا به دریای خزر می‌روند، توصیه می‌شود كه ترجیحاً در دریای خزر شنا نكنند.

سید‌محمدرضا فاطمی در گفت‌وگو با فارس درباره آلودگی‌هایی كه در دریای خزر و وجود دارد، اظهار داشت: آلودگی دریای خزر چند دسته می‌شود؛ نخستین آلودگی از مناطق شهری و از طریق رودخانه‌های اطراف به دریای خزر وارد می‌شود ضمن اینكه منشأ این آلودگی از فاضلاب انسانی است كه از آن طریق میكروب‌ها وارد دریای خزر می‌شود و آب دریا را آلوده می‌كند.

وی ادامه داد: افرادی كه برای شنا به دریای خزر می‌روند باید حواس خود را جمع كنند و ترجیحاً در دریای خزر شنا نكنند یا در محدوده خارج از ورود رودخانه‌ها به دریا، شنا كنند چرا كه كف رودخانه و حوالی اطراف آن آلوده است و توصیه نمی‌شود كه در آنجا شنا شود.

فاطمی افزود: دسته دومی كه موجب ایجاد آلودگی در دریای خزر می‌شود، كودها و سموم كشاورزی است كه از طریق كوهستان‌ها و زمین‌های كشاورزی اطراف وارد دریای خزر می‌شود كه ورود این مواد غذایی و مُغذّی مانند نیترات و فسفات موجب غنی‌شدن آب دریا می‌شود. باعث شكوفایی پلنگتونی می‌شود و پدیده كشند سرخ یا جزر و مد ایجاد می‌كند كه این پدیده به مرگ ماهی‌ها می‌انجامد.

وی افزود: با آلوده شدن بیشتر دریای خزر پدیده جزر و مد بیشتر می‌شود و مرگ و میر ماهی‌ها نیز افزایش می‌یابد ضمن اینكه این تهدیدی است كه در خلیج‌فارس نیز اتفاق می‌افتد ولی در دریای خزر بیشتر شده است.

این كارشناس منابع آب و محیط دریا بیان كرد: قسمت دوم آلودگی‌های دریای خزر از خود دریای خزر به وجود می‌آید چرا كه استخراج نفت موجب آلودگی این دریا می‌شود اما ما در ایران مشكل آلودگی نفتی را كمتر داریم و بیشتر آلودگی نفتی در دریای خزر از مواد نفتی كه از سمت آذربایجان و آستارا وارد آب‌های ایران می‌شود، موجب آلوده شدن دریای خزر می‌شود.

فاطمی گفت:‌ طبق بررسی‌های انجام شده در مورد رسوب دریای خزر، معلوم شده كه میزان سم "ددت " در این دریا بسیار بالا است؛ سم "ددت " از سمومی است كه كاربرد آن از طرف وزارتخانه‌های بهداشت و كشاورزی ممنوع شده است ولی ‌بررسی‌ها نشان می‌دهد كه آثار این سم یافت شده در رسوبات دریای خزر بسیار تازه است و كشاورزان هنوز از این سم خطرناك استفاده می‌كنند.

وی عنوان كرد: مجموعه این عوامل موجب آلودگی آبزیان خزر و از دست رفتن تدریجی كیفیت و سلامت دریا برای استفاده تفریحی شده است ضمن اینكه با این روند عملاً مصرف ماهی نیز از این دریا كم شده است و خوردن ماهی و شنا كردن در دریای خزر با مشكل روبرو است.

فاطمی تأكید كرد: سازمان محیط زیست نیز در سال‌های گذشته چند پروژه در خصوص آلودگی‌های میكروبی دریای خزر انجام داده است كه نتایج حاكی از آن است كه میزان آلودگی میكروبی در دریای خزر بالا است البته این سازمان یكبار به صورت محدود نتایج را منتشر كرده و هشدار داده كه مردم در مناطق آلوده شنا نكنند.

این كارشناس منابع آب و محیط دریا در پاسخ به این پرسش كه آیا آلودگی ماهی‌های دریای خزر هم به قدر آلودگی ماهی‌های جنوب است، اظهار داشت: مصرف ماهی سفید یا كفال به خاطر گرانی قیمت پایین أمده است و به جز اهالی شمال كشور مردم كمتر ماهی شمال را می‌خورند ولی اگر افراد بدانند كه این ماهی از تالاب انزلی و رودخانه‌های اطراف این دریا می‌آید، خوردن آن ماهی‌ها توصیه نمی‌شود منتها خوردن ماهی دریای خزر مشكلی ندارد.

وی افزود: طبق تحقیقات معلوم شده است كه سموم و مواد حاوی كلر در بدن ماهی‌های دریای خزر وجود دارد ولی به میزان زیاد نیست ضمن اینكه توصیه می‌شود افراد به صورت مرتب از ماهی‌های دریای خزر نخورند و ماهی جنوب را هم وارد رژیم غذایی خود كنند تا حالت انباشتگی سم در بدنشان پیش نیاید.

فاطمی در پاسخ به این پرسش كه آیا در بدن ماهی‌های دریای خزر، سمومی كه در ماهی‌های جنوب هست، وجود دارد؟ گفت: سموم داخل بدن ماهی‌های دریای خزر بیشتر كشاورزی است و این سموم در بدن ماهی‌های جنوب كمتر است ولی این سموم كه شامل كروم و نیكل می‌شوند، تأثیرات منفی در بدن برجا می‌گذارند و بسیار خطرناك هستند.