به گزارش ایسنا، در بررسیهای قبلی نیز نشان داده شد كه كاهش زیاد توده عضلانی در بدن یك فاكتور خطرزا در بروز مقاومت انسولینی است و مقاومت انسولینی نیز یك پیش فاكتور مهم در بروز دیابت نوع دوم محسوب میشود.
پریتی سری كانتان، متخصص ارشد دانشگاه كالیفرنیا در این باره اظهار داشت: پزشكان همواره به بیماران خود توصیه میكنند كه كاهش وزن به تنهایی سلامت متابولیكی بدن را بهبود میبخشد اما در مطالعات ما بر نقش حفظ تناسب اندام و تشكیل بافتهای عضلانی در حد متعادل تاكید شده است.
به گزارش روزنامه اكسپرس، در این مطالعه سری كانتان و دستیاران وی رابطه بین تراكم عضلات اسكلتی را با مقاوت انسولینی و اختلالات متابولیسم قندخون در 13 هزار و 644 داوطلب مورد آزمایش و تجزیه و تحلیل قرار دادند. همه شركت كنندگان بالای 20 سال بودند، هیچ یك از زنان شركت كننده باردار نبودند و تمام داوطلبان بیش از 35 كیلوگرم بودند.
این بررسیها نشان داد كه افزایش توده عضلانی با بهبود حساسیت انسولینی و كاهش خطر بروز وضعیت پیش دیابت ارتباط دارد.
نظر شما