به گزارش فارس دانشمندان دانشگاه آكسفورد دریافتند انسانهایی كه در فواصل دورتر از استوا و در عرضهای جغرافیایی بالا زندگی میكنند دارای مغز بزرگتری نسبت به سایر انسانها هستند كه این دلیلی بر باهوشتر بودن آنها نیست.
انسانهایی كه در فواصل بالاتری از خط استوا زندگی میكنند نیاز به منطقه دید بیشتری در مغز خود دارند و این به علت كمتر بودن میزان روشنایی خورشید در آن نقاط است.
دانشمندان با مطالعه بر روی انسانهایی كه در مناطقی زندگی میكنند كه آسمان آن نقاط خاكستری و ابری است متوجه شدند ساكنان آن مناطق دارای حفره چشم بزرگتری در جمجمه هستند.
محققان 55 جمجمه را از موزههای مختلف در نقاط مختلف جمعآوری كردند كه مربوط به تاریخ 1800 میلادی به بعد بود و این تعداد جمجمه متعلق به 12 نقطه جمعیتی جهان بود. پژوهشگران با مطالعه و بررسی بر روی این جمجمهها دریافتند كه حجم حفرههای بینایی در جمجمه آنها با یكدیگر متفاوت است و این مطلب میتواند بیانگر این موضوع باشد كه اندازه مغز آنها نیز با یكدیگر تفاوت دارد.
سرپرست این تحقیقات در این باره میگوید: هرچه از خط استوا به عرضهای جغرافیایی بالاتر حركت كنیم میزان روشنایی و نور كمتر و كمتر میشود كه این كم شدن نور موجب میشود توانایی مغز در پردازش نور كاهش یابد در نتیجه مغز افراد باید برای پردازش بزرگتر باشد و این نكته دلیل بر بزرگتر بودن مغز این انسانها است كه البته دلیل بر باهوشتر بودن آنها نیست.
نظر شما