پیوندهای پوستی برای درمان قربانیان سوختگی و سایر بیماران بسیار حیاتی است. برای مثال تنها در آمریكا تعداد 6.5 میلیون بیمار با جراحتهای مزمن مانند زخم بستر مواجهند كه سالانه هزینهای بالغ بر 25 میلیون دلار را به اقتصاد درمان آن كشور تحمیل می كند.
به جای استفاده از پوست بدن برای پیوند، دانشمندان دانشكده پزشكی هانوور آلمان در حال كار بر روی پوست مصنوعی هستند. در حالت مطلوب، این پوست باید مورد قبول بدن قرار بگیرد، سلولهای پوستی تعبیه شده در آن با بافت از بین رفته جایگزین شده، در طول زمان با رشد پوست جدید به صورت ایمن تجزیه شود و از قدرت كافی برای تحمل خشونتهایی كه پوست عادی با آنها مواجه میشود، برخوردار باشد.
مواد بررسی شده تاكنون از این قدرت لازم برخوردار نبودهاند. اكنون دانشمندان قصد دارند از تار ابریشمی عنكبوت برای این كار استفاده كنند.
تار عنكبوت یكی از محكمترین مواد طبیعی شناخته شده بوده و در فرهنگ عامه از 2000 سال پیش از ارزش بالقوه پزشكی تارها در مبارزه با عفونت، جلوگیری از خونریزی، درمان زخمها و همچنین به عنوان یك رباط مصنوعی استفاده شده است.
به گفته این محققان، كشش و قدرت خارقالعاده تارهای عنكبوت، عامل مهمی برای كنترل و انتقال آسان بسیاری از پیوندها محسوب میشود. علاوه برآن، برخلاف ابریشم به دست آمده از كرم ابریشم، تار عنكبوت باعث واكنش دفع بدن نمیشود.
محققان برای آزمایش سودمندی تار عنكبوت ابتدا این تارها را با ضربه زدن به غدد تار عنكبوتها گرفته و فیبرها را پیچیدند. آنها سپس بر روی قابهای فلزی شبكههایی از این تارها را بافتند.
این پژوهشگران دریافتند كه سلولهای پوستی انسان بر روی این تارها با استفاده از مواد مغذی، گرما و هوای لازم میتواند رشد كند. آنها توانستند دو سلول اصلی پوست کراتینوسیت و فیبروبلاست را در الگوهای بافت مانند شبیه بشره یا لایه بیرونی پوست و غشاء میانی پوست كه حاوی مویرگها، پایانههای عصبی، غدد عرق، فولیکولهای مو و سازههای دیگر است، كشت كنند.
در حال حاضر جمعآوری میزان زیادی از تار عنكبوت برای استانداردهای صنعتی عملی نیست. اخیرا گروههای پژوهشی زیادی در حال بررسی راههای ساخت تار عنكبوت مصنوعی هستند.
نظر شما