سلامت نیوز : سفیر صلح یوسیف معتقد است اگر نظامی یکپارچه برای فعالیت این سازمان‌های مردم نهاد وجود داشت، آنها می‌توانستند با هم کار کنند و به این ترتیب، تحولی بزرگ در فعالیت های اجتماعی و حمایتی از کودکان به وجود می‌آمد.

به گزارش ایلنا، "مهتاب کرامتی"، در دیدار از یک مرکز شبانه روزی نگهداری از دختران بی سرپرست و نیازمند حمایت، گفت:«حرکت های مثبتی که برای حمایت از کودکان در ایران انجام می شود خیلی امیدوار کننده است به ویژه آنکه بخش قابل توجهی از این فعالیت ها داوطلبانه است و سازمان های غیر دولتی مختلفی در این زمینه فعال هستند و به نوعی یک روحیه و رویکرد جمعی برای حمایت از کودکان در ایران وجود دارد.»

او که در جمع کودکان و نوجوان ساکن موسسه خیریه مهر طه(مرکز شبانه روزی نگهداری از دختران نیازمند حمایت) حضور یافته بود،گفت:« هم اكنون بیشتر نهادهای غیر دولتی حمایت از کودکان در ایران به جای اینکه به هم کمک و با هم کار کنند، موازی و هم راستا با هم فعالیت می کنند در حالی که اگر انرژی و توانشان را روی هم بگذارند خیلی بهتر جلو می روند.»

سفیر صلح یوسیف با بیان اینکه «اصولا جامعه ایران جامعه‌ای است که مردم می‌خواهند کمک کنند»، ادامه داد: «این روحیه و رویکرد به نوعی با زندگی آنها آمیخته شده،در ابعاد مختلف زندگی اجتماعی ایرانیان این روحیه را می بینید اما مهم است که از این سرمایه اجتماعی برای حمایت از کودکان به بهترین شکل ممکن استفاده شود.»

کرامتی نیازهای حمایتی کودکان را در شهرهای بزرگ و کلانشهرها با وضعیتی که کودکان در روستاهای کشور دارند متفاوت دانست و افزود:«در روستاها که ارتباطات خانوادگی نزدیک تر است و جامعه هنوز ساختار سنتی و نیز قومیتی خود را حفظ کرده، کودکان در صورتی که مشکلی برای سرپرستی داشته باشند برای مثال اگر والدینشان را از دست بدهند اغلب فرد یا افراد دیگری از خانواده هستند که از او حمایت می کنند و این مشکل در همان جامعه کوچک روستا رفع می‌شود اما در شهرهای بزرگ و به ویژه کلانشهرها کودکان در معرض آسیب های اجتماعی بیشتری هستند در حالی که در روستاها با شکل دیگری از مشکلات و کمبودها مواجهند.»

به گفته سفیر صلح یونیسف در ایران، مشکل اصلی کودکان در روستاهای کشور مساله آموزش است ، آموزش در دو سطح هم برای کودکان و هم برای والدین آنها که اغلب اطلاعات کمی در مورد چگونگی تغذیه کودکان ، سلامت آنها و موارد مشابه دارند. به همین دلیل بخش عمده فعالیت های یونیسف در روستاها در همین زمینه متمرکز شده است.

فعالیت "روستا مهدها" از تجربه های موفقی است که به اعتقاد کرامتی امکان برخورداری از شرایط آموزشی متفاوتی را برای کودکان روستایی مهیا کرده است:« بچه ها در روستا مهدها بازی می‌کنند، یک وعده غذای گرم می‌خورند و فرصت دارند که برای چند ساعت در روز کودکی کنند و پیش از آنکه وارد دبستان شوند، آموزش ببینند و این فرصتی است که تا پیش از این نداشتند.»

چنانکه کرامتی می گوید، در شهرها و به ویژه کلانشهرهایی مانند تهران مشکلات کودکان به مراتب پیچیده تر است و اینجاست که نهادهای غیر دولتی و انجمن هایی که فعالیت های داوطلبانه انجام می دهند اهمیت بیشتری پیدا می کند.

او در بازدید دو ساعته‌ای که از موسسه شبانه روزی حمایت از دختران مهر طه داشت پرسش های متعددی را درباره شرایط آموزشی، فعالیت های فرهنگی و بهداشتی دختران ساکن این موسسه مطرح کرد و بخش عمده از پرسش های او به زندگی روزمره دختران در این موسسه شبانه روزی اختصاص یافت ، پرسش هایی چون « آنها چطور لباس می پوشند، لباس هایشان را چه کسی برایشان انتخاب می کند چون دختران روی لباس هایشان حساسند؟» ، « بچه ها در هفته چقدر پول تو جیبی می گیرند؟»، « چقدر کتاب می خوانند و چه کتاب هایی مورد علاقه آنهاست؟» ، « چه فیلم هایی را بیشتر دوست دارند؟».

در این نشست دوستانه، "زهره زارع"، مدیرعامل موسسه "مهرطاها" مهمترین مشکل این موسسه را بازسازی نشدن یکی از مراکز نگهداری کودکان در خیابان لارستان تهران دانست و گفت : «با اینکه اقدامات اولیه برای تملک این ساختمان انجام شده و فرد خیری که خریدار این ملک بود در مزایده‌ای که برگزار شده به عنوان برنده معرفی شد و حتی 20 درصد از مبلغ مورد نظر را هم پرداخت کردند اما پس از مدتی اعلام شد که از فروش ساختمانی که در اختیار ماست منصرف شده‌اند. در چنین شرایطی امکان بازسازی و تجهیز مرکز وجود ندارد. متاسفانه یک ماه پیش بخشی از موتورخانه این ساختمان هم به دلیل فرسودگی دچار آتش سوزی شد و همه را نگران کرد به ویژه بچه ها که مدام می گفتند خانه‌مان آتش گرفت.»

او گفت: «یکی از مشکلات مهم ما هنوز این است که اتاق خواب بچه‌ها هنوز شکل سربازخانه‌ای دارد و با همه تلاش هایی که در این زمینه داشتیم هنوز نتوانسته ایم آن فضای گرمی که باید در یک خانه برای بچه ها مهیا باشد را در اتاق خواب هایشان فراهم کنیم در هر زمانی که تصمیم گرفتیم در این زمینه هزینه ای کنیم متاسفانه اتفاقی افتاده و مثلا شهرداری گفته باید خانه را تحویل بدهید و در نتیجه برای نوسازی و تجهیز فضا دست ما بسته است.»

موسسه مهر طه اکنون 49 نفر از دختران را تحت پوشش خود دارد که در فاصله سنی 6 تا 24 سال و در دو خانه مجزا در تهران زندگی می کنند.

این موسسه خیریه از فرزندان دختر فاقد سرپرست (ایتام)،؛ کسانی که عمدتا پدر یا مادر خود را از دست داده اند و فرزندان دختر بدسرپرست یا به عبارتی کسانی که پدر یا مادر آنها به دلایل مختلف فاقد صلاحیت برای نگهداری و حمایت از آنها هستند را حمایت می کند.

همچنین حمایت از خانواده های نیازمند و زنان سرپرست خانوار از دیگر گروه هایی هستند که از سوی این موسسه حمایت می شوند.