سلامت نیوز : از سال 1918 كه «ویكتور فلمینگ»، پنی‌سیلین را به‏طور تصادفی و هنگام بررسی نوعی قارچ كشف كرد، تحول بزرگی در پیشگیری و درمان بیماری‌های عفونی ایجاد شد و امید به زندگی بین انسان‌ها به‏طور قابل‏توجهی افزایش پیدا كرد اما پنی‌سیلین و سایر آنتی‌بیوتیك‌ها تنها روی باكتری‌ها، انگل‌ها و قارچ‌ها موثرند و درمان بیماری‌های ویروسی مثل ایدز، هپاتیت و حتی سرماخوردگی، همواره با مشكل روبه‏رو بوده است. داروهای ضد ویروس تنها روی یك ویروس یا یك خانواده از ویروس‌ها موثرند.

به علاوه ایجاد جهش ژنتیكی در ویروس‌ها سبب مقاومت دارویی در آنها می‌شود. اپیدمی‌های سارس و آنفلوانزای نوع آ (H1N1) در سال‌های اخیر، به دلیل فقدان داروهای ضد ویروس مناسب با اثرگذاری كامل علیه این بیماری‌ها و همچنین الگوی ساده انتقال انسان به انسان در آنها رخ داد.

پژوهشگران دانشگاه‌ ام.‌‏آی‏.تی به تازگی موفق شدند یك داروی ضد ویروس جدید با قدرت تاثیر بالا كشف كنند كه اثری مشابه اثر آنتی‌بیوتیك‌ها روی باكتری‌ها دارد. این دارو از طریق تحریك آپوپتوز یا مرگ برنامه‌ریزی ‏شده سلول آلوده به ویروس، سبب از بین رفتن عفونت می‌شود. این درمان در سلول‌های حیوانی و انسانی در محیط آزمایشگاه، روی 15 ویروس مختلف از جمله سرماخوردگی، آنفلوانزای نوع آ، فلج‌اطفال، تب دانگ و انواع مختلفی از تب‌های خونریزی‌دهنده بررسی شده و موثر بوده است اما از نظر تئوریك می‌تواند روی هر بیماری ویروسی عمل كند.

گفتنی است ویروس‌ها پس از آلوده كردن سلول‌ها با استفاده از امكانات آن، DNA یا RNA خود را كپی‌برداری كرده و علاوه بر آنكه سبب مرگ سلول می‌شوند، خود را تكثیر می‌كنند. مكانیسم دفاعی بدن در مقابل ویروس‌ها، تولید پروتئین‌هایی است كه به RNA دو رشته‌ای ویروس متصل شده و مانع كپی‌برداری آن می‌شود. این روش درمانی بر اساس استفاده از تركیبی از این پروتئین‌هاست كه به‏طور مختصر «دراكو» (DRACOیاdouble-stranded RNA activated caspase oligomerizers) نامیده می‌شود.

 یك انتهای «دراكو» به RNA دو رشته‌ای ویروس متصل می‌شود و انتهای دیگر آن موجب تحریك آپوپتوز و مرگ سلول، پیش از تكثیر ویروس می‌شود. «دراكو» سبب بهبود یك موش آزمایشگاهی مبتلا به آنفلوانزای نوع آ شده ‌است و پژوهشگران امیدوارند با استفاده از این روش، مانع ایجاد اپیدمی‌های گسترده مثل آنفلوانزا شوند، هرچند كه برخی پزشكان در مورد موفقیت عملی آن تردید دارند.

 مرگ تعداد زیادی سلول و آزاد شدن فرآورده‌های سلولی و به هم‌خوردن میزان سرم الكترولیت‌ها در موارد استفاده از این دارو در عفونت‌های ویروسی شدید، ممكن است اثرات بالینی خطرناكی داشته باشد.

برخلاف آنتی‌بیوتیك‌ها احتمال ایجاد مقاومت میكروبی در برابر دارو كه به دلیل استفاده بی‏رویه و نادرست ایجاد می‌شود، در مورد «دراكو» كم است و می‌توان آن را با خیال آسوده‌تر استفاده كرد. این دارو گام مهمی در پیشگیری از بروز اپیدمی‌های ویروسی و درمان جدیدی برای بیماری هپاتیت و ایدز محسوب می‌شود.

 حتی ممكن است به كمك آن و با خوردن چند عدد قرص بتوان از شر سرماخوردگی در زمستان‌ها خلاص شد اما برای اطمینان از نتایج بالینی استفاده از این دارو باید منتظر طی مراحل تحقیقاتی و بررسی گسترده‌ اثرات آن در حیوانات آزمایشگاهی و سپس انسان باشیم.
منبع:روزنامه شرق