در صورتی كه شاهد بروز اتفاقات ناگواری در بیمارستانهایی هستیم كه در یك طرف ماجرا همراه بیمار قرار دارد. شاید نمونه بارز این مشكل را بتوان در ضرب و شتم كادر درمانی توسط همراه بیمار جستوجو كرد.اخباری كه در چند ماه گذشته از ضرب و جرح پرستاران و پرسنل بیمارستانی در اقصی نقاط كشور شنیده شد، گواه این واقعیت است كه حضور همراه بیمار در بیمارستان نه تنها مفید نیست بلكه میتواند آسیب زا نیز باشد.
غضنفر میرزابیگی، رئیس كل نظام پرستاری معتقد است كه حضور همراه بیمار در بیمارستانها تنها مختص ایران است كه این مسئله منجر به مداخله در پروسه درمانی بیماران میشود.
وی كمبود نیروی پرستاری را یكی از دلایل حضور همراه بیمار در بیمارستانها میداند و میگوید: هنوز در بیمارستانهای كشور به ازای هر تخت در 24 ساعت تعداد نیروی پرستاری نیم تا 7 /0 نفر است كه این رقم بسیار پایینی محسوب میشود. هماكنون بین 100 تا 110 هزار نفر پرستار در مراكز بهداشتی و درمانی كشور مشغول هستند كه باید این تعداد تا پایان برنامه پنجم حداقل به 5 /2 برابر برسد.
كمبود نیروی پرستاری اغلب در بیمارستانهای دولتی و دانشگاهی دیده میشود و همین مسئله باعث شده كه حضور همراه بیمار در این قبیل بیمارستانها بیشتر خودنمایی كند. سرپرستار یكی از بیمارستانهای دولتی تهران كه بیشترین مراجعات روزانه بیماران و مصدومان را دارد، نسبت به حضور همراه بیمار در بیمارستان انتقاد كرده و میگوید: حضور این افراد نه تنها تاثیری در وضعیت روحی بیمار ندارد بلكه باعث میشود پرسنل نیز در انجام وظایف خود دچار مشكل شوند.
وی با اشاره به دخالتهای نابجای برخی از همراهان بیماران در امور درمانی، میافزاید: متاسفانه برخی از همراهان كه بیمارشان وضعیت مناسبی ندارد، بیشتر تحت تاثیر احساسات و عواطف روحی قرار میگیرند و همین مسئله باعث میشود با كوچكترین تغییر حالت بیمار، سراغ پرستار بیایند و او را به باد انتقاد بگیرند.
این سرپرستار كه 20 سال سابقه كار دارد، از برخوردهای نامناسب برخی همراهان بیماران خبر میدهد و میگوید: متاسفانه در طول این سالها كه به عنوان پرستار و سرپرستار مشغول خدمت بوده ام، بارها از نزدیك شاهد برخوردهای نامعقول برخی از همراهان بیماران بوده ام. برخوردهای فیزیكی و لفظی با پرسنل بیمارستان و كادر درمانی، یكی از مشكلاتی است كه به دنبال حضور همراه بیمار در بیمارستان شاهد آنها هستیم.
متاسفانه این وضعیت در بیمارستانهای دولتی بیشتر دیده میشود زیرا حجم مراجعات مردم و بیماران به مراكز درمانی دولتی به مراتب بیشتر از بخش خصوصی است. از سوی دیگر، افرادی كه به بیمارستانهای دولتی مراجعه میكنند به لحاظ مالی بیشتر در تنگنا قرار دارند و همین مسئله تاثیر سوء بر رفتار و برخورد با آنها با كادر بیمارستان دارد.
محمد نوروزی، مدیر گروه دانشكده پرستاری و مامایی مشهد معتقد است كه همراهان بیماران بیشتر در بخشهای روانپزشكی، سوختگی، اورژانس و بخشهایی كه بیماران بدحال مانند بیماران قلبی حاد بستری هستند با پرستاران برخورد فیزیكی دارند.
وی با تاكید بر پرهیز از هرگونه واكنشهای خشونت آمیز مشابه اطرافیان بیمار، میگوید: این رفتارها میتواند از بیمار و اطرافیانش به سبب بیماری و فشارهای روحی سر بزند اما ما مدعی هستیم به لحاظ جسمی و روانی سالم و فرد حرفهای هستیم، پس وظیفه ما آرام كردن آنان است.
براساس مواد 608 و 609 قانون مجازات اسلامی به صراحت عنوان شده چنان كه هر كسی اعم از بیمار و بستگان به پرسنل درمانی توهین كنند مشمول 3 تا 6 ماه حبس، شلاق تا 74 ضربه و جزای نقدی میشوند. الفاظ اهانت آمیز و تحقیر كننده و انجام اقدامات عملی كه دلالت بر توهین داشته باشد جزو مصادیق توهین بهشمار میرود.
نظر شما