به گزارش سلامت نیوز به نقل از سینا نیوز البته این در ورزش حرفهای، عادی است و مشکل اصلی خود آسیبدیدگی نیست، مشکل اینجاست که در ایران از بازیکن آسیبدیده مراقبتهای لازم و کافی نمیشود. همه چیز به شانس ورزشکار، بستگی دارد. اگر آسیب نبیند یا آسیب دیدگیاش جدی نباشد که هیچ، وگرنه باید خیلی سختی بکشد تا به شرایط قبلیاش برگردد.
خود من در اثر تمرینات فشرده، زانویم به شدت آسیب دید و هنوز هم مشکلم کاملاً برطرف نشده؛ آسیبی که شاید با تغذیه و مراقبتهای لازم اصلا به وجود نمیآمد.
بعد از این اتفاق برای درمان، خیلی تلاش کردم حتی به کشور قطر رفتم؛ کشوری که تنها 250 هزار نفر جمعیت دارد اما کمیته المپیکش کلینیک بسیار مجهزی دارد. کلینیکی که زیر نظر متخصصان رشتههای مختلف اداره میشود. تخصصهایی مانند بدنسازی، آبدرمانی، طب سوزنی و امکاناتی مثل اتاق عمل، فیزیوتراپی، دندانپزشکی و... همه یکجا آماده هستند. انگارکارخانهای ساختهاند که ورزشکار آسیبدیده واردش میشود و سالم، بیرون میآید.
این امکانات آرزوی هر ورزشکار ایرانی است؛ مکانهایی که جایشان در ایران، واقعا خالیست.
شاید ده برابر امکاناتی که در قطر دیدم هم برای ایران کم باشد؛ اینجا امکاناتی اگر هست، در سطح شهر، پراکنده است و با ترافیک سنگین تهران بعد از رفتن به استخر و... آنچه برایت می ماند، خستگی مفرط است.
تغذیه سالم برای ورزشکار نوعی مراقبت پزشکی است. استراحت کافی و تغذیه مناسب، میتواند مانع آسیبهای جدی شده و باعث پیشرفتهای بیشتر ورزشی شود. هنوز در ایران، بین هزینههای هنگفتی که به ورزش اختصاص میدهند، جایی برای تغذیه وجود ندارد. کمیته ملی المپیک تنها زمان مسابقات، پزشکی را به ما معرفی میکند که با برگزاری سمینارهای آموزشی، تغذیه متناسب با زمان تمرین و مسابقات را آموزش دهد.
تغذیه مناسب، از آسیبدیدگیها پیشگیری میکند و حتی مانع عوارضی میشود که پس از پایان دوره ورزشی یک ورزشکار، به سراغش میآیند. فشاری که ورزشکار به مفاصل خود وارد میکند، بالاخره روزی عوارض خود را نشان میدهد. ورزشکاران سایر کشورها حتی در سنین بالا هم به ورزش ادامه میدهند؛ پس از حالا باید به فکر آینده بود.
ما همیشه این حرفها را مطرح میکنیم، همیشه غر میزنیم، اما هیچ تأثیری نمیبینیم. مطبوعات ما به جای این که ببینند ما چه دردی داریم، بیشتر به مدل موی ورزشکار توجه دارند، درحالی که باید به درد دلهای ما بپردازند. مشکلاتی که به صورت تجربی، احساس، و با گوشت و پوستمان لمس کردهایم را باید بیان کنند. شاید ناهنجاریها و مسائل حاشیهای که کم هم نیستند اغلب ریشه در کمبود امکانات داشته باشند.
نظر شما