سلامت نیوز: دبیر انجمن مغز و اعصاب كودكان ایران با اشاره به این كه شایع‌ترین بیماری مغز و اعصاب در كودكان، تشنج‌ها هستند، اظهار كرد: عفونت‌ها، اختلالات متابولیك، بی‌خوابی و استرس از جمله عواملی هستند كه به بروز حملات تشنجی دامن می‌زنند.

دكتر سید حسین حسن پور در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: طبق آمار بین‌المللی، به طور متوسط حدود 15 درصد افراد در جوامع مختلف، یك بار در طول عمر خود تشنج می‌كنند.

وی تاكید كرد: البته بیشترین آمار تشنج‌ها مربوط به تب و تشنج است كه شیوع 2 تا 4 درصدی در جهان دارد. حدود 0.5 درصد افراد هم دچار تشنج‌های تكرار شونده یا صرع هستند كه از این تعداد نزدیك به 20 درصدشان مقاوم به درمان هستند و نزدیك به 80 درصد آن‌ها به كمك روش‌های موجود درمان می‌شوند.

دكتر حسن پور آگاهی مردم از چگونگی برخورد با این بیماران را حائز اهمیت عنوان و اظهار كرد: تشنج در نظر برخی مردم وحشت زاست و اگر به آن توجه نشود، عوارض خاصی را به دنبال دارد. همچنین اگر حمله تشنجی طولانی شود و بیشتر از نیم ساعت طول بكشد، بر روی سلول‌های مغزی هم اثر مخرب برجای می‌گذارد.

این فوق تخصص مغز و اعصاب، با بیان اینكه خوشبختانه در 80 درصد موارد با استفاده از یك یا دو دارو شانس بهبود برای بیمار وجود دارد، گفت: حمله تشنجی هم می‌تواند به علت تب اتفاق بیفتد و هم ناشی از اختلالات ساختاری مغز و یا اختلالات زمینه‌ای مانند بیماریهای متابولیكی و نورومتابولیكی باشد.

وی اضافه كرد: البته نوع حملات متفاوت است و به دو گروه تشنج‌های عمومی - كه همه بدن را درگیر می‌كند - و تشنج‌های موضعی - كه در آن یك بخشی از بدن شروع به لرزیدن می‌كند - تقسیم می‌شوند.

دكتر حسن پور شایع‌ترین و خوش‌خیم‌ترین تشنج‌ها را تشنج‌های همراه با تب دانست و بیان كرد: در واقع تصور مردم عكس این مورد است و تب را خطرناك می‌دانند اما این گونه نیست.

وی اضافه كرد: علی‌رغم عواملی چون اختلالات ساختاری مغز كه تاكنون برای تشنج تشخیص داده شده‌اند، باز هم 70 درصد تشنج‌ها، علت ناشناخته دارند و بیشتر این بحث مطرح است كه تشنج یك علت ژنتیكی دارد. البته امید است با پیشرفت‌هایی كه در حوزه علم ژنتیك حاصل می‌شود، علت ژنتیكی آن مشخص شود تا بتوان به كمك روش‌های ژنتیكی آن را درمان كرد.

این فوق تخصص مغز و اعصاب، در ادامه به تبیین راهكارهای درمانی این عارضه پرداخت و عنوان كرد: نوع داروهایی كه در كودكان و در بزرگسالان مورد استفاده قرار می‌گیرد تفاوت عمده‌ای با یكدیگر ندارند اما بر حسب سن و عوارض داروها متفاوت هستند. به عنوان مثال برخی از داروها در سنین زیر دو سالگی تجویز نمی‌شوند و یا برخی داروها به علت اثرات خواب آلودگی كه در پی دارند در سنین مدرسه كمتر استفاده می‌شوند.

وی افزود: مهمترین عاملی كه باید در تجویز دارو مورد توجه قرار بگیرد، میزان تاثیرگذاری، كم ضرر بودن، در دسترس بودن و قیمت مناسب داروها برای هر فرد هستند.

دبیر انجمن مغز و اعصاب كودكان ایران، با اشاره به اینكه تشنج یك بیماری طولانی مدت است، گفت: بیمار باید بداند كه یك دارو را باید طولانی مدت استفاده كند، به این علت كه برخی یك دارو را استفاده می‌كنند و پس از مشاهده بهبودی و قطع تشنج‌ها، داروهایشان را كنار می‌گذارند، در حالی كه شایع‌ترین علت صرع، قطع ناگهانی دارو است و حداقل زمانی كه برای درمان صرع در نظر گرفته می‌شود یك تا دو سال است.

وی اضافه كرد: اگر بیمار تا دو سال تشنج نكرد و در معاینه‌اش مشكل خاصی مشاهده نشد دارو را به تدریج كم می‌كنیم. در حدود 70 درصد موارد پس از قطع دارو، تشنج تكرار نمی‌شود ولی در 30 درصد موارد ممكن است بیماری برگردد و تشنج تكرار شونده باشد.

دكتر حسن پور در پایان توصیه كرد: در رابطه با بیمارانی كه مبتلا به صرع هستند به جز درمان دارویی باید به مسائل دیگری نیز توجه كرد. به عنوان مثال افت قند منجر به تشنج بیمار می‌شود و بویژه در نوزادان شایع‌ترین علت تشنج افت قند خون است.

وی افزود: گاهی عفونت، اختلالات متابولیك و كمبود كلسیم عامل تشنج هستند كه در ابتدای امر باید آن‌ها درمان شوند. همین جاست كه اهمیت تشخیص ژن مولد این بیماری و در مراحل بعد ژن درمانی مورد اهمیت است.

حسن پور در پایان تاكید كرد: استرس و بی‌خوابی، فرد را مستعد حملات تشنجی می‌كند.

منبع: ایسنا