سلامت نیوز: تحقیقات جدید پژوهشگران بر روی موش ها حاكی از آن است كه یك زندگی فعال اجتماعی می تواند موجب سوزاندن چربی و كاهش وزن شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل  از ساینس دیلی، دانشمندان دانشگاه ایالتی اوهایو در آمریكا می گویند بین میزان تماس های اجتماعی در محیط زندگی موش و وزن آن ارتباط وجود دارد.
در عصر حاضر چاقی مفرط در جوامع سراسر جهان درحال بدل شدن به یك مشكل عمده بهداشتی و اقتصادی است، اما تحقیقات دانشمندان می تواند راهبردهایی را بر اساس درمانهای متكی بر روابط اجتماعی ارائه دهد .

تحقیقات دانشگاه اوهایو در نشریه سوخت و ساز سلولی منتشرشده است.

به گفته پژوهشگران چربی دو نوع دارد كه شامل چربی سفید كه كار آن ذخیره انرژی است و چربی قهوه ای كه انرژی می سوازند می شود.

درحالی كه همه ما در بدن خود بافت چربی سفید داریم، چربی قهوه ای كه برای كاهش وزن لازم است به سختی شكل می گیرد.

این محققان به سرپرستی پروفسور متیو دورینگ نشان داد تغییرات نسبتا كم در زندگی جسمی و محیط اجتماعی موش ها می تواند مقدار زیادی از چربی سفید را به چربی قهوه ای
تبدیل كند.

گروه موش های آزمایشی - بر خلاف سایر موش هایی كه زندگی ساكنی داشتند - در یك محیط زیستی غنی زندگی می كردند. شمار آنها در هر گروه 15 تا 20 موش در ظرف های بزرگ بود كه در آنها چرخ های ورزشی، تونل، كلبه، اسباب بازی های چوبی و یك هزارتو تعبیه شده بود.

این محیط نه فقط چالش های ذهنی بیشتری در برابر موش ها قرار می داد، بلكه همچنین تماس های اجتماعی میان آنها را بیشتر می كرد.

اگرچه هر دو گروه موش های معمولی و موش های ساكن در محیط غنی از غذای نامحدود و دقیقا همانند برخوردار بودند، تفاوت وزن آنها قابل توجه بود.

این تفاوت در نوع و ساختار چربی ذخیره شده در بدن موش منعكس شد.

دورینگ با ابراز شگفتی از از میزان چربی از دست رفته در موش های ساكن درمحیط غنی گفت: موش ها فقط پس از چند هفته زندگی در محیط غنی، به طور متوسط 50 درصد چربی سفید شكم خود را از دست داده بودند.

علاوه بر این وقتی موش ها با غذای پرچرب تغذیه شدند، موش هایی كه محیط زندگی آنها با چالش همراه بود خیلی كمتر وزن اضافه كردند. دمای بالاتر بدن در این موش ها نشان داد كه سوختن چربی ارزشمند قهوه ای بود كه باعث كاهش وزن شد.

این پژوهشگران سال گذشته نشان داده بودند یك محیط اجتماعی محرك می تواند به بهبود سلامت مغز موش كمك كند. این حاصل تولید ماده ای به نام بی دی ان اف (Brain-Derived Neurotrophic Factor) بود.

آنها اكنون دریافته اند كه این ماده همچنین مسئول شروع فرآیندی است كه چربی سفید را به چربی قهوه ای تبدیل می كند.

با این دانش، محققان می گویند كه باید بتوان تغییراتی در سبك زندگی را توصیه كرد یا به طور مصنوعی روند تبدیل چربی در بدن را فعال كرد.

BDNF  در بدن انسان هم وجود دارد هرچند كه تحقیقات درباره ارتباط میان مغز و چربی بدن هنوز در مراحل اولیه است.

هرچند معالجات دارویی ساده هنوز مشكل آفرین هستند و نمی توانند ارتباط مغز با چربی را هدف بگیرند اما پروفسور دورینگ امیدوار است برای تحریك تولید BDNF  از جراحی خفیف استفاده كند.

با وجود انجام این آزمایش ها به روی موش، این یافته ها شناختی نسبت به ارتباط میان تنهایی و ناخوشی در انسان ها فراهم می كند، ارتباطی كه به طور بالقوه افزایش اپیدمی چاقی
مفرط با ظهور رسانه های اینترنتی و شبكه های اجتماعی به جای تماس های زنده و رو در رو را مرتبط می كند.

این تحقیقات پررنگ كننده این واقعیت است كه تماس اجتماعی می تواند یك چالش باشد و حفظ شبكه ای از دوستان می تواند با فشار روحی همراه باشد.

این فشار برای بدن مفید است و باعث تولید  BDNF  و تبدیل چربی سفید به قهوه ای و مانع انباشت آن و چاقی می شود.

دورینگ امیدوار است كه تحقیقاتش به آشنایی با تاثیر روانشناسی اجتماعی بر سلامتی در آینده كمك كند.