همچنین باید دانست که اگر کودکان به صورت مداوم پای تلویزیون بنشینند این موضوع می تواند بر روابط میان فرزندان و والدین نیز تاثیر منفی گذارد. روانشناسان میگویند در حالی كه خواندن كتاب ارتباط بین كودك با والدینش را بیشتر میكند اما در عوض تماشای تلویزیون تأثیر عكس دارد و این رابطه را كاهش میدهد.دكتر امی ناتانسان واریك راسموسن از دانشگاه دولتی اوهایو، واكنشهای والدین و تعاملات بین مادر وكودك را در 37 مادر و فرزند كه با هم كتاب میخواندند، بازی میكردند یا به تماشای تلویزیون میپرداختند، مورد ارزیابی و مقایسه قرار داد.
مادران شركت كننده در این مطالعه به طور متوسط در ابتدای 30 سالگی ازدواج كرده بودند، مدرك تحصیلی لیسانس داشتند و بعضی از آنها نیز شاغل نبودند، كودكان تحت مطالعه نیز بین 16 ماهه تا 6 ساله بودند. این بررسیها نشان داد در حالی كه كتاب خواندن ارتباط بین مادر و فرزند را فعالتر و قوی میكند، لغات بیشتری را به كودك میآموزد و دانش واژگان و دستور زبان او را افزایش میدهد اما در مقابل تماشای تلویزیون واكنشهای مثبت كودك را نسبت به مادرش كاهش میدهد. بازی كردن نیز مثل كتاب خواندن تأثیر مثبتی در تقویت رابطه مادر و فرزندی دارد.
محققان آمریکایی همچنین میگویند: برای کودکان نه فقط تصاویری که بزرگسالان تصور میکنند وحشتناک است، بلکه بسیاری از تصاویر تلویزیون ترسناک و زیانآور است.بر اساس مطالعات اخیری که انجام شده و در مجله طب کودک به چاپ رسیده است، عادت به تماشای تلویزیون در کودکان سه تا پنج ساله بر روی خواب آنها تاثیر میگذارد.به گفته محققان ممکن است شخصیتی در فیلم یا کارتون بیآزار و مهربان باشد، اما اگر ظاهرش عجیب و غریب باشد، مثلا قد بسیار بلند داشته باشد، میتواند برای کودکان وحشتناک باشد. در کل میتوان گفت هر تصویر غیرمتعارف میتواند برای کودکان قبل از سن مدرسه ترسآور باشد. حتی تماشای بازیهای ویدئویی که بزرگترها انجام میدهند، برای کودکان قبل از سن مدرسه مناسب نیست.
محققان توصیه میکنند: اگر کودک بعد از دیدن صحنهای از فیلم دچار ترس شد، بدون اینکه برایش توضیح دهید که آن تصاویر تخیلی و غیر واقعی است، فقط کودک را در آغوش بگیرید تا حمایت والدین را احساس کند.همچنین تا قبل از سن شش سالگی تشخیص واقعیت از خیال و فضای غیرواقعی برای کودکان بسیار مشکل است، پس بهتر است آنها مطمئن شوند که تحت حمایت والدینشان قرار میگیرند.
البته این آسیب های منفی و متعدد برنامه های تلویزیون بر کودکان در حالی است که چندی پیش كارشناسان دپارتمان امور خانواده انگلستان در پژوهشهای خود به این نتیجه دست یافتند كه یك سوم كودكان ترجیح میدهند وقت خود را مقابل تلویزیون بگذرانند.كاترین پرسیك یكی از این كارشناسان در اینباره به رسانههای رسمی انگلستان خاطرنشان كرد: در این تحقیق كه در سراسر این كشور صورت گرفت، كارشناسان به این نكته دست یافتند كه یك سوم كودكان هرگز از درخت بالا نرفته، یك چهارم هرگز در دشتها و صحراها ندویدهاند و تقریبا نیمی از كودكان شش تا 15 ساله هم هرگز بازی عموزنجیرباف را تجربه نكردهاند.
همچنین مشخص شد كه یك سوم كودكان انگلیسی ترجیح میدهند به جای فعالیتهای پرتحرك اوقات خود را مقابل تلویزیون، بازیهای رایانهای و در اتاق خواب بگذرانند.این كارشناس دپارتمان امور خانواده انگلستان در ادامه به روزنامه دیلیمیل خاطرنشان كرد: كودكان نسل جدید این كشور به دلیل اتلاف وقت خود در محیطهای بسته تجربه فعالیتهای گروهی را ندارند و این احتمال وجود دارد كه در بزرگسالی به انواع بیماریهای جسمی و روانی مبتلا شوند. این كارشناس درادامه افزود: بازی در فضای آزاد، گلآلوده شدن، بالا رفتن از درخت و بازیهای گروهی برای یافتن راههایی در زندگی روزمره كمك فراوانی به كودكان میكند. كودكان به صورت بالقوه علاقه خاصی به فعالیت بدنی و جسمانی دارند، اما متاسفانه نوع و شیوه زندگی امروزه جوامع بشری این انگیزه بالقوه را با خود دفن كرده است.بر اساس گزارش كارشناسان رسیدگی به امور كودكان هنگامیكه یك كودك از درخت یا تپه بالا میرود میآموزد كه چگونه با سختیهای زندگی مقابله كند و در زندگی مقاوم باشد.
منبع: روزنامه رسالت
نظر شما