سلامت نیوز: یک فوق‌تخصص نوزادان گفت: علاقه نوزاد به مکیدن انگشتان دست خود وجود مایع آمنیوتیک روی آن است که تداعیگر زمانی است که جنین در رحم مادر، بوده است.

یدالله زاهدپاشا، در گفت‌وگو با فارس یکی از علل علاقه نوزاد به مکیدن انگشتان دست‌ خود را وجود مایع آمنیوتیک روی آن دانست و گفت: تمایل نوزاد به بوی مایع آمنیوتیک، بیانگر زمانی است که جنین در رحم این مایع را بلعیده و با آن خاطره دارد.

وی افزود: با شستن دست نوزاد قبل از سینه‌خیز اولیه بعد از زایمان، مکیدن دست‌ها به شکل قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد، به نظر می‌رسد که سینه مادر به سبب وجود مایع آمنیوتیک، نوزاد را به سمت خود می‌کشاند؛ این مایع حاوی موادی است که مشابه بعضی از ترشحات سینه مادر بوده ولی شیر نیست و اگر مادر سینه سمت راست خود را با صابون بشوید، نوزاد به سمت سینه چپ می‌رود.

این فوق تخصص نوزادان در مورد حرکت نوزاد به سمت سینه مادر اضافه کرد: در 45 دقیقه اول زندگی، چشم‌های نوزاد کاملاً باز بوده و نوزاد بیدار و در حالت هوشیاری کامل است، اگر در این دقایق نوزاد را روی شکم مادر قرار دهیم، توانایی‌های فراوانی، او را قادر به حرکت به سوی سینه مادر می‌کند همچنین حس چشایی، بویایی و بینایی به نوزاد کمک می‌کنند تا جهت‌یابی مناسبی به سمت سینه مادر داشته باشد و نوزاد انسان مانند نوزاد سایر پستانداران می‌تواند و می‌داند که چطور سینه مادر را پیدا کند.

وی تصریح کرد: نتایج یک مطالعه در سوئد نشان داده است که نوزادان متولدشده از طریق زایمان طبیعی که خشک شده و روی سینه مادر قرار گرفته‌اند سپس با یک پتو پوشانده می‌شوند، درجه حرارت بدن خود را همانند نوزادی که زیر دستگاه گرم‌کننده قرار داده شده است، حفظ می‌کنند.
 
وی اضافه کرد: همچنین نوزادانی که 90 دقیقه پس از تولد با مادر تماس پوستی دارند، در مقایسه با نوزادانی که خشک شده، در حوله پیچیده شده یا در گهواره قرار می‌گیرند، ابداً گریه‌های شدید نمی‌کنند؛ تماس پوستی مادر و نوزاد در ساعت اولیه تولد سبب کمک به حفظ زندگی نوزاد، کاهش گریه، افزایش گرم شدن و تطابق او با محیط می‌‌شود.

زاهدپاشا ادامه داد: مادر علاقه شدیدی به چشمان باز نوزادش دارد و وقتی با نوزاد در ساعت اول زندگی تنها گذاشته شود، 85 درصد آنچه که از نوزادش توصیف خواهد کرد، در مورد چشمانش است، ساعات اول تولد و روزهای نخست زندگی دوره حساسی برای مادر است چرا که وی مدت کوتاهی پس از زایمان امیدوار است که نوزادش او را نگاه کند؛ نوزاد قادر است در ساعات اول تولد به مدت طولانی کاملاً آرام باشد و با مادر ارتباط برقرار کند که این صحنه زیبا در ساعت‌های اولیه تولد، نشان دهنده علاقه مادر به چشمان کودک و قدرت نوزاد برای تماس چشم در چشم است.

عضو مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان با اشاره به تماس اولیه نوزاد با مادر برای خوردن شیر در ساعات اول زندگی، تأکید کرد: در نخستین تماس نوزاد برای شیر خوردن از سینه مادر، مادر تصمیم می‌گیرد تا نوزاد را 100 دقیقه طولانی‌تر از مادری که تماسی با نوزادش نداشته است در آغوش نگه دارد؛ این مسئله به دلیل ترشح هورمون عشق یا اکسی توسین است، با تولید اکسی توسین، گیرنده‌های متعدد این هورمون در مغز فراهم می‌شود؛ افزایش اکسی توسین در مغز مادر منجر به خواب آرام، افزایش آستانه تحمل درد و افزایش احساس عشق و علاقه به نوزاد می‌شود.