اگر به قسمتهای گذشته نظری افكنیم، میبینیم كه گاه در برهههای خاصی از زندگی فرصتهای طلایی از نقطهنظر تغذیهای وجود دارد كه با كمی دقت و توجه ویژه به نكاتی خاص ولی بسیار ساده میتوان فواید بینظیری را در آینده نصیب خود كرد كه همچون یك سرمایهگذاری به موقع، متضمن دسترسی به سودی كلان در آینده خواهد بود. این مساله در اكثر مواقع همچون سرمایهگذاری مالی امكان تكرار هم ندارد و در طول عمر هركس تنها یكبار امكانپذیر است. چرا كه گذر از هر مرحله سنی تنها یكبار اتفاق میافتد و بازگشت به آن و جبران مافات، غیرممكن است. به عنوان مثال، در دوران بارداری دیدیم كه چطور میتوان با تامین مایحتاج غذایی جنین با استفاده صحیح از دانستههای تغذیهای و عمل به آنها، سلامت جسم و روان كودك را تضمین كنیم و مسلم است كه این فرصت طلایی در زندگی فقط و فقط یكبار نصیب هر فرد میشود. یا در قسمتی دیگر دیدیم كه مادر شیرده میتواند بعد از زایمان در جهت اصلاح وزن خود از فرصت طلایی به دست آمده بهترین استفاده را كند و با رعایت یك سری نكات تغذیهای، هم در تامین مواد مغذی نوزاد خود موفق باشد و هم سلامت خود را در آینده تضمین كند. به هرحال در این قسمت میخواهیم به یك فرصت بینظیر دیگر كه پیش پای والدین عزیز قرار دارد، بپردازیم و آن اصلاح منوی غذایی مورد استفاده در خانواده با الگوبرداری از غذای كودك سه ساله است.
آنچه كه در سال سوم زندگی بیش از هر چیز دیگر در نحوه تغذیه طفل نوپا نمود پیدا میكند، همسانی تمایلات تغذیهای كودك با عادات غذایی دیگر اعضای خانواده است. كودك از این پس به صورتی كاملا وابسته به عادات غذایی موجود در خانواده و منوی غذایی كه از سوی والدین یا اطرافیان در اختیار وی قرار داده میشود، به مرور همان مواد غذایی را مورد استفاده قرار میدهد كه دیگران در طول روز مصرف میكنند و به این ترتیب، ذایقه او شكل میگیرد. یكی از بزرگترین مسایلی كه در تغذیه صحیح كودكان، گریبانگیر والدین گرامی است، متفاوت بودن غذای توصیهشده برای كودكان با آن چیزی است كه روزانه در منزل، طبخ و میل میشود.
اساس تغذیه كودك در تمامی منابع مكتوب موجود تغذیهای یا توصیههایی كه والدین از زبان پزشك یا مشاوران تغذیه میشنوند بر مبنای استفاده از مواد غذایی گوناگون به شكل آبپز شده و بدون استفاده از افزودنیهای مضری همچون شكر یا نمك به مقدار زیاد است. این غذاها سرشار از سبزیجات گوناگون، غلات، حبوبات وگوشت كمچرب هستند و خودداری از سرخ كردن مواد غذایی مورد استفاده در غذای كودك از اهم نكاتی است كه والدین با آن روبهرو هستند. عدم مصرف فستفود، مخصوصا انواع سوسیس، كالباس و هلههولههای بیخاصیت و بلكه خطرناكی مانند بیسكویت، پفك و چیپس از دیگر توصیههای تغذیهای در این دوران است.
اما والدین عزیز باید توجه كنند كه این دستورات تغذیهای فقط برای چند سال اول زندگی نیست. ممكن است اولین دلیلی كه به ذهن مادران گرامی برای استفاده از چنین توصیههای غذایی در سنین پایین خطور كند، عدم تكامل دستگاه گوارشی خردسالان و ناتوانی آنها در هضم و جذب غذاهای چرب و پرادویه باشد و به همین دلیل آنها روال كار خود را بر این اساس استوار میكنند كه بعد از دوسالگی، كمكم ذایقه كودك را با همان غذای معمول خانواده (همچون قرمهسبزی با یك بند انگشت روغن روی آن در حالیكه سبزی موجود از فرط سرخ كردن به قیر میماند) آشنا كنند و خلاص. اما دلیل اصلی استفاده از منوی غذایی سالم و احتراز از مصرف غذاهای فوقالذكر برای خردسالان، نرسیدن مواد غذایی و عناصر تغذیهای لازم در سنین رشد به بدن كودكمان در اثر تطمیع اشتهای آنها با اینگونه مواد غذایی و سرباززدن طفل از صرف غذای اصلی و مناسب سنشان است. از طرف دیگر، ابتلا به بیماریهای متعددی همچون انواع سرطان یا بیماریهای قلب و عروق، نتیجه كجروی ذایقه كودك و عادت به اینگونه اغذیه نامناسب است.
بنابراین، بیاییم به جای اینكه از سال سوم زندگی، ذایقه كودك خود را با غذای موجود خراب كنیم، منوی غذایی خود را اصلاح كنیم. به عبارت دیگر میتوان از اهرم نگرانی حاصل از تغذیه سالم كودك خود كه ما را مجبور میكند غذایی را به صورت مجزا و متفاوت با غذای نامناسبی كه روزانه برای سایر اعضای خانواده طبخ میشود، استفاده كنیم، غذای روزمره خود را نیز با همان دستورالعملهای ساده و مفید آماده سازیم. این مطلب را هفته آینده پی میگیریم.
منبع: روزنامه شرق
نظر شما