به گزارش سلامت نیوز به نقل از آریا ، در این پژوهش عنوان شده است: پدیده بیابانزایی در كشورهای در حال توسعه از شدت بالایی برخوردار است. بیابان زایی تحت تاثیر دو دسته عوامل محیطی و انسانی قراردارد که در بین عوامل محیطی، عامل اقلیمی و در بین عوامل انسانی، بهرهبرداری بیش از حد از سفرههای آب زیرزمینی و در نتیجه افت سطح سفره و یا شور شدن آبهای زیرزمینی، و همچنین آلودگی آبهای زیرزمینی از طریق پسابهای صنعتی، شهری و کشاورزی از مهمترین عوامل بیابانزا محسوب میشوند.
بر اساس پژوهش محققان جهاد دانشگاهی استان یزد، وضعیت بیابان زایی در شهرستان بهاباد از دیدگاه اقلیم، منابع آب، پوشش گیاهی، كاربری اراضی و توسعه شهری و صنعتی در حالت بحرانی قرار دارد.
در این مقاله كه با عنوان بررسی و تعیین نوع و شدت بیابانزایی و با استفاده از مدل IMDPA در منطقه بهاباد تهیه شده است، مشخص شد؛ تجدید حیات پوشش گیاهی در منطقه بسیار مشکل بوده و در پارهای از مناطق نیز تجدید پوشش گیاهی با هزینه بسیار زیاد امکان پذیر است.
بررسیها در این مقاله كه توسط احمد افروزیان و علی باقری عضو هیات علمی و كارشناس پژوهشی جهاددانشگاهی استان یزد تهیه شده است، نشان میدهد؛ بیش از 25 درصد، دام مازاد در منطقه وجود داشته و قطع بوتهها و درختچهها در منطقه برای مصارف مختلف زیاد میباشد و گونههای مهاجم بیش از 20 درصد ترکیب گیاهی را تشکیل میدهند.
در این پژوهش عنوان شده است؛ به طور کلی با توجه به بررسیهای انجام شده بر اساس مدل IMDPA كه در قالب بررسی نه معیار و 36 شاخص صورت گرفته است، 6/83 درصد از کل منطقه در کلاس شدت متوسط بیابانزایی و مابقی اراضی به وسعت 4/16 درصد از کل منطقه در کلاس شدت کم بیابانزایی قرار گرفته است.
گفتنی است؛ این مقاله در دومین همایش ملی «مقابله با بیابانزایی و توسعه پایدار تالابهای كویری ایران» در تاریخ 24 الی 25 شهریورماه جاری ارائه شده است.
نظر شما