رئیس موسسه علمی تحقیقاتی دانش تندرستی تاکید کرد:« پزشکی روان تنی را برخی تخصصی برای درمان بیماریهای روان تنی میدانند ولی به هر حال عوامل روانشناختی در شکل گیری و سیر ناخوشی و درمان همه بیماری ها به نوعی نقش تعیین کننده دارند و به همین جهت می توان گفت پزشکی روان تنی، رویکردی به همه بیماری ها است.»

پزشکی روان تنی، رویکردی به همه بیماری ها است
رئیس موسسه علمی تحقیقاتی دانش تندرستی تاکید کرد:« پزشکی روان تنی را برخی تخصصی برای درمان بیماریهای روان تنی میدانند ولی به هر حال عوامل روانشناختی در شکل گیری و سیر ناخوشی و درمان همه  بیماری ها  به نوعی نقش تعیین کننده  دارند و به همین جهت می توان گفت پزشکی روان تنی، رویکردی به همه بیماری ها است.»
دکتر فرزاد گلی  در گفت و گو با خبرنگار سلامت نیوز گفت:«از دو جهت می توان به رشته پزشکی روان تنی نگاه کرد. یک رویکرد این است که عوامل روانشناختی در شکل گیری و سیر بسیاری از بیماری ها که تحت عنوان بیماری روان تنی شناخته می شوند و طی 20 سال اخیر روند رو به رشدی داشته است نقش تعیین کننده ای دارند البته این به این معنی نیست که علل جسمی در شکل گیری این بیماری ها نقشی ندارند بلکه به این معنی است که عامل روانی یک عامل اصلی در شکل گیری و پیشرفت این بیماری ها است.»
وی ادامه داد:«بیماری های قلبی و عروقی کرونر جزء اولین بیماری هایی است که در طبقه بندی روان تنی  و وابسته به سنخ شخصیتیA قرار می گیرد. همچنین می توان از بیماری هایی مثل بسیاری از سرطان ها، آسم و بیماری های خودایمنی نام برد. اما برخی  صاحبنظران  پا فراتر از این گذاشته می گویند نمی توان گفت هیچ بیماری، روان تنی نیست چرا که عوامل روانشناختی در شکل گیری ویا سیر ویا درمان این بیماری ها نقش دارد.»
این عضو هیئت علمی دانشگاه انرژی پزشکی کالیفرنیای آمریکا افزود:«بنابراین باید گفت پزشکی روان تنی نه فقط برای بیماری های روان تنی- مثل چشم پزشکی که مختص بیماریهای چشم است- به کار گرفته نمی شود بلکه پزشکی روان تنی رویکردی به سلامت و همه بیماری ها است.»
وی ادامه داد:«به عنوان مثال فردی که در یک تصادف دچار شکستگی پا شده است به نظر می رسد این یک مساله کاملا فیزیکی است و اگر فرض کنیم خود فرد هم در این اتفاق هیچ نقشی نداشته است و عدم توجه به محیط پیرامون به دلیل وضعیت عصبی وی در این نیز دخیل نبوده است (چرا که در اکثر تصادفات این عوامل نقش دارند) و همچنین فرض کنیم این تصادف به دلیل اختلال توجه و استرس نبوده است و خود فرد و عوامل روانشناختی هیچ نقشی در بروز این حادثه نداشته اند و بنابراین این بیماری وی به طور متعارف روان تنی نامیده نمی شود اما بعد از تصادف عوامل روانی نقش مهمی در بهبود فرد دارند.»
پژوهشگر گروه روان تنی دانشگاه فرایبورگ آلمان افزود:«تحقیقات زیادی نشان داده است فرایند ترمیم بافتی به خلق و خوی و روحیه فرد وابسته است و هرچه فرد با نشاط تر بوده و خلق بالاتری داشته باشد فرایند ترمیم سریع تر در وی انجام می گیرد که در اصطلاح روان عصب ایمنیک گویند واین سیستم یکپارچه به نحوی عمل می کند که می تواند ترمیم را بهتر و سریع تر و یا بدتر کرده و اگر فردی که دچار تصادف شده است روحیه خوبی داشته باشد و به دستور پزشک خود فیزیوتراپی را انجام دهد و ورزش و تحرک کافی داشته باشد مانع از تحلیل رفتن عضلات خود می شود اما این حالت در افرادی که خلق پایین دارند برعکس است .»
وی خاطرنشان کرد:«بنابراین می توان تشخیص داد که حتی در مشکلی مانند شکستگی پا اگر رویکرد روان تنی به آن داشته باشیم از آسیب های بعدی که ممکن است فرد را تهدید کند پیشگیری می کنیم و باید گفت پزشکی روان تنی رویکردی به همه بیماری ها است و نقش آن در برخی از بیماری ها پر رنگ تر بوده و با انجام روانکاوی، موسیقی درمانی، تغییر سبک زندگی، هیپنوتراپی، رفتار درمانی، گفتار درمانی و تغییر سبک زندگی (که جزء برنامه بالینی پزشکی روان تنی هستند) سیستم ایمنی فرد تقویت شده و کیفیت زندگی وی روند رو به رشدی خواهد داشت.»




برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha