به گزارش سلامت نیوز به نقل از آی ویکی، عوارض زیادی وجود دارد که استفاده کننده از لنزهای تماسی ممکن است با آن مواجه شود، چه به طور مستقیم ایجاد شود و چه با استفاده از لنز تماسی تشدید شود. مکانیسم هایی که توسط لنزهای تماسی باعث ایجاد تغییرات می شوند عبارتند از: ضربه، کاهش اکسیژن رسانی قرنیه، کاهش روانکاری قرنیه و ملتحمه، تحریک پاسخ های آلرژیک و التهابی و عفونت.
علائم
- کاهش درد: همه بیماران مزمنی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند ممکن است دچار هیپوستزی شوند.
- کاهش حدت بینایی
- پرخونی ملتحمه
- عدم تحمل لنز تماسی
عوارض اصلی لنز های تماسی
اپیتلیال زدایی قرنیه
لنزهای تماسی فیزیولوژی و مورفولوژی اپیتلیوم را تغییر می دهند و می توانند بر یکپارچگی قرنیه تأثیر بگذارند. علائم عبارتند از: کراتوپاتی اپیتلیال نقطه‌گذاری، خراشیدگی اپیتلیال، ردهای جسم خارجی، دلن، میکروکیست‌ها، واکوئل‌ها، توپ‌های موسین، چادری. وجود نقایص اپیتلیال باید به دقت بررسی شود و ممکن است نیاز به قطع موقت استفاده از لنزهای تماسی و همچنین درمان پیشگیرانه آنتی بیوتیکی، نصب مجدد لنزها و آموزش بیمار داشته باشد.
ادم قرنیه
این ممکن است ناشی از شرایط هیپوکسیک حاد یا مزمن قرنیه، مواد لنزهای تماسی و لنزهای تماسی باشد که به اندازه کافی گذاشته نشده اند. برای درمان این عارضه باید یک ماده لنز با نفوذپذیری اکسیژن بالاتر انتخاب شود، زمان استفاده از لنز تماسی کاهش یابد و از تناسب بهینه لنز اطمینان حاصل شود.
اعوجاج قرنیه
تغییر انحنای قرنیه که از اثر قالب گیری ناشی از گذاشتن لنزهای تماسی ایجاد می شود. درمان شامل اطمینان از عدم وجود آستیگماتیسم نامنظم، گذاشتن مجدد لنزهای تماسی و تغییر در مواد لنز است.
بیشتر بدانید: خطرات استفاده از لنزهای اجاره ای در آرایشگاه ها
هیپوستزی
تمام لنزهای تماسی حساسیت قرنیه را کاهش می دهند. اگرچه مکانیسم دقیق هیپوستزی قرنیه هنوز نامشخص است، مکانیسم ممکن شامل موارد زیر است:
- حساس شدن به ترومای مکانیکی ناشی از لنزهای تماسی
- تغییرات متابولیک قرنیه که بر اعصاب قرنیه تأثیر می گذارد.
نفوذهای استریل
انفیلترات استریل نشان دهنده یک واکنش ایمونولوژیک است و یک معضل تشخیصی در کراتیت اولیه است. آنها ممکن است ناشی از سایش لنزهای تماسی، اندوتوکسین های ایجاد شده توسط باکتری ها یا ترکیبی از این دو باشند. درمان معمولا شامل پوشش آنتی بیوتیکی پیشگیرانه و سپس استفاده از قطره های استروئیدی موضعی است. انفیلترات ها معمولاً محیطی هستند و اغلب حاوی نقص پوششی پوششی نیستند. برای اطمینان از تشخیص دقیق و زودهنگام کراتیت میکروبی و نظارت بر بهبود، مراقبت های پیگیری نزدیک، به ویژه در مراحل اولیه درمان، باید ارائه شود.
نئوواسکولاریزاسیون
در پاسخ به همان عوامل تحریک کننده ایجاد می شود که باعث ایجاد نئوواسکولاریزاسیون در استفاده کنندگان از لنزهای غیر تماسی می شود، از جمله هیپوکسی قرنیه و التهاب. برای بیماران با استفاده مزمن، نئوواسکولاریزاسیون ممکن است نشان دهنده کمبود سلول های بنیادی لیمبال باشد. درمان شامل حذف محرک های تحریک کننده و بسته به شدت، پالس کورتیکواستروئیدهای موضعی برای کمک به پسرفت عروق است.
بیشتر بدانید: هشدارهای یک چشم‌پزشک درباره استفاده از لنزهای زیبایی و کاشت مژه
کراتیت میکروبی
این یکی از جدی ترین عوارض بالقوه استفاده از لنز تماسی است. استفاده از لنزهای تماسی یک عامل خطر اولیه برای ایجاد کراتیت میکروبی است و این خطر بسته به نوع لنز، دفعات استفاده و بهداشت لنزهای تماسی متفاوت است.
اتیولوژی
استفاده در طول شب یک عامل خطر اصلی است، همانطور که بهداشت نامناسب با پوشیدن طولانی مدت و عدم استفاده از محلول های تمیز کننده مناسب است. ارگانیسم های مسئول عبارتند از سودوموناس آئروژینوزا، استافیلوکوک، استرپتوکوک و سراتیا. یکی دیگر از عوامل بیماری زا که ارتباط نزدیکی با استفاده از لنزهای تماسی دارد، Acanthamoeba است . 88 درصد از بیماران مبتلا به کراتیت آکانتاموبا (AK) از لنزهای تماسی استفاده می کردند. AK ممکن است از طریق کشت، اسمیر، بیوپسی یا میکروسکوپ کانفوکال تشخیص داده شود.
درمان عوارض استفاده از لنزهای تماسی
درمان کراتیت میکروبی نیاز به پوشش آنتی بیوتیکی فوری و مکرر با عوامل حساس به میکروارگانیسم های مهاجم دارد. استفاده از لنز تماسی باید فورا متوقف شود. درمان بر اساس شدت زخم قرنیه و اینکه به نظر می رسد بینایی را تهدید می کند یا خیر است. زخم های تهدید کننده بینایی معمولاً شامل وجود هر یک از ویژگی های زیر است:
- نفوذ قرنیه بیش از 2 میلی متر در اندازه
- نفوذ قرنیه کمتر از 3 میلی متر از محور بینایی
- بدتر شدن دوره بالینی پس از 48 ساعت درمان
زخم قرنیه که بینایی را تهدید نمی کند به طور تجربی با داروهای فلوروکینولون درمان می شود. کشت قرنیه تهدید کننده بینایی و رنگ آمیزی گرم باید انجام شود و آنتی بیوتیک های طیف گسترده و سیکلوپلژیک باید در زمانی که نتایج کشت و حساسیت در انتظار است شروع شود. درمان باید بر اساس نتایج آزمایشگاهی و پاسخ به درمان اولیه در صورت مناسب اصلاح شود. به طور سنتی، ونکومایسین و آمینوگلیکوزیدهای غنی شده (معمولا توبرامایسین) هر ساعت تجویز می شوند.
با بهبود بهبود زخم، کاهش اندازه نفوذ و بهبود پاسخ التهابی، عوامل ضد میکروبی کاهش می یابد. قطره های استروئیدی ممکن است در مواردی که کشت باکتری ها را نشان می دهد در نظر گرفته شود (نوکاردیا، قارچ و Acanthameoba در برابر استروئیدها قابل قبول نیستند) و بعد از 48 ساعت درمان تهاجمی ضد باکتریایی در اندازه نفوذ و اپیتلیال شدن بهبود می یابد. کارآزمایی SCUT بهبود در حدت بینایی در بیماران مبتلا به زخم غیر نوکاردیا را نشان داد.
درمان کراتیت آکانتامبا شامل یک رژیم چند دارویی از داروهای ضد آمیبی است که شامل پلی هگزامتیلن بیگوانید، پروپامیدین ایزتیونات و نئومایسین است.
بیشتر بدانید: استفاده زیاد از لنزهای تاریخ گذشته به قرنیه آسیب می‌رساند
بدون تجویز پزشک لنز های تماسی خطرناک هستند
رئیس هیئت مدیره انجمن چشم پزشکی ایران، نسبت به عوارض کوری و عفونتهای مقاوم در اثر استفاده ناآگاهانه از لنزهای تماسی هشدار داد.
دکتر امین الله نیک اقبالی در گفتگو با مهر اظهارداشت: استفاده از لنزهای رنگی و تماسی بدون مشورت با چشم پزشک، می تواند سلامت افرادی که از این لنزها استفاده می کنند را تهدید کند.
وی با تاکید بر اینکه استفاده از لنزهای تماسی می بایست به تایید چشم پزشک برسد، گفت: این قبیل لنزها را می بایست با مشاوره و نظارت چشم پزشک استفاده کرد.
نیک اقبالی افزود: پس از حصول اطمینان از سلامت و کیفیت لنز و مناسب بودن آن برای چشم فرد خواهان لنز و اطمینان از آموزشهای لازم داده شده از سوی چشم پزشک و یقین از توانایی کاربرد آن توسط مصرف کننده می تواند لنز را در اختیار شخص متقاضی قرار دهد.
رئیس هیئت مدیره انجمن چشم پزشکی ایران، از بررسی دوره ای لنز توسط چشم پزشک به عنوان نشانه ای از مسئولیت چشم پزشک در قبال چشم بیمار نام برد و تصریح کرد: در مواقعی نیاز است، برای استفاده کننده از لنز، دارو یا وسیله خاصی تجویز شود که این امر ضرورت دریافت لنز تنها از سوی چشم پزشک و مراجعه های بعدی به وی را بیش از پیش ضروری می سازد.
نظر شما