سلامت نیوز: بای گفت: بازی های رایانه ای، بازی هایی است که هیچ سنخیتی با بازیهای گذشته ندارد، هیچ قرابتی با زندگی بازیگرانش ندارد و کاملا یک الگوی بیگانه وارداتی از نوع غربی است.

جعفر بای، کارشناس آسیب‌های اجتماعی در گفت و گو با برنا در خصوص دلایل فراموش شدن بازی های سنتی و روی آوردن نوجوانان به بازی های امروزی می گوید: گذشتگان برای اوقات فراغت خود بازی هایی را که متناسب با اقلیم و مسایل بومی بود، طراحی می کردند که افزون بر سرگرم کنندگی در ارتقاء رشد و تعالی فکری و تقویت جسمانی آنها موثر بود. این بازی ها هیچ گونه آسیب رسانی به بازیگر و اطرافیان نداشتند و متناسب با زندگی آن روزگار طراحی شده بود و در زندگی آنها نقش داشت.

بای افزود: این بازی ها بسیار کم هزینه بود و خرج چندانی را برای خانواده ها نداشت و لوکس و فانتزی و پرهزینه نبود. عموما این بازی ها گروهی و در تعاملات با یکدیگر شکل می گرفت و باعث تقویت ارتباطات و تعاملات گروهی بین افراد می شد. برای والدین هم نگرانی وجود نداشت که فرزندانشان با چه کسانی و به چه بازی مشغولند چون هم افراد به دنبال رشد و تعالی و پیشرفت یکدیگر بودند و هم این بازیها هزینه و آسیب آن چنانی را برای آنها به دنبال نداشت.

وی در خصوص محل بازی، توضیح داد: محل بازی معمولا نزدیکترین نقطه به خانه و در کوی و برزن بود، به گونه ای که کنترل عمومی و اجتماعی از سوی شهروندان اتفاق می افتاد. در واقع این بازی ها توسط همشهریان نظارت می شد. گاهی اوقات نیاز به داور داشت که توسط بزرگتر داوری می شد و حضور ناظران اجتماعی و داوران باعث ایجاد نظم و جلوگیری از هرگونه تخلفی بود.

کارشناس آسیب های اجتماعی به ضمانت سلامت بازی ها با نظارت اجتماعی اشاره کرد و اظهار داشت: در آن زمان کنترل عمومی منجر به عدم تخطی از قوانین بازی ها می شد و به طبع این بازی ها بازیگران را غیرمستقیم ملزم به رعایت قانون می کرد. آموزش قانون گرایی در رفتار اجتماعی شهروندان به وسیله این بازی ها تمرین می شد و بازیگران مجاب به رعایت دقیق بازی ها بودند و انسان متخلف از قوانین بازی، از گروه حذف می شد و طرد شدن او نوعی تنبیه اجتماعی و محروم ساختن وی از بازی بود.

بای ادامه داد: متاسفانه امروزه بازی های رایانه ای که خشونت و وحشت را به کودکان می آموزد، طردمداری را بدون تعاملات اجتماعی تقویت می کند، هزینه های سنگین را بر دوش خانواده ها دارد و در نهایت سیستم عصبی، روانی و عاطفی را مخدوش می کند.

با جایگزین شدن بازی های فعلی که در آنها هیچ زمینه رشد و پیشرفتی برای افراد مشاهده نمی شود و یا تعادل روانی را نابود می کند، هیچ گونه خلاقیت و نوآوری مشاهده نمی شود.. این بازی ها، بازی های وارداتی است که با فرهنگ ما ارتباط معناداری نداشته و متاسفانه بومی نشده در اختیار کودکان و نوجوانان قرار می گیرد.

این کارشناس اجتماعی، خاطرنشان کرد: بازی های رایانه ای، بازی هایی است که هیچ سنخیتی با بازیهای گذشته ندارد، هیچ قرابتی با زندگی بازیگرانش ندارد و کاملا یک الگوی بیگانه وارداتی و تحمیلی با جاذبه های زیباشناختی هنری، نور و رنگ و موسیقی آن هم از نوع غربی است. این بازی ها بیگانه با تمام مظاهر سنتی ماست، جاذبه های فریبنده شیطانی را برای کودکان فراهم ساخته و کودکان را سرگرم خویش کرده است.

وی افزود: این بازی ها نه تنها پویایی و رشد برای کودکان و نوجوانان به عمل نمی آورد، بلکه باعث رخوت و سستی و بیماری در آنان می شود و طبیعتا جانشینان خوبی برای بازی های سنتی ما نیستند.

بای در پایان تاکید کرد: شایسته است، مدیران فرهنگی کشور با احیای بازی های دلنشین سنتی و با تغییر و تحول آنان و بروز کردن¬شان، زمینه اقبال مجددی را برای کودکان و نوجوانان فراهم سازند. بازی هایی که ریشه در فرهنگ ما دارد و بیانگر هویت و نمایانگر اصالت ایرانی است و بازکاوی مجدد در این بازی ها می تواند زمینه های رشد و پویایی در کودکان و نوجوان مان را تضمین نماید.