سلامت نیوز: برخی از كودكان، دوران كودكی خود را بدون مشكلات رفتاری قابل‌توجهی سپری می‌كنند و در مقابل كودكانی نیز هستند كه به طور مداوم برای خود و والدین‌شان مشكلات عدیده‌ای درست می‌كنند كه این دسته از بچه‌ها به عنوان «كودكان دردسرساز» شناخته شده‌اند. روان‌شناسان و صاحب‌نظران معتقدند كه رفتارهای خوب و بد بچه‌ها به وسیله پاداش‌هایی شكل می‌گیرد كه آنها در دوران زندگی‌شان از سوی خانواده دریافت كرده‌اند. متخصصان برای رفع این نوع مشكلات، قوانینی را تحت عنوان فرزندپروری صحیح ارایه داده و اظهار كرده‌اند كه اجرا و رعایت این قوانین برای والدین بسیار ساده است.

قانون اول: رفتار خوب را پاداش دهید (و این كار را بلافاصله و مكرر انجام دهید). هنگامی كه كودك برای انجام كار و رفتار خوبش، پاداش دریافت می‌كند، آن رفتار و عمل تقویت می‌شود و به این معناست كه احتمال وقوع آن رفتار در آینده افزایش پیدا می‌كند و كودكان رفتاری را كه برای آن پاداش دریافت كرده‌اند، تكرار می‌كنند. والدین در به اجرا گذاشتن این قانون در رابطه با نوع پاداش اختلاف نظر و مشكل دارند؛ چرا كه نمی‌دانند از چه نوع پاداش‌هایی برای كودك‌شان باید استفاده كنند.

روان‌شناسان معتقدند كه پاداش‌های اجتماعی در تقویت رفتار مطلوب در مورد كودكان موثرتر از دیگر پاداش‌هاست. پاداش‌های اجتماعی شامل لبخند، در آغوش كشیدن، نوازش كردن، بوسیدن، تحسین كردن، تماس چشمی و توجه است كه بهترین آن، تحسین كردن است و والدین باید بدانند در زمینه تحسین كردن، رفتار كودك را مورد تعریف قرار دهند، نه خود فرزندشان. اگر فرزندی اتاقش را تمیز كرد باید از تحسین توصیفی استفاده شود و به او بگویند: «اتاقت خیلی خوب تمیز شد.» این عبارت موثرتر از آن است كه بگویند: «بچه خوبی هستی.» والدین می‌توانند علاوه بر پاداش‌های اجتماعی از پاداش‌های مادی (خرید اسباب‌بازی، خوراكی و...) و پاداش‌های فعالیتی (سفر تفریحی و...) كمك گیرند.

قانون دوم: ناخواسته رفتار بد را پاداش ندهید.

هنگامی كه پدر و مادر ناخواسته و به دلیل مشغله فكری و كاری، رفتار بد فرزندشان به پاداش می‌دهند، این امر باعث می‌شود كه رفتار بد كودك تقویت و در آینده تكرار شود. به طور مثال ممكن است كودك یاد گرفته باشد كه با غر زدن و گریه كردن در خانه اقوام، شب را بخواهد بماند و مسلما والدین در مقابل گریه و غر زدن‌ها تسلیم شده‌ و به او اجازه دهند، كه این عمل باعث می‌شود كودك در آینده باز این رفتار را تكرار كند. والدین در برابر مشاهده گریه سر دادن و قشقرق راه انداختن‌های بی‌مورد فرزندشان نباید تسلیم شوند.

قانون سوم: برای رفتارهای بد، تنبیه در نظر بگیرید (اما فقط از تنبیه ملایم استفاده كنید). والدین باید گاهی اوقات از شیوه‌های تنبیهی ملایم برای كاهش یا حذف برخی از رفتارهای نامقبول و بد فرزندان‌شان استفاده كنند. شیوه‌های تنبیه ملایم شامل سرزنش كردن، محرومیت زمانمند و تنبیه رفتاری است و در مقابل شیوه‌های تند تنبیهی شامل كتك زدن، فریاد كشیدن، تهدیدهای ترسناك و... است.

منبع: روزنامه شرق